Ο Νεάντερταλ γνώριζε την πενικιλίνη και την ασπιρίνη
ΠΑΛΑΙΟΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ
Posted by Youmagazine Staff
Ο Νεάντερταλ, παρ’ όλο που ζούσε σε σπηλιές, γνώριζε τις φυσικές εκδοχές της πενικιλίνης και της ασπιρίνης για να καταπραΰνει τους πόνους.
Η φωτογραφία αυτή, που κυκλοφόρησε στις 7 Μαρτίου 2017 από την Ομάδα Παλαιοανθρωπολογίας MNCN-CSIC, δείχνει την άνω γνάθο του Νεάντερταλ El Sidron 1, που βρέθηκε στην Ισπανία. Photo: Paleoanthropology Group MNCN-CSIC / AP. Πηγή: Supplied
ν
ΟΙ ΝΕΑΝΤΕΡΤΑΛ χρησιμοποιούσαν φυτικά αναλγητικά και πιθανώς τον μύκητα της πενικιλίνης, χιλιάδες χρόνια πριν την ανακάλυψη των αντιβιοτικών. Όταν ήταν άρρωστοι, φαίνεται πως μασούσαν τον φλοιό από το δέντρο της λεύκας (poplar tree), ο οποίος περιέχει μια χημική ουσία (σαλικυλικό οξύ), που αποτελεί το ενεργό συστατικό της σημερινής ασπιρίνης.
Αυτά αποκαλύπτει μια νέα διεθνής επιστημονική έρευνα, με τη συμμετοχή της διακεκριμένης Ελληνίδας παλαιοανθρωπολόγου Κατερίνας Χαρβάτη, καθηγήτριας του γερμανικού Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν. Η μελέτη βασίσθηκε στην ανάλυση αρχαίου DNA που βρέθηκε στην τρυγία (πέτρα) της οδοντοστοιχίας τεσσάρων Νεάντερταλ, οι οποίοι ζούσαν πριν από περίπου 42.000 έως 50.000 χρόνια στην Ευρώπη. Είναι οι αρχαιότερες οδοντικές πλάκες που έχουν ποτέ αναλυθεί γενετικά.
Τα μικρόβια και τα υπολείμματα τροφής που ήσαν κολλημένα στα δόντια των «ξαδέρφων» του σύγχρονου ανθρώπου (Homo sapiens), αποτελούν ένα «παράθυρο» στο μακρινό παρελθόν, επιτρέποντας στους επιστήμονες να κάνουν βάσιμες εικασίες για τη διατροφή και τα «φάρμακα» των Νεάντερταλ.
Θυμίζουμε ότι η θεραπευτική επίδραση σκευασμάτων που περιέχουν ουσίες παρόμοιες με αυτή της ασπιρίνης ήταν γνωστή και στους αρχαίους Έλληνες. Ο Ιπποκράτης περιγράφει το φλοιό της ιτιάς (salix), ο οποίος, σήμερα, είναι γνωστό ότι περιέχει την ουσία σαλικίνη, και τον συνιστά ως ίαμα κατά του πυρετού και των πόνων.
ν
Οι Νεάντερταλ της Ισπανίας ήταν χορτοφάγοι και το μενού τους περιλάμβανε μανιτάρια, κουκουνάρια και βρύα. Σχέδιο: Abel Grau Guerrero / AP. Πηγή: Supplied
ν
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Άλαν Κούπερ, διευθυντή του Αυστραλιανού Κέντρου Αρχαίου DNA του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από τα ευρήματα.
«Η συμπεριφορά τους και η διατροφή τους μοιάζει πολύ πιο εξεζητημένη και πολύ πιο όμοια με τη δική μας, με πολλούς τρόπους. Βρήκαμε ότι ένας από τους Νεάντερταλ έτρωγε ασπιρίνη και ανακαλύψαμε τον μύκητα της πενικιλίνης μέσα του. Η χρήση αντιβιοτικών είναι άκρως εντυπωσιακή. Ασφαλώς τα ευρήματά μας έρχονται σε αντίθεση με την μάλλον απλοϊκή εικόνα που έχει σχηματισθεί για τους αρχαίους συγγενείς μας στη λαϊκή φαντασία», είπε ο Κούπερ.
Φαίνεται πως οι Νεάντερταλ είχαν ήδη αποκτήσει αρκετές γνώσεις για τα φυτά με αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις και άλλες θεραπευτικές ιδιότητες. Μπορούσαν έτσι να ανακουφίσουν με αυτά ένα στομαχόπονο (λόγω π.χ. της εισβολής κάποιου παρασίτου στο έντερό τους) ή κάποιον πονόδοντο.
ν
Η σπηλιά στην Ισπανία όπου βρέθηκαν 12 δείγματα του Νεάντερταλ. Photo: Antonio Rosas / Paleoanthropology Group MNCN-CSIC / AP. Πηγή: Supplied
ν
Ο Νεάντερταλ εμφανίστηκε πριν από 200.000-250.000 χρόνια και εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά πριν 41.000-39.000 χρόνια, όταν εμφανίστηκε ο Homo sapiens. Ο άνθρωπος του Νεάντερταλ ήταν γεροδεμένος και είχε σχετικά μικρό ανάστημα που κυμαινόταν μεταξύ 1,5 και 1,6 μέτρων, με τους άνδρες να είναι πιο ψηλοί από τις γυναίκες. Είχε ισχυρές αρθρώσεις και πιο κοντά οστά σε σχέση με τον σύγχρονο άνθρωπο. Όπως φαίνεται από τα αποτυπώματα των μυών πάνω στα οστά τους, οι Νεαντερτάλιοι είχαν ογκώδες και ρωμαλέο σώμα, με έντονη τριχοφυΐα και ήταν πιο δυνατοί από τους Homo sapiens. Εικάζεται ότι οι γυναίκες κυοφορούσαν 11 μήνες.
Επίσης ο Νεάντερταλ διέφερε από τον σύγχρονο άνθρωπο και ως προς την ιδιαίτερη κατασκευή του κεφαλιού του που ήταν μεγάλο και δυσανάλογο με το υπόλοιπο σώμα του, αφού είχε μεγαλύτερη εγκεφαλική χωρητικότητα της τάξης των 1.600 κυβικών εκατοστών.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι Νεάντερταλ ήταν ευφυείς, με πολύπλοκες μεθόδους κυνηγιού, αναπαρήγαγε νοήμονες φωνητικούς ήχους, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μια πρωτογλώσσα, μια πρώτη μορφή ομιλίας, είχε συμβολικά αντικείμενα και έκανε εξελιγμένη χρήση της φωτιάς.
