Ο αθυρόστομος στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης
ΙΣΤΟΡΙΑ
Posted by Youmagazine Staff
Ο γενναιότερος των οπλαρχηγών του ’21, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης έζησε και πέθανε «ωραίος σαν μύθος», αγωνιζόμενος για την ελευθερία.
Γεώργιος Καραϊσκάκης. Λεπτομέρεια από πίνακα του Διονύσιου Τσόκου. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Πηγή: Wikimedia Commons
ν
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ Καραϊσκάκης (23 Ιανουαρίου 1782 – 23 Απριλίου 1827) γεννήθηκε στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα.
Μεγάλωσε με τους θετούς γονείς του, μια οικογένεια Σαρακατσάνων, αφού η μητέρα του τον εγκατέλειψε, μη αντέχοντας τον διασυρμό μιας παράνομης σχέσης και πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών. Από τη μητέρα του, ο «γιος της καλογριάς» κληρονόμησε τον ανυπότακτο χαρακτήρα του και την παροιμιώδη αθυροστομία του.
Έμαθε την τέχνη του πολέμου υπηρετώντας αρχικά στην Αυλή του Αλή πασά. Το 1824 αναγνωρίστηκε καπετάνιος του ημίσεως της περιοχής των Αγράφων και δύο χρόνια μετά, σε ηλικία 44 ετών, διορίστηκε αρχιστράτηγος της Στερεάς. Κατήγαγε σπουδαίες νίκες σε Δόβραινα, Δίστομο, Αράχοβα, Άρτα και κινήθηκε για την απελευθέρωση των Αθηνών.
Στην Αττική διαφώνησε με τους διορισμένους από τη Συνέλευση της Τροιζήνας Βρετανούς στρατιωτικούς Κόχραν και Τζορτζ ως προς την πολεμική τακτική των επιχειρήσεων εναντίον του Κιουταχή. Τραυματίστηκε θανάσιμα σε μια αψιμαχία με τους Τούρκους κοντά στο Ν. Φάληρο και πέθανε στις 23 Απριλίου 1827.
Κατά τον γραμματικό και βιογράφο του Δημήτριο Αινιάν, ο Καραϊσκάκης δολοφονήθηκε, χτυπημένος από Έλληνες που είχε στείλει να τον σκοτώσουν ο πολιτικός του αντίπαλος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, άποψη που δέχονται οι περισσότεροι ιστορικοί.
Υπάρχει και η άποψη ότι δολοφονήθηκε από Βρετανούς πράκτορες, επειδή η Βρετανία δεν ήθελε τη δημιουργία ενός ελεύθερου ελληνικού κράτους.
ν
Η αθυροστομία του
Ο Καραϊσκάκης αποτελεί λαμπρό δείγμα οξύτατης στρατηγικής ιδιοφυΐας, ακατάβλητου δυναμισμού, μεγαλοφροσύνης και απαράμιλλης γενναιοψυχίας. Η παροιμιώδης αθυροστομία του είχε ακριβώς να κάνει με τον περήφανο χαρακτήρα του, το υψηλό φρόνημά του και το γεγονός ότι είχε άσβεστη τη φλόγα της ελευθερίας μέσα στην ψυχή του, όπως φαίνεται και από τα λόγια που είπε απευθυνόμενος το 1823 στον απεσταλμένο του αρχηγού του τουρκικού στρατεύματος των Τρικάλων Σιλιχτάρ Μπόδα:
«Έλα, σκατότουρκε… έλα Εβραίε, απεσταλμένε από τους γύφτους· έλα ν’ ακούσεις τα κερατά σας, γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Τι θαρρεύσετε κερατάδες… Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε “από ημάς” συνθήκην με “έναν” κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην – να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα! Άμα ζήσω θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον πούτσο».
Οι ύβρεις του Καραϊσκάκη, διαλεγμένες επίτηδες, επιδιώκουν να καταδείξουν στον άτυχο Τούρκο συνομιλητή του τη νέα τάξη πραγμάτων, τις καινούριες κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες που η Επανάσταση έφερε, και τη θέση, πια, που έχει ο Καραϊσκάκης μεταξύ των Ελλήνων· των Ελλήνων που, λίγο παρακάτω, προσδιορίζονται και πάλι από τον Καραϊσκάκη με το γνωστό του τρόπο ποιοι είναι:
«Ιδού οι Έλληνες! Αυτοί σας χέζουν και τώρα και πάντα».
Ανάλογη φρασεολογία χρησιμοποιεί και στην επιστολή που έστειλε το 1824 στον οπλαρχηγό της Ρούμελης Ν. Στορνάρη:
«Γενναιότατε αδελφέ καπ. Νικόλα, …είδα όσα με γράφεις. Έχει και τουμπλέκια [τουρκικά όργανα του ιππικού] ο πούτζος μου, έχει και τρουμπέτες [ελληνικά όργανα]. Όποια θέλω από τα δυο θα μεταχειρισθώ…»
Θυμίζουμε ότι τα παλιά χρόνια η λέξη «πουτσαράς» σήμαινε τον άνθρωπο με μεγάλη αντοχή, τον γενναιόκαρδο.
v
Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω (ΣΤΡ. Γεώργιος Καραϊσκάκης) | Eternal_Inside
ν
ν
