Οι ταινίες-διαμάντια του ελληνικού κινηματογράφου που άφησε πίσω του ο μεγάλος σκηνοθέτης, Νίκος Κούνδουρος.
Ο Γιάννης Αργύρης, η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου και ο Ντίνος Ηλιόπουλος στην περίφημη ταινία του Νίκου Κούνδουρου «Ο Δράκος».
ν
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017 σε ηλικία 91 ετών, αφήνοντας πίσω του αξέχαστες ταινίες. Το ταλέντο, η διεισδυτική ματιά στην ανθρώπινη ψυχή και το μοναδικό κινηματογραφικό του ύφος μάς χάρισαν μερικές από τις ωραιότερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Η πρώτη του ταινία ήταν η Μαγική πόλη σε σενάριο της Μαργαρίτας Λυμπεράκη και την μουσική να υπογράφει ο Μάνος Χατζιδάκις. Η Αθήνα των λαϊκών συνοικιών του 1950 ξετυλίγεται μπροστά μας με τον Γιώργο Φούντα, την Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, τον Μίμη Φωτόπουλο και τον πρωτοεμφανιζόμενο Θανάση Βέγγο στους κεντρικούς ρόλους.
Η αναγνώριση ήρθε με την επόμενη ταινία, Ο Δράκος, μια μοναδική αφήγηση και περιπλάνηση ενός ανθρώπου του οποίου η μοίρα έμελε να του παίξει σκληρό παιχνίδι. Ένας ασήμαντος τραπεζικός υπάλληλος ετοιμάζεται να περάσει μόνος τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς όταν τρομοκρατημένος συνειδητοποιεί ότι μοιάζει με έναν κακοποιό που οι εφημερίδες αποκαλούν «Ο Δράκος». Λόγω της παρεξήγησης, η αστυνομία τον καταδιώκει και αυτός βρίσκει καταφύγιο σε ένα καμπαρέ.
Μες στη διφορούμενη γοητεία της νύχτας, μία συμμορία του υποκόσμου τον αντιμετωπίζει ως τον γνήσιο Δράκο και μία χορεύτρια του καμπαρέ τον συμπαθεί. Σταδιακά ταυτίζεται με τον καινούργιο του ρόλο, και η επιθυμία του να δραπετεύσει απ’ την γκρίζα του ζωή και να γίνει «κάποιος» τον ωθεί στο να ηγηθεί μιας ληστείας αρχαιοτήτων.
Η ταινία είναι βασισμένη σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, συνοδεύεται και αυτή από την υπέροχη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ενώ τους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουν οι καθηλωτικοί Ντίνος Ηλιόπουλος και Μαργαρίτα Παπαγεωργίου. Βραβεύτηκε το 1960 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και πήρε ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Βενετίας. ν
v
Οι ταινίες του, όπως και ο ίδιος, ήταν ανατρεπτικές και τολμηρές και συχνά αναφέρονταν σε ιστορικά γεγονότα, όπως Οι παράνομοι, σε σενάριο του ίδιου, και Μπάυρον: Μπαλάντα για έναν δαίμονα.
Ο Νίκος Κούνδουρος ασχολήθηκε και με τη συγγραφή, με πιο γνωστό του έργο το αυτοβιογραφικό Ονειρεύτηκα πως πέθανα, από τις Εκδόσεις Ίκαρος. Σε αυτό, ανατρέχει σε μνήμες εξήντα χρόνων και αναφέρεται μεταξύ άλλων στην κινηματογραφική δουλειά του, στους συνεργάτες του και στην αντιστασιακή δράση του.
«Η μνήμη, χαλαρή, κάνει τα πάντα να σμίγουν σε μια γιορτή, απρόσιτη στους άλλους, στημένη μόνο για μένα. Αφήνω μια εικόνα και πιάνω μιαν άλλη που θα την αφήσω κι αυτή στη μέση, σαν τα ριζίτικα τραγούδια της Κρήτης που οι τραγουδιστάδες δε λένε ποτέ τον τελευταίο στίχο, γιατί κάθε τέλος σέρνει μαζί του θλίψη. Τις αγάπες, τους έρωτες, τα πείσματα, τις προδοσίες, τους φίλους, τους φόβους. Και τέλος το θάνατο. Το θάνατο των άλλων και το θάνατο το δικό σου». ν
Οι ταινίες του Νίκου Κούνδουρου
Μαγική πόλη (1954) Ο Δράκος (1956) Οι παράνομοι (1958) Το ποτάμι (1960) Μικρές Αφροδίτες (1963) Vortex ή Το πρόσωπο της Μέδουσας (1967) 1922 (1978) Μπορντέλο (1984) Μπάυρον: Μπαλάντα για έναν δαίμονα (1992) Οι φωτογράφοι (1998) Ένα πλοίο για την Παλαιστίνη (2011)
ν
Μαργαρίτα Παπαγεωργίου – Ο ήλιος έσβησε (1956) v ν