Παράξενα φαινόμενα στην ήπειρο της Ανταρκτικής

15 Δεκεμβρίου 2016 Κατηγορία ΘΕΜΑΤΑ, Σύγχρονα Μυστήρια

ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Από τον Αντώνη Κυριαζή

• Ανταρκτική. Βάση εξωγήινων, απομεινάρι της Ατλαντίδας, τόπος της Σαμπάλα ή μυστική βάση των Ναζί; Μυστήρια, μύθοι και θρύλοι για την αινιγματική αυτή ήπειρο.

• Ένας παράξενος «κρατήρας» στην Ανατολική Ανταρκτική κάνει τους πάγους να λιώνουν, σαν να υπάρχει μια πελώρια τρύπα από κάτω.

Ο Ολλανδός παγετωνολόγος Jan Lenaerts (αριστερά) στήνει έναν αυτόματο μετεωρολογικό σταθμό στην παγοκρηπίδα του Βασιλιά Μποντουέν. Photo: Διεθνές Πολικό Ίδρυμα / Jos Van Hemelrijck
v

ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ του 2014, μια ομάδα γεωφυσικών από το Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ της Γερμανίας, εντόπισε έναν μεγάλο «κρατήρα», διαμέτρου 2 χιλιομέτρων πάνω στην παγοκρηπίδα του Βασιλιά Μποντουέν στην Ανατολική Ανταρκτική, η οποία βρίσκεται στη Γη της Βασίλισσας Μάουντ. Η αρχική τους υπόθεση ήταν ότι ο τεράστιος αυτός κρατήρας προκλήθηκε από την πτώση κάποιου μετεωρίτη, ο οποίος πιθανά να είχε πέσει εκεί τον Σεπτέμβριο του 2004. Ωστόσο, μόλις η ιστορία βγήκε στη διεθνή μέσα ενημέρωσης, γεωλόγοι από όλο τον κόσμο άρχισαν να προτείνουν και άλλες πιθανές εξηγήσεις.

Πολλοί από αυτούς διατύπωσαν την υπόθεση ότι ο γιγάντιος «κρατήρας» είναι αποτέλεσμα μιας δολίνης. Η δολίνη στην γεωλογία είναι σχηματισμός κοιλώματος σε σχήμα λεκάνης, με κυκλικό ή ελλειπτικό σχήμα, από υποχώρηση του εδάφους. Οι δολίνες ή τρύπες σχηματίζονται σε ανθρακικά ασβεστολιθικά ή δολομιτικά πετρώματα εξαιτίας της κατάρρευσης της οροφής υπογείων σπηλαίων ή της ασβεστολιθικής διάβρωσης από όμβρια ύδατα. Το έδαφος υποχωρεί κι έτσι δημιουργείται ένα μεγάλο χάσμα.

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Οι δολίνες απαιτούν στέρεο έδαφος, ενώ η παγοκρηπίδα του Βασιλιά Μποντουέν είναι ένα τεράστιο τείχος πάγου μέσα στη θάλασσα, χωρίς να υπάρχει από κάτω ξηρά.

Καθώς το αίνιγμα δεν μπορούσε να λυθεί, αποφασίστηκε να μεταβεί επί τόπου ομάδα επιστημόνων υπό τον δρα Jan Lenaerts, από το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, στην Ολλανδία. Η αποστολή προγραμματίστηκε να μεταβεί στο Νότιο Πόλο τον Ιανουάριο του 2016 και να επιστρέψει στα τέλη Φεβρουαρίου έχοντας συλλέξει στοιχεία.

Τα συμπεράσματα της ομάδας που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα, αποδίδουν την ύπαρξη του «κρατήρα» όχι στην πτώση κάποιου μετεωρίτη, αλλά στο ότι κάτω από τους πάγους έχει σχηματιστεί μια λίμνη, που κάνει τους πάγους να καταρρέουν, και της οποίας το νερό, μέσω μιας καταβόθρας (Moulin), ρέει στον ωκεανό.

Πρόκειται για μια υπόθεση που αντί να εξηγεί το παράδοξο φαινόμενο του «κρατήρα» το περιπλέκει περισσότερο, καθώς οι καταβόθρες χρειάζονται και αυτές στερεό έδαφος για να σχηματιστούν.
v

Αεροφωτογραφία του δακτυλιοειδούς σχηματισμού, διαμέτρου 2 χλμ. που αρχικά θεωρήθηκε ότι προκλήθηκε από την πτώση μετεωρίτη στην παγοκρηπίδα του Βασιλιά Μποντουέν. Photo: Tobias Binder, AWI. Πηγή: Supplied
v

Το φαινόμενο λοιπόν αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πρωτόγνωρο. «Είναι για εμάς μεγάλη έκπληξη», δήλωσε ο Stef Lhermitte, που συμμετείχε στην αποστολή. «Καταβόθρες αυτού του τύπου υπάρχουν σε παγετώνες στην Αλάσκα, στον Καναδά, στη Σιβηρία και την Γροιλανδία, αλλά ποτέ δεν έχουν εμφανιστεί σε μια παγοκρηπίδα».

Η παγοκρηπίδα είναι ένα τεράστιο πλωτό στρώμα πάγου που σχηματίζεται όταν ένας παγετώνας λιώνει μεταξύ της ακτογραμμής και της επιφάνειας της θάλασσας.

Θυμίζουμε ότι, σε αντίθεση με τον Βόρειο Πόλο, η Ανταρκτική είναι ήπειρος, με στερεό έδαφος, που εδώ και χιλιετίες είναι καλυμμένο από πάγους αποτελώντας τον καταψύκτη της Γης. Οι πάγοι που «ξεχειλίζουν» από το στερεό έδαφος, λόγω της πίεσης από τις συνεχείς χιονοπτώσεις, γλιστρούν προς τη θάλασσα, σχηματίζοντας τους παγετώνες που είναι γνωστοί ως «ράφια πάγου», παγοκρηπίδες ή τράπεζες πάγου.
v

Η θέση της παγοκρηπίδας του Βασιλιά Μποντουέν στη Γη της Βασίλισσας Μάουντ
στην Ανατολική Ανταρκτική. Photo: Google Maps, NOAA. Πηγή: Supplied
v

Ανάπτυγμα της θέσης όπου βρίσκεται η παγοκρηπίδα με το παράξενο κυκλικό αποτύπωμα, ανάμεσα στον σταθμό της Πριγκίπισσας Ελίζαμπεθ και τον ωκεανό. Photo: Google Maps, NOAA. Πηγή: Supplied
v

Μια μυστηριώδης ήπειρος

Η Ανταρκτική ως ήπειρος ήταν γνωστή από τα χρόνια του Έλληνα μαθηματικού και αστρονόμου Κλαύδιου Πτολεμαίου (1ος αιώνας μ.Χ.), ο οποίος πρότεινε την ιδέα προκειμένου να διατηρηθεί η συμμετρία όλων των γνωστών μαζών γης του κόσμου. . Ωστόσο, στους χάρτες των γεωγράφων και εξερευνητών, μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα ήταν σημειωμένη με την ένδειξη “Terra Incognita” (Άγνωστη Γη).

Για πρώτη φορά ανθρώπινο μάτι είδε την Ανταρκτική το 1820. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, ο Νορβηγός εξερευνητής Ρόαλντ Αμούνδσεν ήταν ο πρώτος που προσέγγισε τον γεωγραφικό Νότιο Πόλο στις 14 Δεκεμβρίου 1911. Ένα μήνα αργότερα ακολούθησε η καταδικασμένη αποστολή Σκοτ, της οποίας όλα τα μέλη πέθαναν από υποθερμία.

Ακολούθησαν οι αποστολές με αεροπλάνο του ναυάρχου Ρίτσαρντ Ε. Μπερντ στις δεκαετίες του 1930 και 1940. Ήταν τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτες υποψίες για «τρύπες» στους πόλους, απ’ όπου μπαινόβγαιναν εξωγήινα διαστημόπλοια, και που αποτέλεσαν τη βάση για να αναπτυχθεί η περίφημη θεωρία της «κούφιας γης».

Οι θεωρίες αυτές έγιναν, απ’ ότι φαίνεται, αποδεκτές από τους μυστικιστές των Ναζί, οι οποίοι, στις 17 Αυγούστου 1945, ενάμισι χρόνο πριν την αποστολή του Μπερντ, έστειλαν δύο υποβρύχια, τα U-530 και U-977, στην Ανταρκτική, ως μέρος μιας μυστικής αποστολής με κωδικό όνομα «Βαλκυρίες 2». Κανείς δεν έμαθε ποτέ ποιος ήταν ο λόγος αυτών των ταξιδιών.
v

Το γερμανικό υποβρύχιο U-977 που μετείχε στην απόρρητη αποστολή «Βαλκυρίες 2». Ο κυβερνήτης του U-977, Heinz Schaeffer (ένθετη φωτο), αν και ανακρίθηκε μετά το τέλος του πολέμου από τους Αμερικανούς, δεν αποκάλυψε ούτε την φύση της αποστολής ούτε ποια πρόσωπα συμμετείχαν. Image: Supplied
v

Συνδέσεις της Ανταρκτικής με την Ύστατη Θούλη

Στη συνέχεια η υπόθεση της Ανταρκτικής περιπλέκεται και γίνεται πιο σκοτεινή και μυστικιστική. Μερικοί φτάνουν μάλιστα στο σημείο να την ταυτίσουν με την Θούλη, το νησί που αναφέρει ο αρχαίος Έλληνας ερευνητής Πυθέας ο Μασσαλιώτης τον 4ο αιώνα π.Χ.

Το 325 π.Χ. περίπου ταξίδεψε από τη νότια Ισπανία στη Μεγάλη Βρετανία. Σύμφωνα με τα γραπτά του, η Θούλη βρίσκεται στον ακραίο βορρά, έξι μέρες βόρεια της Βρετανίας. Για τον λόγο αυτό, το όνομα της Θούλης συμβολίζει από την εποχή της αρχαιότητας την πιο βόρεια άκρη του κόσμου (λατ. Ultima Thule).

Δυστυχώς από τα βιβλία του Πυθέα περί Ωκεανού και Γης σώζονται μόνο αποσπάσματα. Ο Πυθέας αναφέρει ότι έφτασε σε μια γεωργική χώρα, όπου η μεγαλύτερη ημέρα διαρκεί 20 (ισημερινές) ώρες και της οποίας οι κάτοικοι τρέφονταν με φρούτα και παρασκεύαζαν ένα ποτό από σιτάρι και μέλι.

Οι Γερμανοί άρχισαν να ενδιαφέρονται για την Ανταρκτική στη δεκαετία του 1930, ιδρύοντας μια αποκρυφιστική οργάνωση με τον τίτλο Thule Society. Τα μέλη της οργάνωσης συγκέντρωσαν αρχαία κείμενα του Θιβέτ, της Ινδίας και της Ελλάδας και ανέπτυξαν μια θεωρία, σύμφωνα με την οποία Ύστατη Θούλη ήταν το όνομα της πρωτεύουσας μιας ηπείρου που λεγόταν Υπερβόρεια (την οποία επισκεπτόταν κάθε φθινόπωρο ο Υπερβόρειος Απόλλων με το ιπτάμενο άρμα του) και η οποία ήταν πιο παλιά από την Ατλαντίδα και τη Λεμουρία.

Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, οι Υπερβόρειοι ήταν τεχνολογικά και κοινωνικά εξαιρετικά προηγμένοι. Η ήπειρος βρισκόταν αρχικά στη Νορβηγική Θάλασσα και βυθίστηκε στο τέλος της εποχής των παγετώνων. Κατά τη διάρκεια της καταστροφής, όμως, οι Υπερβόρειοι έσκαψαν μεγάλες σήραγγες στο φλοιό της γης, χρησιμοποιώντας γιγαντιαία μηχανήματα και εγκαταστάθηκαν κάτω από τα σημερινά Ιμαλάια. Το όνομά του νέου βασιλείου ήταν Αγκάρθα με πρωτεύουσα την Σαμπάλα. Ο σημερινός 14ος Δαλάι Λάμα καθώς επίσης και ανώτεροι λάμα από τη Μογγολία και το Θιβέτ ισχυρίζονται ότι έχουν επισκεφτεί αυτό το υπόγειο βασίλειο και συνομίλησαν με τον Κύριο του Κόσμου (Rigden Iyepo) που ζει εκεί. Στη διάρκεια των επόμενων χιλιετιών, το υπόγειο βασίλειο δημιούργησε κέντρα κάτω από τη Σαχάρα, το οροπέδιο Μάτο Γκρόσο στη Βραζιλία, το Γιουκατάν στο Μεξικό, τα όρη Σαστά στη Βόρεια Καλιφόρνια και στην Ανταρκτική.

Λέγεται επίσης ότι από το μέρος αυτό, τη Σαμπάλα, θα προέλθει ο επόμενος Μεσσίας πριν «από την καταστροφή του κόσμου» ή πριν από το τέλος της Σκοτεινής Εποχής (Κάλι Γιουγκά).
v

Θα μπορούσε να υπάρχει μια μυστική πόλη κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής; Image: Supplied
v

Θα χρειαζόταν σειρά βιβλίων για να αναφερθούν τα μυστήρια, οι μύθοι και οι θρύλοι που σχετίζονται με την Ανταρκτική, καθώς σε μεγάλο βαθμό παραμένει ανεξερεύνητη. Θα πούμε μόνο ότι σύμφωνα με τη θεωρία της Μετατόπισης των Ηπείρων και τις αλλαγές στον φλοιό της Γης, μεγάλα τμήματα της Ανταρκτικής ήταν χωρίς πάγο πριν από 12.000 χρόνια που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να έχουν ζήσει εκεί άνθρωποι. Η θεωρία αυτή επιβεβαιώνεται από τεκμήρια όπως ο χάρτης του Πίρι Ρέις του 1513 που δείχνει τις ακτογραμμές της Ανταρκτικής χωρίς πάγους.

Η κοινωνία αυτή, που αποτελούσε τμήμα της Ατλαντίδας, έφτασε στο τέλος της με την τελευταία εποχή των παγετώνων, που πάγωσε όλη την ήπειρο.

Θα μπορούσαν να είχαν σκάψει βαθιά στο έδαφος δημιουργώντας εκεί μια νέα πολιτεία;

Τη θεωρία αυτή τροφοδότησαν οι πρόσφατες φωτογραφίες του Google Earth που δείχνουν τη μυτερή κορυφή ενός σχηματισμού που θα μπορούσε να είναι πυραμίδα, να προεξέχει στο χιονισμένο τοπίο.

Πολύς λόγος γίνεται επίσης για κάποιο βίντεο που άφησαν πίσω τους τα μέλη της δημοσιογραφικής αποστολής από το California TV, που αγνοούνται από το 2002, το οποίο βίντεο βρήκαν εκείνοι που πήγαν να τους διασώσουν.

Ο αρχαιολόγος Jonathan Gray ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπλόκαρε το βίντεο επειδή αποκαλύπτει ότι υπάρχει μια «τεράστια αρχαιολογική ανασκαφή σε εξέλιξη δύο μίλια κάτω από τον πάγο».

Κάποιες επίσης φωτογραφίες από την Επιχείρηση IceBridge της NASA στην Ανταρκτική, που ελήφθησαν με τη χρήση τηλεπισκόπησης, υποτίθεται ότι δείχνουν την ύπαρξη μιας πόλης κάτω από τους πάγους.
v

Οι συνωμοσιολόγοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχει μια αρχαία πόλη κρυμμένη κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Αυτή η φωτογραφία που ελήφθη στις 12 Οκτωβρίου 2008 από τη NASA δείχνει το μπροστινό μέρος της παγοκρηπίδας μήκους 60 χλμ. και πλάτους 24 χλμ. Venable Ice Shelf, στη Δυτική Ανταρκτική. Photo: AFP. Πηγή: Supplied
v

Κατά τον Jonathan Gray, οι Ναζί γνώριζαν ότι υπάρχει μια υπόγεια πόλη στην Ανταρκτική και προσπάθησαν να εγκαταστήσουν εκεί μια μυστική βάση. Οι αποστολές που έστειλαν για να χαρτογραφήσουν την περιοχή, ανακάλυψαν ένα δίκτυο ποταμών και σπηλαίων, ένα από τα οποία οδηγούσε σε μια μεγάλη γεωθερμική λίμνη. Εκεί οι Γερμανοί εγκατέστησαν μια βάση, μεγέθους πόλης, η οποία ονομαζόταν «Βάση 22 ή Νέο Βερολίνο». Εκεί οι Ναζί είτε ανακάλυψαν κάποια εξωγήινη τεχνολογία που είχε εγκαταλειφθεί είτε ήρθαν σε επαφή με εξωγήινους, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα υπερ-όπλο. Είναι πιθανό να συνέβη κάτι τέτοιο;

Ας μην ξεχνάμε την ανακάλυψη που έγινε τον περασμένο Οκτώβριο, κατά τον οποίο Ρώσοι εξερευνητές ανακάλυψαν τα απομεινάρια μιας μυστικής ναζιστικής βάσης κρυμμένης βαθιά στην Αρκτική, μόλις 960 χιλιόμετρα από το Βόρειο Πόλο.

Δεν μπορεί να δοθεί κάποια σαφής και πειστική απάντηση σχετικά με τη μυστηριώδη αυτή ήπειρο. Τα περίεργα είναι πολλά για να αποδοθούν σε συμπτώσεις. Σε κάθε περίπτωση, αν γίνει αναστροφή των πόλων της Γης ή αν οι πάγοι λιώσουν λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η χωρίς πάγους Ανταρκτική θα μπορούσε τότε να φωτίσει το μυστήριο. Κανείς όμως δεν εύχεται κάτι τέτοιο, καθώς είναι αμφίβολο αν θα έχει επιβιώσει κάποιος άνθρωπος για να φωτιστεί.
v