Επιστημονικές αποδείξεις για τη μετά θάνατον ζωή
ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
Posted by Youmagazine Staff
Μια εκτεταμένη ιατρική έρευνα προσφέρει τις πρώτες αποδείξεις για το ότι συνεχίζουμε να υπάρχουμε και μετά το θάνατο.
Επιζεί το πνεύμα μετά το θάνατο του φυσικού σώματος; Οι επιστημονικές έρευνες λένε “ναι”. Πηγή: Supplied
ν
ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ μέχρι τώρα έρευνα του είδους, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον εξέτασαν περισσότερες από 2.000 καταγεγραμμένες περιπτώσεις επιθανάτιων εμπειριών (NDE) από τα νοσοκομεία των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και της Αυστρίας. Οι περιπτώσεις αφορούσαν ανθρώπους που πέθαναν, έχοντας υποστεί καρδιακή ανακοπή, και στη συνέχεια επανήλθαν στη ζωή.
Αυτό που βρήκαν οι ερευνητές ήταν ότι στο 40% των περιπτώσεων, ο ασθενής διατηρούσε μετά θάνατον ένα επίπεδο συνειδητότητας καθ’ όλη τη χρονική περίοδο κατά την οποία ήταν κλινικά νεκρός.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ήταν αυτή ενός 57χρονου άνδρα, ο οποίος θυμόταν ότι “πετούσε” πάνω από το σώμα του για τρία λεπτά, παρατηρώντας το ιατρικό προσωπικό που προσπαθούσε να τον σώσει. Αργότερα ήταν σε θέση να αφηγηθεί συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με το τι είχαν κάνει οι γιατροί, καθώς και τους ήχους που ακούγοντας γύρω του.
«Ξέρουμε ότι ο εγκέφαλος δεν λειτουργεί όταν η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπάει», είπε ο επικεφαλής της μελέτης δρ. Σαμ Παρνία (Sam Parnia) στη Daily Telegraph. «Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η συνειδητή επίγνωση συνεχίστηκε για μέχρι και τρία λεπτά κατά την περίοδο που η καρδιά είχε σταματήσει αν χτυπά. Το χρονικό διάστημα των τριών λεπτών είναι μεγάλο, αφού ο εγκέφαλος διακόπτει τη λειτουργία του σε διάστημα 20-30 δευτερολέπτων, καθώς δεν δέχεται πλέον αίμα, από τη στιγμή που η καρδιά σταματήσει να χτυπά».
Ένας σημαντικός αριθμός ασθενών ανέφερε επίσης το γνώριμο “τούνελ φωτός”, ένα τυπικό όραμα που συνοδεύει τις επιθανάτιες εμπειρίες, καθώς και μια αίσθηση συντριπτικής γαλήνης.
Ο δρ. Παρνία πιστεύει ότι οι ασθενείς που βιώνουν τέτοιες εμπειρίες είναι πολλοί περισσότεροι, αλλά όταν επανέρχονται δεν θυμούνται τίποτε λόγω των ισχυρών φαρμάκων ή των ηρεμιστικών που τους χορηγούν οι γιατροί κατά τη διάρκεια των προσπαθειών να τους κρατήσουν στη ζωή.
Παρ’ όλα αυτά, η χορήγηση ισχυρών φαρμάκων δεν αρκεί για να καλύψει πλήρως το υπόλοιπο 60% των περιπτώσεων που επανήλθαν στη ζωή αλλά δεν θυμόντουσαν τίποτε. Φαίνεται ότι η συνέχιση της συνείδησης μετά θάνατον εξαρτάται σε ένα βαθμό και από το κατά πόσον ο άνθρωπος έχει πετύχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο πνευματικής προόδου στη διάρκεια της ζωή του. Πολλοί βυθίζονται στην ανυπαρξία και σε έναν δίχως όνειρα ύπνο, λόγω χαμηλής εξέλιξης.
ν
ν
Οι έρευνες του Πιμ βαν Λόμελ
Εκτός του δρος Παρνία, ένας άλλος γιατρός, ο καρδιολόγος Πιμ βαν Λόμελ (Pim van Lommel) και η ομάδα του διεξήγαγαν το 2001 έρευνες σε 344 ασθενείς που είχαν υποστεί καρδιακή ανακοπή, και οι οποίοι είχαν αναβιώσει επιτυχώς σε 10 ολλανδικά νοσοκομεία.
Οι επιζήσαντες που δεν ανέφεραν κάποια επιθανάτια εμπειρία αποτέλεσαν την ομάδα Α, η οποία χρησιμοποιήθηκε για τον έλεγχο εκείνων που είχαν βιώσει επιθανάτιες εμπειρίες. Και οι δύο ομάδες υποβλήθηκαν στα ίδια ψυχολογικά τεστ (π.χ. φόβος πριν από την καρδιακή ανακοπή), και ελέγχθηκαν τα δημογραφικά (π.χ. ηλικία, φύλο), ιατρικά (π.χ. περισσότερες καρδιοπνευμονικές αναταραχές – CPR) και φαρμακολογικά δεδομένα.
Η έρευνα περιλάμβανε επίσης μια διαχρονική μελέτη όπου οι 2 ομάδες (και αυτοί που βίωσαν μια NDE και εκείνοι που δεν είχαν) συγκρίθηκαν σε 2 και σε 8 χρόνια, αναφορικά με τις αλλαγές που σημειώθηκαν στη ζωή τους.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός ασθενούς που είχε βιώσει μια εξωσωματική εμπειρία, ισχυριζόμενος ότι μπορούσε να παρακολουθήσει και να ξαναθυμηθεί τα όσα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια της καρδιακής ανακοπής. Οι ισχυρισμοί του επιβεβαιώθηκαν από το προσωπικό του νοσοκομείου. «Αυτό δεν φαίνεται να είναι συγγενές με ψευδαισθήσεις ή φαντασιώσεις, καθώς οι αναμνήσεις του ασθενούς ήταν συμβατές με πραγματικά και επαληθεύσιμα γεγονότα», σημείωσε στην έκθεσή του ο βαν Λόμελ.
