Τα γονίδιά μας μένουν ζωντανά και μετά το θάνατο
ΒΙΟΛΟΓΙΑ
Posted by Youmagazine Staff
ν
Μια νέα έρευνα δείχνει ότι ορισμένα γονίδια παραμένουν ενεργά ακόμα και δύο μέρες μετά τον θάνατο ενός ζωντανού οργανισμού.
Για κάποιον άγνωστο λόγο, ορισμένα γονίδια μπορεί να συνεχίσουν να ζουν έως και δύο ημέρες μετά το θάνατό σας. Πηγή: News media
v
ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ έρευνα έρχεται να αλλάξει όλα όσα ξέραμε αναφορικά με τη μεταθανάτια ζωή, τουλάχιστον στο επίπεδο του DNA. Σύμφωνα με την έρευνα, εκατοντάδες γονίδια εξακολουθούν να εμφανίζουν σημάδια –και μάλιστα έντονης– δραστηριότητας ακόμα και δύο μέρες μετά τον θάνατο ενός ζωντανού οργανισμού.
Η ανακάλυψη, που έγινε από τους Πίτερ Νομπλ και Άλεξ Ποτσίτκοφ του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, που έκαναν τις σχετικές προδημοσιεύσεις στο BioRxiv,, δείχνει ότι ορισμένα γονίδια συνεχίζουν να αναπτύσσονται αρκετό καιρό μετά που κάποιος έχει ανακηρυχθεί κλινικά νεκρός.
Ο θάνατος θεωρείται ότι επέρχεται όταν σταματά να λειτουργεί η καρδιά και ο εγκέφαλος. Αυτό συμβαίνει επειδή η ψυχή που δίνει ζωή στο σώμα, που εμφανίζεται ως θέληση για ζωή, είναι συνδεδεμένη με το σώμα με δύο νήματα – ένα στην καρδιά και ένα στον εγκέφαλο. Αυτό ήταν γνωστό στους αρχαίους ανατόμους.
Ένας από αυτούς, ο Ηρόφιλος (331-280 π.Χ.) που γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα της Μικράς Ασίας και άκμασε στην Αλεξάνδρεια περί το 300 π.Χ., έδειξε ότι το ένα νήμα της ψυχής καταλήγει στα κοιλώματα του εγκεφάλου, και συγκεκριμένα στην τέταρτη κοιλία.
Ο σύγχρονός του Ερασίστρατος, επίσης από τους κορυφαίους γιατρούς και ανατόμους της ελληνιστικής περιόδου (γύρω στο 294 π.Χ.), εντόπισε το δεύτερο νήμα της ψυχής στην καρδιά, και συγκεκριμένα στον αριστερό κόλπο. (Θυμίζουμε ότι ο αριστερός κόλπος της καρδιάς δέχεται το πλούσιο σε οξυγόνο αίμα από τους πνεύμονες και μέσω της μιτροειδούς βαλβίδας το στέλνει στην αριστερή κοιλία απ’ όπου ξεκινά η μεγαλύτερη αρτηρία του ανθρώπινου οργανισμού, η αορτή, που διαμοιράζει το αίμα σε ολόκληρο το σώμα).
Όταν η ψυχή αποσύρει τα δύο αυτά νήματα τότε επέρχεται ο θάνατος του σώματος.
Όπως παραδίδει ο Γαληνός, ο Ερασίστρατος θεωρούσε ως βασικό στοιχείο του σώματος τα άτομα και δίδασκε ότι το πνεύμα (ζωτική ουσία), εισάγεται στο σώμα με την αναπνοή, διέρχεται από τις πνευμονικές φλέβες στις αρτηρίες, και στην μεν καρδιά γίνεται πνεύμα ζωτικόν, στον δε εγκέφαλο πνεύμα ψυχικόν.
v
Αν και με το θάνατο το DNA αρχίζει να διαλύεται, ορισμένα γονίδια συνεχίζουν να ζουν έως και 48 ώρες ακόμη. Πηγή: News media
v
Το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν τώρα οι επιστήμονες είναι το εξής: αν αρκετά γονίδια ζουν ακόμη μετά τον θάνατο, τότε πότε ακριβώς πρέπει κάποιος να θεωρείται τεχνικά… τελείως νεκρός;
v
Οι επιπτώσεις
Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να έχει επιπτώσεις στις μεταμοσχεύσεις οργάνων, τις εγκληματολογικές αναλύσεις για τον ακριβή προσδιορισμό της ώρας θανάτου, ακόμη και για τον ίδιο τον ορισμό της ζωής, καθώς σε έναν οργανισμό που έχει ιατρικά θεωρηθεί νεκρός, το DNA του μπορεί να είναι ενεργό για ένα χρονικό διάστημα ακόμη.
Η έρευνα έγινε με τη σύγκριση των επιπέδων mRNA* σε ψάρια και ποντικούς τόσο πριν όσο και μετά το θάνατο. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι 548 γονίδια των ψαριών και 515 γονίδια των τρωκτικών ήσαν ενεργά έως 48 ώρες μετά τον θάνατο των ζώων, την ώρα που το υπόλοιπο DNA τους διαλυόταν.
Ενώ τα συνολικά επίπεδα mRNA ελαττώθηκαν, όπως θα περίμενε κάποιος, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αρκετές εκατοντάδες γονίδια σε κάθε δείγμα παρουσίασαν μια απροσδόκητη έξαρση δραστηριότητας δύο ημέρες αφότου το ζώο είχε πεθάνει.
Τα γονίδια αυτά φαίνεται να είναι εκείνα που εμπλέκονται στην φυσιολογική επούλωση του σώματος και διαθέτουν αρκετή ακόμα ενέργεια, τόση που για να ξεκινήσει ορισμένες διαδικασίες που προστατεύουν από τη φθορά.
Προηγούμενες μελέτες σε ανθρώπους είχαν δείξει ότι ορισμένα γονίδια είναι ενεργά τουλάχιστον 12 ώρες μετά τον θάνατο.
Μερικά από τα γονίδια που «αφυπνίζονται» μετά τον θάνατο, έχουν συσχετισθεί με τον καρκίνο και άλλα γονίδια με την ανάπτυξη του εμβρύου, χωρίς να είναι σαφές γιατί συμβαίνει αυτό.
____________
* Σημ.: Αγγελιαφόρο RNA ή mRNA είναι το μόριο που μεταφέρει τη γενετική πληροφορία από το DNA στα ριβοσώματα για την πρωτεΐνοσύνθεση των κυττάρων.
ν
