Η ιέρεια που επέστρεψε από το βασίλειο των νεκρών
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Posted by Youmagazine Staff
Στο Μπαλί, μια ιέρεια, που ισχυρίζεται ότι έχει επιστρέψει από τους νεκρούς, εκτελεί τελετές καθαρμού για όσους αναζητούν τη φώτιση.
Μπορεί κάποιος να γυρίσει πίσω από τους νεκρούς; Image: Supplied
v
ΣΤΗΝ καθιέρωση του Μπαλί της Ινδονησίας ως Μέκκας της υγείας και της ευεξίας, σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Ketut Liyer, ένας παραδοσιακός θεραπευτής που έγινε διάσημος από το τρίπτυχο “Να τρως, να προσεύχεσαι και να αγαπάς”.
«Όταν τον γνώρισα το 2002, ήμουν το ναυάγιο μιας γυναίκας – ντροπιασμένη, κοκαλιάρα, τρομοκρατημένη, χαμένη και παγιδευμένη, με ένα μυαλό που αισθανόταν σαν να βρίσκεται σε ένα κλουβί με πεινασμένους λύκους», γράφει στο βιβλίο της “Eat, Pray, Love”, η Αμερικανίδα συγγραφέας Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ.
«Πέρασα τα επόμενα δύο χρόνια μεταμορφώνοντας τη ζωή μου, εξαιτίας της μικρής αυτής φράσης που μου είπε ένα βράδυ ένας αιωνόβιος άνδρας στη βεράντα του σπιτιού του».
Μετά την κυκλοφορία του βιβλίου το 2006, το σπίτι του Ketut Liyer έγινε τόπος έλξης χιλιάδων επισκεπτών από όλα σημεία της γης. Το σπίτι του βρίσκεται στο Ουμπούντ (Ubud), μια καταπράσινη ορεινή περιοχή, γνωστή ως η πνευματική πρωτεύουσα του Μπαλί, λόγω των ινδουιστικών και βουδιστικών ναών της.
Υπήρχαν φυσικά και οι σκεπτικιστές που έλεγαν ότι ο Ketut Liyer ήταν ένας γυρολόγος που πωλούσε την πραμάτεια του από ερωτικά ξόρκια σε αφελείς, διαβάζοντας την παλάμη των επισκεπτών και υποσχόμενος υγεία, πλούτο και απογόνους.
Έτσι, όποιος ρωτούσε πού βρίσκεται το σπίτι του Ketut Liyer, εισέπραττε την απάντηση: «Θέλεις να πεις του Ketut Liar (ψεύτη)».
Όπως και να ’χει, ο Ketut Liyer αντιπροσώπευε την ένατη γενιά στη γραμμή των παραδοσιακών θεραπευτών του νησιού, και έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Ιούνιο σε ηλικία άνω των 100 ετών.
v
Η συγγραφέας του μπεστ σέλλερ “Eat, Pray, Love”, Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ το 2010, με τον 95χρονο τότε παραδοσιακό θεραπευτή Ketut Liyer. Image: Supplied
v
Όμως το Μπαλί δεν έμεινε χωρίς πνευματικό δάσκαλο, καθώς σχεδόν αμέσως το κενό κάλυψε μια γυναίκα, η Μεγάλη Ιέρεια του ινδουισμού –που αποτελεί την κυρίαρχη θρησκεία στην Ινδονησία– Ida Panditha Mpu Budha Maharsi Alit Parama Daksa, ή πιο απλά Ίντα Ρέσι Άλιτ (Ida Resi Alit). Η Ίντα Ρέσι είναι επίσημη ιέρεια και δεν ανήκει στους παραδοσιακούς θεραπευτές.
Το τι κάνει αυτή η Πρωθιέρεια του ινδουισμού το αφηγήθηκε ο Ουντάι Ράο (Uday Rao), γενικός διευθυντής του Four Seasons Resort στο Ουμπούντ, στον –δύσπιστο– Αυστραλό δημοσιογράφο Ίαν Λόιντ Νοϊμπάουερ.
«Είδα την Ίντα Ρέσι τέσσερις-πέντε φορές, σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μου, όταν προσπαθούσα να λύσω τα προσωπικά μου προβλήματα. Με κάθε επίσκεψη ένιωθα να μετασχηματίζομαι εσωτερικά. Κατά την τελευταία επίσκεψή μου, ήμουν τελικά σε θέση να συγχωρήσω τον εαυτό μου για το παρελθόν μου. Γιατί καθένας από εμάς έχει μέσα του έναν κριτή. Είδα καθαρά ποιος ήταν ο σκοπός της ζωής μου, για ποιο λόγο βρισκόμουν εδώ, το σωστό δρόμο και τα βήματα που έπρεπε να κάνω για να πετύχω τους στόχους μου. Μπορώ να πω ότι η ζωή μου άλλαξε ριζικά».
Ο Ράο, αν και ινδουιστής, επισημαίνει πως η βελτίωση που είδε στη ζωή του δεν οφείλεται στην θρησκεία του ή στην πίστη σε μια ανώτερη δύναμη που βρίσκεται ψηλά στον ουρανό. Απλώς η Ίντα Ρέσι τον γείωσε σε μια ελπίδα που ήταν ρεαλιστική και τον βοήθησε να βρει την εσωτερική γαλήνη, με τον ίδιο τρόπο που ο Ketut Liyer είχε βοηθήσει την Γκίλπερτ.
Αυτό που κάνει ακόμη πιο συναρπαστική την ιστορία, είναι ότι η Ρέσι είναι ένα πρόσωπο που έχει επιστρέψει από τους νεκρούς.
v
To θέμα δεν είναι να είσαι χαρούμενος ή θλιμμένος. Τα συναισθήματα πάνε κι έρχονται όπως ο αέρας. Το θέμα είναι να αποδεχθείς τα σοφά λόγια της Μεγάλης Ιέρειας, γράφει κάποιος στο Instagram.
v
Η μεταμόρφωση
Είναι μεγάλη ιστορία, λέει η ίδια η Ίντα Ρέσι. Ποτέ δεν επεδίωξα να γίνω ιέρεια.
«Όταν ήμουν νέα, το μόνο που ήθελα ήταν να σπουδάσω και να κάνω καριέρα. Όταν τελείωσα το Λύκειο, πήγα στο Bintan [μια Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ) κοντά στη Σιγκαπούρη] ψάχνοντας για δουλειά, αλλά μάταια. Μετά από λίγο καιρό ξέμεινα από χρήματα. Γύρισα πίσω στο Μπαλί ψάχνοντας μια δουλειά εδώ. Αλλά και πάλι δεν έγινε τίποτα. Είχα πάθει κατάθλιψη. Αναρωτήθηκα τι συνέβαινε στη ζωή μου και όλα πήγαιναν στραβά. Γιατί τα πράγματα δεν λειτουργούσαν έτσι όπως τα είχα προγραμματίσει;
»Γιατί δεν μπορούσα να είμαι σαν τους φίλους μου; Όλοι είχαν μια θέση, όλοι είχαν χρήματα. Τι πήγαινε λάθος με εμένα;»
Στο σημείο αυτό η φωνή της Πρωθιέρειας έσπασε και ο Ίαν Λόιντ Νοϊμπάουερ –ο Αυστραλός δημοσιογράφος, ο οποίος είναι πολιτικός ανταποκριτής του περιοδικού Time, του CNN, του Guardian και του Al Jazeera, με 20ετή πείρα– έχει την εντύπωση ότι η ιέρεια έχει μπει στην ψυχή του και τον διαβάζει, ότι δεν κάνει αυτός τις ερωτήσεις∙ αντίθετα είναι εκείνος που δίνει συνέντευξη στην Ρέσι.
Μετά από λίγο, η Πρωθιέρεια συνέχισε την ιστορία της.
«Όταν η μητέρα μου είδε ότι είχα πάθει κατάθλιψη, ειδοποίησε έναν θείο μου, ο οποίος ήταν μοναχός. Αυτός ο άγιος άνθρωπος με εξέτασε και κατάλαβε ότι είχα ανάγκη από καθαρισμό. Συμφώνησα. Άρχισε να μου ρίχνει νερό, ώστε να παρασυρθούν όλες οι βλαβερές ουσίες. Το κόλπο όμως δεν έπιασε. Συνέχισα να είμαι θλιμμένη. Τότε ο θείος μου πρότεινε το διαλογισμό. Και πάλι όμως δεν είδα καμία βελτίωση. Είχα αρχίσει να βαριέμαι και σκεπτόμουν να τα παρατήσω.
»Μια μέρα όπως έκανα διαλογισμό, άρχισα να αισθάνομαι πολύ παράξενα. Ένιωσα το στομάχι μου να ανακατεύεται και ξαφνικά άρχισα να ψάλλω σε μια γλώσσα που δεν γνώριζα. Όταν προσπάθησα αργότερα να επαναλάβω τους ψαλμούς, δεν μπορούσα να θυμηθώ τίποτε. Αλλά για πρώτη φορά στην ενήλικη ζωή μου, ένιωσα πραγματικά ήρεμη. Ένιωθα ότι ήμουν καλά. Το μυαλό μου πριν ήταν συνεχώς απασχολημένο με κάτι. Για πρώτη φορά ένιωσα μέσα μου γαλήνη.
»Από εκείνο το σημείο και μετά άρχισα να διαλογίζομαι καθημερινά. Και κάθε φορά που έκανα διαλογισμό, έψαλλα αυτούς τους άγνωστους ύμνους μέχρι που τους έμαθα απέξω. Μια μέρα που έκανα διαλογισμό, έπεσα σε έκσταση. Η ώρα περνούσε και η οικογένειά μου είχε αρχίσει ν’ ανησυχεί. “Γιατί κάνει διαλογισμό τόση ώρα;” ρώτησαν το θείο μου. Έλεγξαν το σώμα μου και διαπίστωσαν ότι ήταν κρύο. Το δέρμα μου ήταν άσπρο. Έπιασαν το σφυγμό μου και δεν είχα κανένα παλμό. Είχα σταματήσει να αναπνέω. Ήμουν νεκρή. Ο θείος μου είπε στους δικούς μου πως αν ζούσα, θα έπρεπε να γίνω ιέρεια».
Πόσο κράτησε αυτό; Πέντε ή έξι ώρες. Έπειτα τα δάχτυλα της Ίντα Ρέσι Άλιτ άρχισαν να κινούνται. Άνοιξε τα μάτια της, αλλά πέρασαν πολλές ώρες πριν μπορέσει να μιλήσει ξανά, καθώς είχε χάσει τη δύναμη του λόγου. Όταν ο θείος της τη ρώτησε πού ήταν, του είπε ότι δεν ήξερε. Δεν μπορούσε να θυμηθεί τίποτα.
v
Αριστερά, η εξωτερική είσοδος του ναού όπου ιερουργεί η Ίντα Ρέσι και δεξιά η χρυσοποίκιλτη εσωτερική είσοδος. Photo: Ian Lloyd Neubauer
v
Οι απαντήσεις
Στις μέρες που ακολούθησαν η Ίντα Ρέσι αρνιόταν να δεχτεί ότι ήταν κάποια που είχε κατέβει στον Άδη και είχε γυρίσει από το βασίλειο των νεκρών. Ο θείος της τής εξήγησε ότι επιστρέφοντας είχε γίνει ένα από τα ιερά σκεύη, μέσω των οποίων το θείο επικοινωνεί με τους ανθρώπους.
«Δεν ήθελα κάτι τέτοιο. Δεν ήταν μέσα στα σχέδιά μου», λέει η ίδια. Παρ’ όλα αυτά ακολούθησε τη συμβουλή του θείου της και δύο εβδομάδες αργότερα συναντήθηκε με το Εθνικό Συμβούλιο Χειροτονιών της Ινδουιστικής Εκκλησίας του Ντάρμα στο Μπαλί, όπου υποβλήθηκε σε μια διαδικασία πνευματικής εξέτασης.
«Μερικοί από τους ιερείς ήταν εναντίον μου, επειδή ήμουν πολύ νέα», θυμάται η Ρέσι. «Οι κανόνες χειροτονίας προέβλεπαν ότι δεν μπορούσε κάποιος να γίνει ιερέας αν δεν ήταν τουλάχιστον 35 ετών για τους άνδρες και 45 ετών για τις γυναίκες. Είπαν επίσης ότι έπρεπε να είναι παντρεμένος και να έχει παιδιά ή εγγόνια. Η πλειοψηφία ωστόσο των ιεραρχών με στήριξε και μου επέτρεψαν να ξεκινήσω την εκπαίδευσή μου. Η μετάβαση πήρε ένα χρόνο…»
Ο Αυστραλός δημοσιογράφος τη ρωτά πώς νιώθει όταν κάνει αυτή καθαρμούς με νερό στους ανθρώπους. Αισθάνεται τις ανασφάλειές τους; Μπορεί να διαβάσει τον πόνο τους;
«Τη στιγμή εκείνη είμαι συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνω. Δεν μπορώ να έχω συναισθήματα», απαντά.
«Κάνω απλά τη δουλειά μου, γιατί αυτό είναι το καθήκον μου ως ιέρειας».
Ο Νοϊμπάουερ της ζητά να του μιλήσει για τα άτομα που ζητούν συνήθως τη βοήθειά της. Η Ρέσι αναφέρει δύο περιπτώσεις – μιας κατά τα άλλα υγιούς γυναίκας που κατεχόταν από δαιμόνια (αυτού του είδους η «κατοχή» είναι μια νόμιμη ιατρική δικαιολογία για να δηλώσει κάποιος άρρωστος στο Μπαλί), η οποία είχε τρελαθεί∙ και ενός οδηγού φορτηγού, πατέρα πέντε παιδιών, ο οποίος είχε χάσει τη δουλειά του και ήταν στα πρόθυρα να του κάνουν έξωση από το σπίτι του.
Ο Νοϊμπάουερ τη ρωτά πώς είναι σήμερα αυτοί οι δύο.
«Δεν ξέρω. Δεν τους είδα ποτέ ξανά», απαντά η ιέρεια.
«Ποτέ δεν λέω στους ανθρώπους ότι ο καθαρισμός με νερό θα τους αλλάξει ή ότι θα κάνει αυτό ή το άλλο. Είναι απλώς μια ευλογία».
«Όταν κάνουμε ντους, καθαρίζουμε το σώμα. Η τελετή καθαρμού με νερό καθαρίζει το μυαλό, την ψυχή, το συναισθηματικό σώμα. Δεν μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό σαν είναι ένα προϊόν. Δεν μπορώ να δώσω καμία εγγύηση. Το αποτέλεσμα εξαρτάται από εσάς».
v
Μετατρέποντας το απλό νερό σε αγίασμα. Δεξιά, η τελετή του καθαρμού. Photo: Ian Lloyd Neubauer
v
Ραντίζοντας με το αγιασμένο νερό τους συγκεντρωμένους. Πηγή: Facebook
v
Η τελετή
Αφηγείται ο Νοϊμπάουερ: «Η Ίντα Ρέσι Άλιτ ζει σε έναν ναό που περιβάλλεται από το σμαραγδένιο πράσινο των ορυζώνων στις πλαγιές του όρους Αγκούνγκ, ενός ενεργού ηφαιστείου που βρίσκεται στα ανατολικά του Μπαλί. Το ύψος του ξεπερνά τα 3.000 μέτρα και οι πλαγιές του καλύπτονται από στερεοποιημένη λάβα.
»Ο ναός απέχει από το Ουμπούντ μια ώρα με το αυτοκίνητο. Όταν φτάνω το ναό, υπάρχουν ήδη δεκάδες τουρίστες που περιμένουν να συμμετάσχουν στην τελετή του καθαρμού που είναι ειδικά σχεδιασμένη για να καθαρίσει την ψυχή από την αρνητικότητα και το κάρμα. Η τελετή είναι προγραμματισμένη να αρχίσει στις 10 το πρωί, αλλά η Πρωθιέρεια κινείται με τους δικούς της ρυθμούς. Περνούν 90 λεπτά μέχρι να εμφανιστεί. Βγαίνει από την περίπλοκα διακοσμημένη επίχρυση πόρτα του ναού στην αυλή, κάνοντας έναν φευγαλέο χαιρετισμό στους επισκέπτες της.
»Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα στην Ίντα Ρέσι ήταν ο τρόπος που κινείται. Μοιάζει να επιπλέει ή να αιωρείται, σαν να μην έχει πόδια. Με το δέρμα της στο χρώμα της υγρής βύνης, τα αμυγδαλωτά μάτια και τα εβένινα μαλλιά δεμένα σε σφιχτό κότσο, έχει έντονη ομοιότητα με τα αγάλματα του Βούδα.
»Ο βοηθός της κάνει έρανο μεταξύ των επισκεπτών. Συγκεντρώνει 30 δολάρια. Η Ίντα Ρέσι Άλιτ σκαρφαλώνει πάνω στο υπερυψωμένο ιερό και κάθεται στη στάση του λωτού. Έπειτα αρχίζει τη μακρά διαδικασία μετατροπής του νερού σε αγίασμα. Γύρω της υπάρχουν μεγάλα και μικρά δοχεία με νερό της πηγής. Η διαδικασία κρατάει ώρα. Η Ρέσι πηγαίνει από δοχείο σε δοχείο, κάνοντας ιερές κινήσεις με τα χέρια της, ενώ ήχοι από μικρές καμπάνες συνοδεύουν τα αρχαία σανσκριτικά άσματα.
»Σύμφωνα με την σελίδα της στο Facebook, η Ίντα Ρέσι δεν έμαθε ποτέ το περιεχόμενο των ύμνων που έψαλλε όταν είχε πέσει σε έκσταση. Η ίδια λέει ότι διοχετεύθηκαν μέσα της από το θείο, όταν άρχισε να διαλογίζεται σε ηλικία 21 ετών. Όταν οι αρχιερείς του Μπαλί τα άκουσαν για πρώτη φορά, όχι μόνο επιβεβαίωσαν ότι τα άσματα ήταν πραγματικά, αλλά παραδέχθηκαν ότι ήταν πιο περίπλοκα και πολύ πιο αρχαία από όσα είχαν ακούσει μέχρι τότε.
v
Τα αρχαία σανσκριτικά άσματα συνοδεύονται από τους ήχους που βγάζουν μικρές
καμπάνες. Πηγή: Facebook
v
»Ανεξάρτητα από πού προέρχονται, όταν η Ρέσι ψάλλει τα αρχαία άσματα, η φωνή της μοιάζει με κάποιου ζαρωμένου ηλικιωμένου μοναχού και όχι με την 30χρονη κοπέλα που κάθεται μπροστά μου. Κλείνω τα μάτια και συγκεντρώνομαι στους ήχους. Αμέσως αισθάνομαι ένα μούδιασμα στο κρανίο και στις άκρες των δακτύλων μου.
»Η τελετή ευλογία των υδάτων τελείωσε. Η ιέρεια καλεί τους επισκέπτες να πλησιάσουν για τον καθαρμό. “Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο να εκφραστεί” λέει την ώρα που ρίχνει νερό στα κεφάλια τους. “Ανοίξτε το μυαλό και την καρδιά σας. Χτυπήστε τα πόδια σας δυνατά στο έδαφος. Μπείτε τώρα βαθιά μέσα στον εαυτό σας και βρείτε την συμπονετική και αγνή φύση σας”.
»Μερικοί από τους συμμετέχοντες γελούν. Άλλοι κλαίνε. Άλλοι απλώς στέκονται σαν παραζαλισμένα ψάρια που τα χτύπησε κάποιος προβολέας. “Ήρθα με ανοιχτό μυαλό, αλλά δεν ένιωσα τίποτα” λέει ένας Αυστραλός στη γυναίκα του.
»Η τελετή τελειώνει. Πριν φύγω, κάνω μια τελευταία ερώτηση: “Δεν βρήκες ποτέ τη δουλειά που έψαχνες. Μήπως όμως βρήκες τελικά την ευτυχία;”
»Η Πρωθιέρεια σκάει ένα μικρό παιδικό γελάκι. Η φράση που εκστομίζει είναι σαν τα άνθη της κερασιάς που τα παρασύρει ο άνεμος: “Η ευτυχία και η θλίψη δεν είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή.”
“Η ευτυχία είναι σαν τον άνεμο. Έρχεται και φεύγει. Ακόμα και τώρα που είμαι Πρωθιέρεια, πολλά είναι αυτά που με βασανίζουν.”
“Σημασία έχει να τα αποδέχεσαι – είτε έρχονται από μέσα σου είτε από τον κόσμο γύρω μας. Το πιο σημαντικό είναι η αποδοχή του πεπρωμένου.”»
© 2016 Youmagazine.gr
