Το μυστικό της μακροζωίας των Ναϊτών Ιπποτών
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Από τον Αντώνη Κυριαζή
Οι Ναΐτες ζούσαν πολύ περισσότερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους της εποχής τους. Ποιο ήταν το μυστικό τους;
v
ΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει τον λόγο για τον οποίο τα μέλη του αινιγματικού τάγματος των Ναϊτών (Templars) είχαν ένα τόσο υψηλό προσδόκιμο ζωής. Το Τάγμα των Ιπποτών του Ναού [του Σολομώντος] ή Ιπποτών του Ναού του Θεού, ιδρύθηκε στον απόηχο της Α΄ Σταυροφορίας, το 1118 μ.Χ. με σκοπό να βοηθήσει το χριστιανικό νεοϊδρυθέν Βασίλειο της Ιερουσαλήμ να διατηρηθεί ενάντια στους μουσουλμάνους της περιοχής και να εξασφαλίσει την ασφαλή και ελεύθερη προσέλευση του μεγάλου αριθμού των Ευρωπαίων προσκυνητών που συνέρρεαν στην Ιερουσαλήμ, μετά την κατάκτησή της από τους Σταυροφόρους.
Σύντομα, όμως, το μοναστικό αυτό τάγμα επρόκειτο να γίνει εξαιρετικά πλούσιο, από τα πολεμικά λάφυρα και τις δωρεές, και ν’ αποκτήσει μεγάλη δύναμη, πράγμα που προκάλεσε τον φθόνο τόσο της παπικής Εκκλησίας όσο και του βασιλιά της Γαλλίας, Φίλιππου Δ΄ του Ωραίου, με αποτέλεσμα το τάγμα το 1307 να τεθεί εκτός νόμου, τα μέλη του να συλληφθούν και να οδηγηθούν στην πυρά με την κατηγορία της μαγείας, παρ’ όλο που οι Ναΐτες ακολουθούσαν τον Κανόνα που έφτιαξε γι’ αυτούς ο Άγιος Βερνάρδος του Κλερβώ (Saint Bernard de Clairvaux).
Οι κατηγορίες, που είχαν κατασκευαστεί από την παπική Εκκλησία, ανέφεραν ότι οι Ναΐτες λάτρευαν μια ανατολική θεότητα, τον Μπαφομέ, έναν τραγοπόδαρο θεό που ήταν συνώνυμος του Σατανά. Με βάση αυτή τη σκευωρία, ο Ζακ ντε Μολαί, ο Μέγας Διδάσκαλος των Ναϊτών με όλα τα υψηλόβαθμα μέλη του τάγματος, που ήταν χειροτονημένοι ιερείς, υπέστησαν ως τιμωρία το θάνατο. Και την περιουσία τους τη μοιράστηκαν η Εκκλησία και ο βασιλιάς.
Στην πραγματικότητα η λέξη Μπαφομέ ποτέ δεν σήμαινε «τράγος», ούτε ακόμη κάτι τόσο χειροπιαστό όσο ένα είδωλο. Πρόκειται για παραφθορά του όρου «βάπτισμα», ή μύηση στη Σοφία (παρβλ. το βάπτισμα του Ιησού από τον Ιωάννη), από τις ελληνικές λέξεις βαφή και μήτις (σοφία). Όσο για τον τραγοπόδαρο θεό, αυτός δεν ήταν άλλος από τον Πάνα, τον οποίο ο Ηρόδοτος αποκαλεί «αρχαιότερο θεό όλων». Η όλη λοιπόν ιστορία που επινοήθηκε από τον κλήρο ήταν ψεύτικη.
Ο Παν, που το όνομά του σημαίνει το Όλον, ήταν ο θεός της φύσης, με άλλα λόγια η φύση η ίδια. Ολόκληρη τη ερμητική φιλοσοφία (όπως και η Αλχημεία) βασίζεται στα κρυμμένα μυστικά της φύσης, γιατί, όπως λέει ο Ηράκλειτος, «φύσις κρύπτεσθαι φιλεί» (η φύση αγαπά να κρύβεται).
v
Το μυστικό της μακροζωίας των Ναϊτών
Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι ερευνητές, σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Digestive and Liver Disease, αναφέρει το Discovery News. Η μελέτη που επικεντρώθηκε στις διατροφικές συνήθειες αυτού του ισχυρού και μυστικοπαθούς μεσαιωνικού τάγματος, αποκάλυψε ότι το διαιτολόγιο των Ναϊτών περιλάμβανε μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών, μαζί με αποξηραμένα όσπρια και ψάρια. Το κρέας απουσίαζε από το τραπέζι τους, ενώ έπιναν μέτριες ποσότητες κρασιού στο οποίο είχαν αναμείξει πολτό αλόης.
v
Η επιστροφή των Ναϊτών Ιπποτών. Πίνακας του Karl Friedrich Lessing. Πηγή: News media
v
Σύμφωνα με τη μελέτη, η μακροζωία ήταν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Ναϊτών. Οι πιο γνωστές περιπτώσεις περιλαμβάνουν τον Ούγο ντε Παιν, τον συν-ιδρυτή και πρώτο Μεγάλο Διδάσκαλο του τάγματος, ο οποίος πέθανε το 1136 σε ηλικία 66 ετών, τον Γοδεφρίδος ντε Σαρναί (Geoffrey de Charney), διδάσκαλο της Νορμανδίας, ο οποίος ήταν περίπου 63 ετών όταν εκτελέστηκε το 1314 μπροστά στην Παναγία των Παρίσων με τον Μέγα Διδάσκαλο Ζακ ντε Μολαί, ο οποίος κάηκε στην πυρά στην ώριμη ηλικία των 67 ετών, μετά από επτά χρόνια φυλάκισης.
Σήμερα αυτές οι ηλικίες μπορεί να μας φαίνονται σχετικά μικρές, την εποχή όμως του μεσαίωνα ο μέσος όρος διάρκειας της ζωής ήταν μόλις 25-40 χρόνια.
Το κλειδί για τη μακροζωία των μελών του τάγματος φαίνεται ότι βρισκόταν στη διατροφή και την υγιεινή που ακολουθούσαν.
«Το πλύσιμο των χεριών πριν το φαγητό ήταν υποχρεωτικό», γράφει ο Francesco Franceschi, από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης. «Επιπλέον, η τραπεζαρία ήταν πάντοτε καθαρή, στρωμένη με τραπεζομάντιλα. Όσο για το φαγητό, το κυνήγι απαγορευόταν αυστηρά. Ψάρια, τυριά, ελαιόλαδο και φρέσκα φρούτα ήταν, αντιθέτως, πολύ ευπρόσδεκτα».
Τέτοιες συνήθειες ήταν κάτι σπάνιο την εποχή του μεσαίωνα – μια εποχή που οι περισσότεροι άνθρωποι έτρωγαν φαγητά πλούσια σε λίπη και θερμίδες που οδηγούσαν σε προβλήματα υγείας, όπως ο διαβήτης, η ουρική αρθρίτιδα και η υψηλή αρτηριακή πίεση. Όπως επίσης και σε διανοητική νωθρότητα.
v
Το τζαμί Al Aqsa στο Όρος του Ναού της Ιερουσαλήμ. Το ιστορικό αρχηγείο των Ιπποτών του Ναού. Πηγή: News media
v
