Αλμπέρ Καμύ: Ο επαναστατημένος άνθρωπος

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Από την Γεωργία Μεταξά

Ο συγγραφέας με τη βαθιά και πρωτότυπη σκέψη που σημάδεψε την ιστορία του δυτικού πολιτισμού.

O AΛΜΠΕΡ Kαμύ είναι ένας από τους κορυφαίους διανοητές της δυτικής σκέψης, δημοσιογράφος, εκδότης, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, μυθιστοριογράφος και συγγραφέας διηγημάτων, πολιτικός δοκιμιογράφος και ακτιβιστής και ακόμη κι αν ήθελε να το αρνηθεί, φιλόσοφος.

Αγνόησε και ήρθε σε αντίθεση με τη συστηματική φιλοσοφία, είχε μικρή πίστη στον ορθολογισμό και τον απασχολούσε περισσότερο η άμεση και προσωπική εμπειρία. Τον απασχόλησε επίσης το ερώτημα για το νόημα της ζωής μπροστά στο θάνατο.

Παρά το γεγονός ότι διαχώριζε τον εαυτό του από τον υπαρξισμό, ο Καμύ θέτει ένα από τα πιο γνωστά υπαρξιστικά ερωτήματα του εικοστού αιώνα στο έργο του Ο Μύθος του Σίσυφου: «Υπάρχει μόνο ένα πραγματικά σοβαρό φιλοσοφικό ερώτημα, και αυτό είναι η αυτοκτονία».

Και ο φιλόσοφος του παραλόγου μας άφησε με μια εντυπωσιακή εικόνα της ανθρώπινης μοίρας: Ο Σίσυφος σπρώχνει χωρίς τέλος το βράχο του μέχρι το βουνό, μόνο και μόνο για να το δει να κυλά ξανά πίσω, κάθε φορά που φτάνει στην κορυφή…

Γεννήθηκε το 1913 στο Μοντοβί της Αλγερίας από Γάλλο πατέρα και Ισπανίδα μητέρα. Ζει τα παιδικά του χρόνια μέσα στην απόλυτη φτώχεια, με τον πατέρα του νεκρό στον πόλεμο και τη μητέρα του να ξενοδουλεύει.

Τελειώνει το λύκειο με υποτροφία και συνεχίζει τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Αλγερίου. Το 1934 γίνεται μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος αλλά διαγράφεται ένα χρόνο μετά.

Το 1937 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Η καλή και η ανάποδη. Το 1940 με τη δεύτερη γυναίκα του αποφασίζουν να ζήσουν στο Παρίσι. Δύο χρόνια αργότερα εκδίδεται Ο ξένος.

Μετά το τέλος του πολέμου αρχίζει να ταξιδεύει: ΗΠΑ, Λατινική Αμερική, Ιταλία, Ελλάδα (1955). Δίνει μάχες για να τελειώσει ο πόλεμος της Αλγερίας, ενώ εκδίδονται το ένα μετά το άλλο τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά έργα που τον κάνουν διάσημο σε όλο τον κόσμο.

Το 1957 βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Ακόμα και ο πρώην φίλος του, αλλά πλέον αντίπαλός του σε ιδεολογικά ζητήματα, Σαρτρ, θα παραδεχτεί ότι «κανένας δεν χάρισε στον Καμύ το Νόμπελ».

Το 1960 ο Καμύ θα σκοτωθεί μαζί με τον φίλο και εκδότη του Μισέλ Γκαλιμάρ σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Στην τσάντα του είχε έτοιμα τα χειρόγραφα του έργου του Ο πρώτος άνθρωπος. Μερικά από τα πιο διάσημα έργα του είναι Ο Ξένος (L’ Εtranger), Ο Μύθος του Σισύφου, Η Πανούκλα, Καλλιγούλας, Οι δίκαιοι και Ο επαναστατημένος άνθρωπος.
ν

Αποφθέγματα του Αλμπέρ Καμύ

– Κανείς δεν συνειδητοποιεί ότι μερικοί άνθρωποι καταναλώνουν τεράστια ενέργεια, απλώς και μόνο για να φαίνονται φυσιολογικοί.

– Έχουμε μόνο ένα καθήκον∙ και αυτό είναι να αγαπάμε.

– Αν υπάρχει μια αμαρτία απέναντι στη ζωή, αυτή δεν είναι τόσο η απελπισία, όσο το να ελπίζει κανείς σε μια άλλη ζωή και να διαφεύγει από το μεγαλείο αυτής της ζωής.

– Από τη στιγμή που όλοι θα πεθάνουμε, είναι προφανές ότι το πού και το πότε δεν έχουν καμιά σημασία.

– Μην περπατάς μπροστά μου∙ μπορεί να μην σε ακολουθήσω. Μην περπατάς πίσω μου∙ μπορεί να μην σε οδηγήσω. Περπάτησε δίπλα μου και γίνε φίλος μου.

– Μην περιμένεις για την τελική κρίση. Αυτή γίνεται κάθε μέρα.

– Στην καρδιά του χειμώνα, επιτέλους ανακάλυψα ότι μέσα μου υπάρχει ένα αιώνιο καλοκαίρι.

– Μην περιμένετε την Ημέρα της Κρίσης. Είναι κάθε μέρα.

– Μου έχει μείνει λίγος χρόνος και δεν θα ήθελα να τον σπαταλήσω στο Θεό.
ν