Η εμφάνιση της Τίγρης της Τασμανίας σε 2 νέα βίντεο
ΚΡΥΠΤΟΖΩΟΛΟΓΙΑ
Posted by Youmagazine Staff
Δύο νέα βιντεοκλίπ από στατική κάμερα στο δάσος, δείχνουν την εμφάνιση της Τίγρης της Τασμανίας, που υποτίθεται ότι έχει εξαφανιστεί.
Ο τελευταίος γνωστός θυλακίνος –ο Μπέντζαμιν– φωτογραφημένος το 1933. Photo: Wikimedia Commons. Πηγή: Supplied
ν
Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ Θυλακίνη ή Τίγρης της Τασμανίας έχει εξαφανιστεί από τη δεκαετία του 1930, θύμα του λεγόμενου homo sapiens-sapiens ή ανθρώπου του σοφού, ο οποίος, ως γνωστόν, διαπρέπει σε τέτοιες πράξεις. Σκοτώνει και τα εναπομείναντα λίγα ζώα, καίει δάση και ερημοποιεί καλλιεργήσιμες εκτάσεις, μολύνει με τις πράξεις του το περιβάλλον και όταν τα βαριέται όλα αυτά, επιδίδεται στο αγώνισμα της εξόντωσης των ομοφύλων του.
Θυλακίνος (Thylacinus cynocephalus, από το αρχαιοελληνικό θύλαξ) ονομάζεται το μεγαλύτερο γνωστό σαρκοβόρο μαρσιποφόρο της σύγχρονης εποχής. Είναι επίσης γνωστό και ως Τίγρης της Τασμανίας λόγω των λωρίδων στο πίσω μέρος της πλάτης του. Ζούσε στην ηπειρωτική Αυστραλία, την Τασμανία, και τη Νέα Γουινέα, και θεωρείται πως εξαφανίστηκε κατά τον 20ό αιώνα. Ήταν το τελευταίο μέλος της οικογενείας των Θυλακινιδών (Thylacinidae), ενώ δείγματα άλλων μελών της οικογενείας αυτής έχουν βρεθεί σε απολιθώματα που χρονολογούνται από την πρώιμη Μειόκαινο εποχή, πριν από τέσσερα εκατομμύρια έτη. Ο κοντινότερος συγγενής του Θυλακίνου είναι ο Δαίμων της Τασμανίας.
v
Η εξόντωση από τους Ευρωπαίους
Έχουν βρεθεί πολυάριθμες αναπαραστάσεις και εγχαράξεις σε βράχους του Θυλακίνου σε δείγματα παλαιολιθικής τέχνης τα οποία χρονολογούνται τουλάχιστον από το 1000 π.Χ. Πετρόγλυφες απεικονίσεις του υπάρχουν στην περιφέρεια Ντάμπιερ Ροκ Αρτ (Dampier Rock Art) της χερσονήσου Μπάραπ (Burrup) στη δυτική Αυστραλία.
Κατά την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων εξερευνητών τον 17ο αιώνα, το ζώο είχε ήδη εξαφανιστεί από την ηπειρωτική Αυστραλία, ενώ είχε γίνει σπάνιο και στην Τασμανία. Είναι πιθανό πως οι Ευρωπαίοι το πρωτοσυνάντησαν το 1642 όταν ο Άμπελ Τάσμαν έφτασε στην Τασμανία την οποία και ονόμασε από το επώνυμο του. Η εξερευνητική αποστολή που αποβιβάστηκε, ανέφερε πως είδε τα χνάρια άγριων ζώων με νύχια σαν της τίγρης. Το 1772, ο Μαρκ Ζοσέφ Μαριόν ντυ Φρεσν (Marc-Joseph Marion du Fresne), έφτασε στη περιοχή με το πλοίο του, το «Μασκαρέν» (Mascarin) και όπως ανέφερε είδε μια «τιγρόγατα».
Ο ενήλικος Θυλακίνος είχε μήκος από 1 έως 1,3 μέτρα ενώ, συνυπολογιζομένης της ουράς, έφθανε τα 1,5 έως 1,65 μέτρα. Το ύψος του ήταν περίπου 60 εκατοστά και ζύγιζε από 20 έως 30 κιλά, ανάλογα με το αν είναι θηλυκό ή αρσενικό.
Ο Θυλακίνος ήταν ένα παράξενο ζώο. Ο μάρσιπος, με τέσσερις θηλαστικούς αδένες, βρισκόταν στο πίσω μέρος του σώματός του, αντί μπροστά, όπως στα καγκουρό, τα μπροστινά πόδια του είχαν πέντε δάχτυλα με νύχια, ενώ τα πίσω είχαν τέσσερα, και, αν και είχε αδύναμα σαγόνια, μπορούσε να ανοίγει το στόμα του σε ασυνήθιστη γωνία που έφτανε τις 120 μοίρες. Ζούσε από 5 έως 7 έτη.
Παρ’ όλα αυτά, ήταν ακίνδυνο για τον άνθρωπο. Μάλιστα το ζώο, που γενικά ήταν ντροπαλό και μυστικοπαθές, απέφευγε την ανθρώπινη παρουσία, περνώντας τη μέρα του σε μικρές σπηλιές ή κοίλους κορμούς δέντρων, και σε φωλιές κλαδιών, φλοιών και φύλλων. Έβγαινε για τροφή μόνο τη νύχτα.
ν
Η φωτογραφία αυτή του 1921, που απεικονίζει έναν Θυλακίνο με ένα κοτόπουλο στο στόμα, διαδόθηκε ευρέως και επιβάρυνε τη φήμη του ζώου ως κλέφτη πουλερικών. Στην πραγματικότητα όμως η φωτογραφία είναι επεξεργασμένη ώστε να μη δείχνει την ξύλινη κατασκευή του κοτετσιού και τον φράχτη γύρω του, και περαιτέρω ανάλυση έχει δείξει πως ο απεικονιζόμενος Θυλακίνος είναι ένα ταριχευμένο ζώο το οποίο στήθηκε για τους σκοπούς της φωτογράφησης. Photo: Wikimedia Commons. Πηγή: Supplied
ν
Κυνηγός με το βαλσαμωμένο σώμα του τελευταίου Θυλακίνου που σκοτώθηκε στη φύση. Photo: Wikimedia Commons. Πηγή: Supplied
ν
Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν στην Αυστραλία –κυρίως Άγγλοι και Γερμανοί– έθεσαν ως στόχο τους την εξαφάνιση του είδους. Αρχικά αιχμαλώτιζαν τους Θυλακίνους για τα διάφορα ζωολογικά πάρκα, ύστερα άρχισαν να τους σκοτώνουν. Για να δικαιολογήσουν τη δολοφονική μανία τους, δημοσίευαν τακτικά στις εφημερίδες φωτογραφίες που έδειχναν Θυλακίνους να φεύγουν με μια κότα στο στόμα τους, ύστερα από επιδρομή σε κοτέτσι.
Σύντομα αποδείχθηκε πως επρόκειτο για βαλσαμωμένα ζώα, στα οποία οι εμπνευστές της απάτης, είχαν βάλει μια κότα στο στόμα, σβήνοντας κατόπιν με ρετούς τα στηρίγματα από τη φωτογραφία.
Δεν ήταν πάντως λίγοι αυτοί που φωτογραφίζονταν δίπλα στο πτώμα ενός ανυπεράσπιστου Θυλακίνου, κραδαίνοντας με καμάρι το τουφέκι τους.
v
Φευγαλέα επανεμφάνιση
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί επανεμφάνιση του ζώου στα άγρια δάση της Αυστραλίας, κάτι που αμφισβητείται από τους ζωολόγους, καθώς τα αποδεικτικά στοιχεία προέρχονται από κάμερες και δεν υπάρχει άλλη απόδειξη.
Οι πιθανότητες είναι δύο: είτε πρόκειται για σκιώδη επανεμφάνιση του ζώου, που δεν θέλει να βλέπει πλέον τους ανθρώπους ούτε ζωγραφιστούς, είτε πρόκειται για εσκεμμένη απάτη των Αυστραλών, που νιώθοντας ενοχές για το παρελθόν, θέλουν τώρα να δείξουν, με τα βιντεάκια που φτιάχνουν, ότι το είδος είναι ζωντανό και περνάει καλά.
Το τελευταίο βίντεο, που δείχνει μια φευγαλέα εμφάνιση του ζώου, δόθηκε στη δημοσιότητα από την ομάδα Thylacine Awareness Group of Australia. Το υλικό προέρχεται από δύο στατικές κάμερες, τοποθετημένες σε δασικό μονοπάτι κοντά στο Busselton, στη Δυτική Αυστραλία.
Ο ιδρυτής της ομάδας, Νηλ Γουότερς (Neil Waters), ισχυρίζεται ότι συνάντησε ο ίδιος μια Θυλακίνη σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις έξω από το σπίτι του στην Τασμανία πρόσφατα, το 2010 και το 2014.
Μέχρι όμως να βρεθεί ένα απτό, φυσικό δείγμα του ζώου, είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τι συμβαίνει με βεβαιότητα.
ν
Animal Sightings, Busselton WA
ν
