Οράματα που νικούν τον καρκίνο
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 1|4
Posted by Youmagazine Staff
ν
Οραματισμός που θεραπεύει
ν
Η αιτία του καρκίνου βρίσκεται στο νου και ο νους είναι αυτός που μπορεί να την ξεριζώσει. Η θεραπευτική λειτουργία μοιάζει με επικό θρίαμβο. Ο ασθενής φαντάζεται ότι δίνει μια μεγαλειώδη μάχη ενάντια σε μικροπρεπή, συγχυσμένα και ψοφοδεή πλάσματα.
Ο Αλέξανδρος επιτίθεται στον Δαρείο. Πίνακας του Pietro da Cortona (1644 – 1650). Πηγή: Google Art Project. Image: Supplied
v
ΣΕ ΜΙΑ σκληρή μάχη για την επιβίωση, μια αρκούδα ξεσχίζει ένα φίδι και το καταβροχθίζει. Σε έναν άλλο ηρωικό αγώνα, μια μεγάλη στρατιά λευκών ιπποτών ορμάει στον εχθρό με προτεταμένες τις λόγχες που αστράφτουν στον ήλιο. Μια ολόλευκη δέσμη από αστραπές εξαφανίζει στο δρόμο της όλα τα μικρά, δύσμορφα και αργοκίνητα πλάσματα.
Οι πολεμιστές σ’ αυτόν τον παράξενο πόλεμο, θυμίζουν έργα επιστημονικής φαντασίας: λευκοί ιππότες εναντίον αρμαδίλων∙ λευκά σκυλιά εναντίον σαλιγκαριών∙ ηλεκτρικές σκούπες εναντίον καβουριών∙ αερομαχίες όπου φίλια αεροπλάνα επιτίθενται στους εισβολείς. Αλλά ενώ οι μάχες και οι πολεμιστές είναι οράματα της φαντασίας, ο πόλεμος είναι τόσο πραγματικός όσο και η ίδια η ζωή, γιατί ο αληθινός εχθρός είναι ο ύπουλος φονιάς που ονομάζεται καρκίνος.
Οι άνθρωποι που δίνουν αυτές τις φανταστικές μάχες είναι καρκινοπαθείς, οι οποίοι «βλέπουν» με το «μάτι του νου» τέτοιες αψιμαχίες, με την πεποίθηση ότι έτσι θα σταματήσουν τη μοιραία εξάπλωση της ασθένειας. Πιστεύουν ότι, οραματιζόμενοι τα καρκινικά κύτταρα σαν αδύναμα, σαστισμένα πλάσματα και τα λευκά αιμοσφαίρια –που είναι στην πρώτη γραμμή επίθεσης ενάντια στους ξένους εισβολείς– σαν ακατανίκητους ήρωες, θα βελτιώσουν την υγεία τους και θα αναρρώσουν σύντομα.
Οι γιατροί και οι ψυχολόγοι που χρησιμοποιούν την τεχνική του οραματισμού, θεωρούν ότι μια από τις αιτίες του καρκίνου είναι η αδυναμία του ατόμου να ξεπεράσει ή να μειώσει με υγιή τρόπο το στρες της καθημερινής ζωής.
Το συσσωρευμένο στρες απορροφά τη ζωτικότητα, εμποδίζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα να αμυνθεί και επιτρέποντας στον καρκίνο να αγκυροβολήσει και να αναπτυχθεί.
Οι υποστηρικτές της μεθόδου του οραματισμού λένε ότι οι ασθενείς μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, χρησιμοποιώντας τη φαντασία. Αυτό φυσικά είναι δυνατόν αν μάθουν να χαλαρώνουν, να κατανοούν τις εσωτερικές τους συγκρούσεις και να αλλάζουν τη ζωή τους με εποικοδομητικό τρόπο.
ν
Ένας συγγραφέας θεραπεύεται με οραματισμό
Ο συγγραφέας Φλέτσερ Kνέμπελ, που έγραψε τα γνωστά μπεστ-σέλερ Επτά ημέρες του Μαΐου (γυρίστηκε ταινία με τους Κερκ Ντάγκλας και Μπαρτ Λάνκαστερ) και Νύχτα στο Καμπ-Ντέιβιντ, αισθάνθηκε το 1976 μια σοβαρή ενόχληση στα έντερα. Ο γιατρός του τον έστειλε σε έναν ειδικό, ο οποίος διέγνωσε καρκίνο του ορθού. Επειδή όμως υποψιάστηκε πιθανή μετάσταση στο συκώτι, συμβούλευσε τον Kνέμπελ να κάνει σπινθηρογράφημα. Η νοσοκόμα μόλις έκανε την εξέταση, τηλεφώνησε στον γιατρό. Εκείνος έφτασε γρήγορα και είπε στον Kνέμπελ με φανερή ανησυχία. «Έχω άσχημα νέα για σας. Φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με το συκώτι σας. Μπορεί βέβαια να είναι κάτι άλλο, αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτό σημαίνει καρκίνο».
Ο Kνέμπελ κατέρρευσε εντελώς και γύρισε σπίτι του απελπισμένος. Αλλά δεν εγκαταλείφθηκε στην μοίρα του.
Παρακινούμενος από τη σύζυγό του, άρχισε να αναζητά εναλλακτικές θεραπείες. Μια απ’ αυτές τις ανορθόδοξες θεραπείες περιλάμβανε την ακρόαση μιας μαγνητοταινίας, γραμμένης από τον ογκολόγο Καρλ Σίμοντον, ο οποίος είχε επινοήσει μια τεχνική χαλάρωσης και οραματισμού για τη θεραπεία καρκινοπαθών.
Ακούγοντας αυτή την κασέτα και άλλες παρόμοιες, ο Kνέμπελ έμαθε να χαλαρώνει όλο του το σώμα σιγά-σιγά, από τα πόδια έως το κεφάλι.
«Φαντάσου την ένταση» έλεγε η μειλίχια φωνή του Σίμοντον. «Έπειτα φαντάσου ότι η ένταση μειώνεται και εξαφανίζεται». Η φωνή συμβούλευε τον Kνέμπελ να βλέπει τον εχθρό του σαν «αδύναμα ή σαστισμένα κύτταρα», όπως και πράγματι είναι. «Καθώς σκέφτεσαι την αρρώστια σου, συνειδητοποίησε ότι η ανάρρωση απαιτεί να επιστρέψει η άμυνα του οργανισμού στη φυσιολογική της κατάσταση.
»Αν υφίστασαι θεραπεία με ακτινοβολίες, φαντάσου τες σαν κύματα εκατομμυρίων πύρινων βολίδων που πέφτουν ορμητικά, χτυπώντας κάθε κύτταρο που βρίσκουν στο δρόμο τους. Τα φυσιολογικά κύτταρα υφίστανται αυτό το λουτρό ενέργειας, αλλά γρήγορα αποκαθίστανται στην πρώτη τους μορφή. Όμως τα καρκινικά κύτταρα χάνουν τη συνοχή τους και καταστρέφονται, γιατί είναι αδύναμα».
v
Ο ασθενής που υφίσταται ακτινοθεραπεία μπορεί να φανταστεί τις ακτίνες σαν πύρινες βολίδες που καταστρέφουν τα εχθρικά αεροπλάνα σε μια αερομαχία. Image: Supplied
v
Μια ακατανίκητη στρατιά πολεμιστών
Τα λευκά αιμοσφαίρια απεικονίζονται σαν μια ακατανίκητη στρατιά πολεμιστών, επιθετικών και πολύ έξυπνων. «Δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα σ’ αυτά και στα καρκινικά κύτταρα. Τα λευκά αιμοσφαίρια είναι δυνατά και θα νικήσουν σίγουρα».
Ο Kνέμπελ άκουγε τις κασέτες τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα. Όταν οραματιζόταν την ασθένειά του, έβλεπε τα καρκινικά κύτταρα να απομακρύνονται, βγαίνοντας από όλους τους πόρους του σώματος σαν τα σκουπίδια που βγάζει κανείς έξω από το σπίτι του. «Μαζεύονται εκεί έξω, έως ότου περάσει το αυτοκίνητο και τα πάρει».
Όταν οι γιατροί έκαναν την εγχείριση στον Kνέμπελ, βρήκαν το συκώτι του υγιές! Έτσι το μόνο που έκαναν, ήταν να αφαιρέσουν τον όγκο από το ορθό έντερο. Μετά από πέντε χρόνια –σε ηλικία 70 χρόνων– ο Kνέμπελ (1) έχαιρε άκρας υγείας, αλλά συνέχιζε να κάνει χαλάρωση και διαλογισμό για λίγα λεπτά κάθε μέρα.
v
Γιατροί που θεραπεύουν με διαλογισμό
Γεννιέται όμως το ερώτημα: θα ζούσε ο Kνέμπελ αν δεν εφάρμοζε την τεχνική χαλάρωσης και οραματισμού; Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει με απόλυτη σιγουριά, αλλά σύμφωνα με μια στατιστική μελέτη εκατοντάδων περιπτώσεων, όλοι οι καρκινοπαθείς που ασκούν οραματισμό ζουν σχεδόν διπλάσιο χρόνο από όσο τους προκαθορίζουν οι γιατροί και ένα σημαντικό ποσοστό από αυτούς γίνεται τελείως καλά.
Ο δρ Kαρλ Σίμοντον και η γυναίκα του Στέφανι, ψυχοθεραπεύτρια, άρχισαν να δοκιμάζουν την τεχνική χαλάρωσης και οραματισμού το 1960 στο αντικαρκινικό κέντρο Cancer Counseling and Research Center που ίδρυσαν στο Φορτ Γουέρθ του Τέξας (σήμερα βρίσκεται στο Μαλιμπού της Καλιφόρνιας). Ο πρώτος ασθενής ήταν ένας εξηντάχρονος που έπασχε από καρκίνο του φάρυγγα και φυσικά ήταν καταδικασμένος. Όπως έγραψε αργότερα ο δρ Σίμοντον στο βιβλίο του Επανάσταση της Υγείας, «αυτή ήταν μια περίπτωση που δικαίωσε πλήρως τις διαλογιστικές τεχνικές».
Ο δρ Σίμοντον, ογκολόγος και ειδικός στην θεραπεία με ακτινοβολίες, εξήγησε εξαρχής στον ασθενή του ότι μπορεί μόνος του να επηρεάσει την πορεία της ασθένειας. Έπειτα τον συμβούλευσε να ακολουθήσει, παράλληλα με την παραδοσιακή θεραπεία, ένα διαλογιστικό περίγραμμα χαλάρωσης και οραματισμού. Σε λίγες μέρες μπορούσε να τρώει και άρχισε να κερδίζει βάρος. Μέσα σε δύο μήνες ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί τελείως!
Εκατόν εξήντα περιπτώσεις ιατρικά καταδικασμένων καρκινοπαθών που εφάρμοσαν ασκήσεις οραματισμού έζησαν 24 μήνες πέρα από το χρονικό διάστημα που προκαθόριζε η διάγνωση. Και όχι μόνο αυτό. Είκοσι έξι από τους ασθενείς κατανίκησαν τον καρκίνο και ανάρρωσαν.
ν
Αντιμετωπίστε τη ζωή με χιούμορ. Η ψυχολογία ενός μελλοντικού καρκινοπαθή
είναι ίδια με την ψυχολογία ενός μελλοντικού αυτόχειρα.
ν
Φαινόμενα που θεωρούνται ανεξήγητα για την ιατρική επιστήμη, αποκτούν ύψιστη σπουδαιότητα γι’ αυτούς που υποστηρίζουν τις εναλλακτικές θεραπείες. Ο Mπέρνι Zίγκελ (Bernie Siegel, M.D.), καθηγητής της χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Γέηλ, που χειρουργεί καρκινοπαθείς επί 25 χρόνια, και συγγραφέας του βιβλίου Love, Medicine and Miracles, πιστεύει ότι «η ξαφνική βελτίωση ενός καρκινοπαθή συμβαίνει επειδή το άτομο αλλάζει ψυχολογικά τόσο πολύ, ώστε ο καρκίνος δεν μπορεί να αναπτυχθεί πια στο σώμα της καινούριας προσωπικότητας. Προβάλλει μια νέα προσωπικότητα, η οποία επειδή απορρίπτει την ιδέα του καρκίνου, αναγκάζει το σώμα να τον απορρίψει φυσικά».
Με άλλα λόγια, αν ο ασθενής αλλάξει περιβάλλον τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, αποκτήσει νέες συνήθειες, νέο τρόπο σκέψης και στάση ζωής, μετακινηθεί σε άλλη πόλη ή ακόμα και σε άλλη χώρα και περιβάλλεται από πρόσωπα υποστηρικτικά που δεν τον θεωρούν καταδικασμένο, τότε είναι βέβαιο ότι η ασθένεια θα υποχωρήσει και θα εξαφανιστεί.
Αυτό δείχνει η τραγική ιστορία μιας κοπέλας από την Αθήνα. Αυτή η σύζυγος και μητέρα προσβλήθηκε από ανίατη μορφή καρκίνου του μυελού των οστών. Καταδικασμένη από όλους, περίμενε το μοιραίο, όταν της πρότειναν να μεταβεί για εξετάσεις στη Ρωσία. Όταν όμως εισήχθη σε νοσοκομείο της ρωσικής πρωτεύουσας, συνέβη το εξής εκπληκτικό: οι εξετάσεις που έκαναν οι γιατροί δεν έδειξαν απολύτως τίποτα! Η ασθένεια είχε μυστηριωδώς εξαφανιστεί. Πράγματι, η κοπέλα ένιωθε άριστα στην υγεία της και όσο διάστημα έμεινε εκεί μπορούσε και σηκωνόταν και περπατούσε. Αφού δεν της βρήκαν τίποτα, η κοπέλα επέστρεψε στην Αθήνα και στο περιβάλλον των φίλων και των συγγενών της, οι οποίοι όμως τη θεωρούσαν καταδικασμένη. Σε αυτό το αγχωτικό περιβάλλον, η ασθένεια επανεμφανίστηκε δριμύτερη και ένα μήνα μετά πέθανε.
_____________________
Σημ. 1. Ο Φλέτσερ Κνέμπελ (Fletcher Knebel, 1 Οκτωβρίου 1911 – 26 Φεβρουαρίου 1993). Αμερικανός συγγραφέας πολλών δημοφιλών έργων πολιτικής μυθοπλασίας. Γεννήθηκε στο Ντέιτον του Οχάιο, αλλά μετακόμισε πολλές φορές στη διάρκεια των νεανικών χρόνων του. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο Γιόνκερς της Νέας Υόρκης, έκανε ένα χρόνο σπουδών του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, στην Οξφόρδη του Οχάιο το 1934. Τα επόμενα 20 χρόνια εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες, μέχρι να γίνει τελικά πολιτικός αρθρογράφος του εκδοτικού ομίλου Κόουλς. Από το 1951 έως το 1964 σατίριζε την πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης από τη στήλη του “Ο Πυρετός του Πότομακ”, η οποία δημοσιευόταν σε εθνικό επίπεδο.
Το 1960 έγραψε ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στον Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ για το βιβλίο Οι Υποψήφιοι του 1960. Έκτοτε έστρεψε το ενδιαφέρον του στη λογοτεχνία. Έγραψε συνολικά δεκαπέντε βιβλία, τα περισσότερα από αυτά φαντασίας, με υποθέσεις γύρω από την πολιτική. Το πιο γνωστό του μυθιστόρημα είναι το Επτά Ημέρες του Μαΐου (1962), που αναφέρεται σε μια απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το βιβλίο γνώρισε τεράστια επιτυχία και παρέμεινε στην πρώτη θέση του καταλόγου μπεστ-σέλερ της εφημερίδας New York Times για σχεδόν ένα χρόνο. Έγινε ταινία το 1964.
Ο Κνέμπελ παντρεύτηκε τέσσερις φορές στο διάστημα 1935-1985. Πέθανε σε ηλικία 81 ετών στο σπίτι του στη Χονολουλού, στη Χαβάη, το 1993. Σύμφωνα με τη Wikipedia αυτοκτόνησε, λαμβάνοντας υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών, επειδή κουράστηκε από την πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Εδώ αξίζει να αναφέρουμε τα όσα αναφέρει η Λουίς Χέι, συγγραφέας του βιβλίου Μεταμορφώστε τη ζωή σας, η οποία έπασχε και αυτή από την ίδια ασθένεια και τη θεράπευσε: «Μπορεί να καταφέρεις να θεραπεύσεις τον καρκίνο, αλλά αν δεν καταφέρεις να ξεριζώσεις τα συγκινησιακά και νοητικά αίτια από μέσα σου, τότε είναι πολύ πιθανό να σου ξαναπαρουσιαστεί».
ν
Νικώντας την ασθένεια >