H χαμένη Κιβωτός της Διαθήκης και η κβαντομηχανική
ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
Από τον Αντώνη Κυριαζή
• Τα μυστικά της αρχαιότητας συνδέονται άμεσα με την επιστήμη του αύριο. Οι άγνωστες πτυχές της ζωής και της ιστορίας των προγόνων μας, κρύβουν λύσεις και περιέχουν απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα που μας απασχολούν σήμερα.
• H επιστήμη ρίχνει φως σε αρχέγονα μυστήρια, αλλά και το αντίστροφο. Όλα οδηγούν σε μια ανυπέρβλητη αλήθεια: για να προχωρήσουμε στο μέλλον, πρέπει πρώτα να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε το παρελθόν.
Η κινηματογραφική απόδοση της Κιβωτού της Διαθήκης.
ν
ΑΠΟ ΤΟΤΕ που ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έκανε τη σχετική αναφορά, οι επιστήμονες σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αναζητούν το «Άγιο Δισκοπότηρο» της μοντέρνας Φυσικής – την εξήγηση και απόδειξη της λεγόμενης Θεωρίας των Πάντων. H αναζήτηση αυτή, είναι υπεύθυνη για μοναδικές ανακαλύψεις, όπως η ανακάλυψη το 2012 του μποζόνιου Χιγκς, καθώς και για τη δημιουργία μιας νέας επιστημονικής γλώσσας. Λέξεις όπως υπεραγωγιμότητα, κυματοσυνάρτηση, υπερχορδές και κουάρκ ανήκουν σ’ ένα ειδικό λεξιλόγιο, που μοναδικό σκοπό έχει να περιγράψει εντυπωσιακές θεωρίες για τη δημιουργία του κόσμου και την ύπαρξη.
Με τη βοήθεια της θεωρίας της κβαντομηχανικής, οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι η ύλη μπορεί να εμφανιστεί, ταυτόχρονα, σε δύο διαφορετικά σημεία ή σε δύο διαφορετικές καταστάσεις. (Σύμφωνα με την αριστοτελική ορολογία, μπορούν να εμφανιστούν ως ενέργεια και ως ουσία).
Με τις έρευνες της κβαντικής φυσικής, έχει διαπιστωθεί ότι στοιχεία που βρίσκονται εκατομμύρια έτη φωτός μακριά το ένα από το άλλο, μπορούν να ενωθούν, χωρίς να έρθουν σε φυσική επαφή. Τα αστρικά ταξίδια, επομένως, αλλάζουν μορφή, η τηλεμεταφορά γίνεται πραγματικότητα, προωθείται η κατασκευή υλικών που δεν επηρεάζονται από τη βαρύτητα, ενώ η σύγχρονη επιστήμη μας καθιστά ικανούς να κατανοήσουμε όλο και καλύτερα το υπερ-διάστατο περιβάλλον.
Από διάφορες μαρτυρίες και ιστορικά στοιχεία που διαθέτουμε, γνωρίζουμε ότι τα φαινόμενα της υπεραγωγιμότητας και της κατάργησης της βαρύτητας ήταν γνωστά στον αρχαίο κόσμο. Δεν ήταν βέβαια απόλυτα κατανοητά και ήταν άμεσα συνδεδεμένα με τη θρησκεία – τηλεκίνηση ιερών προσώπων, επικοινωνία με το θεό, και βέβαια η τρομακτική εντύπωση που έδινε η Κιβωτός η οποία ήταν ηλεκτρικά φορτισμένη.
Στις μαρτυρίες των αρχαίων υπάρχουν βέβαια και αναφορές για μεγάλες φωτιές στις κορυφές των βουνών και για θανατηφόρες αστραπές που έρχονταν από τον ουρανό.
Μέσα σ’ αυτές, συγκαταλέγεται και η παράξενη ιστορία του χρυσού μόσχου. H ιστορία αναφέρει πως όταν ο Μωυσής ανακάλυψε ότι ο αδελφός του Ααρών, κατασκεύασε ένα είδωλο λιώνοντας χρυσά δαχτυλίδια, πήρε τον χρυσό μόσχο, τον έκαψε και τον μετέτρεψε σε σκόνη, με την οποία… έθρεψε τους Ισραηλίτες!
H ιστορία αυτή έχει απασχολήσει θεολόγους και ιστορικούς, καθώς η καύση του χρυσού δεν παράγει σκόνη, αλλά λιωμένο χρυσό σε υγρή μορφή.
Σύμφωνα με την ιστορία, η σκόνη αυτή αναμίχθηκε με μύρο και χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή ψωμιού, το οποίο αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ως «ο άρτος της παρουσίας».
ν
Η μεταφορά της Κιβωτού της Διαθήκης στη Ρώμη. Ανάγλυφη παράσταση από την θριαμβική αψίδα του Τίτου, που βρίσκεται στη ρωμαϊκή αγορά της Ρώμης (1ος αιώνας μ.Χ.).
ν
Η επτάφωτος λυχνία (Μενορά). Λεπτομέρεια από την Αψίδα του Τίτου. Σύμφωνα με την βιβλική παράδοση (Έξοδος, κεφάλαιο 25) κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της φυγής των Εβραίων από την Αίγυπτο από 50 κιλά χρυσού. Η λυχνία χρησιμοποιούσε λάδι αντί για κεριά.
ν
Η βάση της Μενορά ήταν διακοσμημένη με δράκοντες και άλλα ζωόμορφα σχήματα. Αυτό είναι ασυνήθιστο για τη γλώσσα της Παλαιάς Διαθήκης. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι αυτό δείχνει ότι η Μενορά δημιουργήθηκε σε πολύ πρώιμο στάδιο, όταν οι παγανιστικές μνήμες ήταν ακόμα ζωντανές στις σκέψεις των ανθρώπων.
ν
Όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. πήραν μαζί τους τη Μενορά μαζί με την τράπεζα του άρτου της παρουσίας και την Κιβωτό με τις πέτρινες πλάκες του εβραϊκού νόμου. Τα δύο χάλκινα όργανα ίσως είναι οι σάλπιγγες της Ιεριχούς. Αυτά τα τρόπαια εμφανίζονται στην αψίδα του Τίτου στη Ρώμη και αναφέρονται από τον Φλάβιο Ιώσηπο (Περί του Ιουδαϊκού πολέμου, Βιβλίο VII, Κεφάλαιο 5).
ν
Όταν το 1904, ο αρχαιολόγος Σερ Γουίλιαμ Φλάιντερς Πέτρι (1853-1942) ανακάλυψε το ναό του Μωυσή στο Σινά, βρήκε ένα μεγάλο αριθμό επιγραφών που αναφέρονταν σε μια μυστηριώδη ουσία με το όνομα MFKZT (ΜΦΚΖΤ – προφέρεται μουφ-κοοζ-τιι). Όπως αναφέρει στο βιβλίο του “Researches in Sinai” (1906), απεικονίσεις του «άρτου της παρουσίας», φτιαγμένου από την ουσία αυτή, υπήρχαν παντού στους διαδρόμους και στα ιερά του ναού.
Το MFKZT είναι η αιγυπτιακή λέξη για τον μονοατομικό χρυσό. Πρόκειται για μια ουσία που έχει ταξινομηθεί στο όριο μεταξύ φυσικής και μεταφυσικής. Οι ιδιότητες αντι-γήρανσης της ουσίας είναι θρυλικές. Η ουσία είναι γνωστή εδώ και αιώνες με τα ονόματα ελιξίριο της νεότητας στην αλχημεία, ORMUS (Orbitally Rearranged Monoatomic Elements) στη χημεία και ως μάννα (εξ ουρανού).
Μια απ’ αυτές τις παραστάσεις, παρουσιάζει τον θησαυροφύλακα Σομπεχοτέπ να δίνει ένα ψωμί κωνικού σχήματος στον Φαραώ Αμενχοτέπ Γ΄. O Σομπεχοτέπ στη συνέχεια, αναφέρεται σαν «Αυτός που έφερε την ευγενή και πολύτιμη πέτρα στην Αυτού Μεγαλειότητα» και φέρει τον τίτλο «O Μεγάλος Άρχοντας του Οίκου του Χρυσού».
ν
Πινακίδα αριστερά: ο αρχιερέας, αλχημιστής και θησαυροφύλακας Σομπεχοτέπ, «Αυτός που έφερε την ευγενή και πολύτιμη πέτρα στην Αυτού Μεγαλειότητα», παραδίδει έναν κώνο χρυσού MFKZT (άρτος της παρουσίας) στην ουράνια θεά Άθωρ. Δεξιά: ο φαραώ Σέσωστρις Α΄ προσφέρει δύο κώνους MFKZT στον Άμμωνα. (Από το Λευκό Παρεκκλήσι στο Καρνάκ, 1971-1926 π.Χ.).
ν
Όχι μόνο στη χερσόνησο του Σινά, αλλά σε ολόκληρη την Αίγυπτο υπάρχουν αναφορές στην ουσία MFKZT σε πολλές ιερές τοποθεσίες. Μια απ’ αυτές σχετίζεται με τους θησαυρούς του φαραώ Τούθμωση III και αναπαριστάται σ’ ένα ανάγλυφο στο Λευκό Παρεκκλήσι του Καρνάκ. Εκεί υπάρχουν μεταλλικά κωνικά αντικείμενα, τα οποία αναφέρεται ότι είναι φτιαγμένα από χρυσό. Κατέχουν όμως το παράξενο όνομα του «λευκού άρτου».
Γύρω στα 1450 π.X. στη περιοχή του Καρνάκ, ο φαραώ Τούθμωσης ίδρυσε τη μεταλλουργική αδελφότητα των Ανώτατων Τεχνιτών, μαζί με άλλα 39 μέλη του Ανώτατου Συμβουλίου. Ονομάζονταν η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα – λόγω της ενασχόλησής τους με μια μυστηριώδη άσπρη «σκόνη ρίψης». Θυμίζουμε ότι ο λευκόχρυσος που είναι ένα σπάνιο, βαρύ, πολύ δύστηκτο, αργυρόλευκο μέταλλο, ήταν γνωστός στους Αιγύπτιους.
ν
Το Λευκό Παρεκκλήσι του Σέσωστρι Α΄ (1971-1926 π.Χ.) στο Καρνάκ.
ν
H νεότερη ιστορική αναφορά στην ουσία MFKZT είναι ίσως και η πιο αποκαλυπτική. Εμφανίζεται για πρώτη φορά στα αιγυπτιακά Κείμενα των Πυραμίδων – ιερές γραφές οι οποίες διακοσμούσαν την πυραμίδα του βασιλιά Ουνάς της 5ης Δυναστείας, στη Σακκάρα (2400 π.Χ.). Ουσιαστικά είναι τα αρχαιότερα γνωστά ιερά κείμενα. Σε αυτά αναφέρεται ότι ο βασιλιάς (φαραώ) θα ζήσει για πάντα με τους θεούς, σε μια αιθέρια τοποθεσία που ονομάζεται «Πεδιάδα του MFKZT» και η οποία συνδέεται με μια άλλη διάσταση, τη λεγόμενη Πεδιάδα των Ευλογημένων (ή Πεδιάδα των Μακάρων).
H ουσία αυτή εμφανίζεται ξανά σ’ ένα αλεξανδρινό κείμενο που ονομάζεται Alexandri Magni iter ad Paradisum – μια παραβολή σχετικά με το ταξίδι του Μεγάλου Αλεξάνδρου στον Παράδεισο. Εκεί γίνεται αναφορά σε μια σαγηνευτική Πέτρα του Παραδείσου, η οποία έχει μαγικές δυνάμεις. Συμπαγής, η πέτρα αυτή ήταν πολύ βαριά, ενώ όταν ήταν σε μορφή σκόνης, ήταν πιο ελαφριά και από ένα πούπουλο.
Σε όλες τις αναφορές της μέσα στην Ιστορία, η ιερή «σκόνη ρίψης» φαινόταν να κατέχει υπερφυσικές δυνάμεις τηλεκίνησης, μετάλλαξης και τηλεμεταφοράς. Λέγεται ότι εξέπεμπε ένα λαμπρό φως και φονικές ακτίνες, ενώ συγχρόνως χάριζε μακροβιότητα.
Σήμερα, το Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών στο Τέξας έχει περιγράψει την ουσία αυτή σαν «εξωτική ύλη», ενώ η υπεραγωγιμότητα, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ουσίας, έχει χαρακτηριστεί από το Κέντρο Προχωρημένων Σπουδών του Ιλινόις, σαν «το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του σύμπαντος».
Οι μυστηριακές αυτές διαδικασίες επεξεργασίας του χρυσού, παραπέμπουν έντονα στην Αλχημεία και καθώς η μονοατομική (μονοσθενής) σκόνη ρίψης –παρ’ όλο που δημιουργείται από ευγενή μέταλλα– καταχωρείται ως «λίθος» (πρβλ, τη lapis philosophorum, τη φιλοσοφική λίθο των Αλχημιστών που χαρίζει αιώνια νεότητα) έχει μεγάλο ενδιαφέρον να ανατρέξουμε στις μελέτες του αλχημιστή του 17ου αιώνα, Ειρηναίου Φιλαλήθη (Eirenaeus Philalethes). O ξακουστός αυτός φιλόσοφος, που επηρέασε τους Ισαάκ Νεύτωνα, Ρόμπερτ Μπόιλ και Ιλάια Ασμόλ, παρουσίασε το 1667 το έργο του με τίτλο Secrets Revealed (Αποκάλυψη Μυστικών).
ν
Από αριστερά προς τα δεξιά: Ειρηναίος Φιλαλήθης, Ισαάκ Νεύτωνας, Ρόμπερτ Μπόιλ και Ιλάια Ασμόλ.
ν
Στην πραγματεία αυτή αναλύει τη φύση της φιλοσοφικής λίθου, η οποία μπορούσε να μετατρέψει τα αγενή μέταλλα σε χρυσό. Από την αρχή ξεκαθαρίζει ότι η λίθος ήταν φτιαγμένη από χρυσό κι ότι η δουλειά του αλχημιστή ήταν να τελειοποιήσει τη διαδικασία μετάλλαξης. Συγκεκριμένα αναφέρει: «O λίθος μας δεν είναι τίποτα άλλο από χρυσός στην πιο καθαρή και αγνή μορφή του… O χρυσός μας, μακριά από την πεζή αρχική του μορφή, είναι ο απώτερος σκοπός της Φύσης… Ονομάζεται “λίθος”, λόγω της στερεοποιημένης του φύσης και είναι άτρωτος από τη φωτιά, όπως κάθε άλλη πέτρα. Στον κόσμο των υλικών σωμάτων είναι χρυσός στην πιο αγνή του μορφή, είναι επίσης σταθερός και άφλεκτος, όπως κάθε πέτρα, αλλά έχει τη μορφή πολύ λεπτής σκόνης».
Τι θα γινόταν άραγε αν χρησιμοποιούσαμε σήμερα αυτή τη «λευκή σκόνη χρυσού» για τη δημιουργία καυσίμων που δεν μολύνουν το περιβάλλον, για τη θεραπεία του καρκίνου ή για τα διαπλανητικά ταξίδια;
Την 1η Οκτωβρίου 2000, η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph, αναφέρθηκε στο μεγάλο ενδιαφέρον του βιομηχανικού κόσμου για τον λευκόχρυσο. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους εξόρυξης του πολύτιμου αυτού μετάλλου, η μεγάλη ζήτησή του οφείλεται στην ανάπτυξη μιας νέας τεχνολογίας καυσίμων.
Ποικίλα άρθρα έχουν δημοσιευτεί σχετικά με τη χρήση του λευκόχρυσου (Pt), του ιριδίου (Ir) και του ρουθηνίου (Ru) στην ιατρική και συγκεκριμένα στη θεραπεία του καρκίνου.
Όταν αλλάζει η δομή του DNA στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του καρκίνου, ο λευκόχρυσος δρα με τέτοιο τρόπο πάνω στα παραμορφωμένα κύτταρα, ώστε να επέλθει μια χαλάρωση στο DNA και να επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση. H θεραπεία αυτή δεν περιλαμβάνει χειρουργείο, δεν κινδυνεύει ο υγιής ιστός από την ακτινοβολία, ούτε καταστρέφεται το ανοσοποιητικό σύστημα από τη χημειοθεραπεία.
Όπως ακριβώς περιγράφεται και στα αρχαία κείμενα, η μονοατομική αυτή σκόνη, προερχόμενη από τη «φλογερή λίθο», έχει τηλεκινητικές δυνάμεις και δρα σαν ένα ενισχυτικό των ταξιδιών σε άλλες διαστάσεις πέρα από το δικό μας χωροχρόνο.
ν
Η βαρύτητα εκφράζεται ως καμπύλωση του χωροχρόνου. Για πολλούς η καμπύλωση του χωροχρόνου αποτελεί τη μόνη διέξοδο για διαστημικά ταξίδια ή για ταξίδια στον χρόνο.
ν
Σύμφωνα με τον Βρετανό αστρονόμο Σερ Μάρτιν Ρις (Sir Martin Rees), οι επιστήμονες σήμερα γνωρίζουν πολλές από αυτές τις διαστάσεις και τις εξερευνούν με μεγάλο ενδιαφέρον. Με βάση τα νέα δεδομένα, η τεχνολογία των αεροπλάνων stealth παίρνει μια νέα τροπή και πειραματίζεται γύρω από την κατάργηση της βαρύτητας. O στόχος δεν είναι απλά να κατασκευαστεί ένα αεροπλάνο αόρατο από τα ραντάρ, αλλά και ικανό να ταξιδεύει, με ανύπαρκτο βάρος, σε άλλες διαστάσεις.
H εξερεύνηση της δυνατότητας ταξιδιών στο χρόνο, αποτελεί το αντικείμενο ενδιαφέροντος πολλών επιστημόνων. Σε σχετικά άρθρα τους αναφέρουν: «Σήμερα είναι πλέον γνωστό, ότι είναι δυνατή η καμπύλωση του χωροχρόνου, με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει σ’ ένα σκάφος να ταξιδεύει με μεγάλες ταχύτητες, μέσω μιας τοπικής επέκτασης του χωροχρόνου στο πίσω μέρος του διαστημόπλοιου και μια αντίθετη συστολή στο μπροστινό μέρος του – αποκτώντας έτσι ταχύτητα μεγαλύτερη από τη ταχύτητα του φωτός και φέρνοντας στο νου σενάρια επιστημονικής φαντασίας». Και προσθέτουν: «Η εξωτική ύλη είναι αναγκαία για να πετύχουμε την παραμόρφωση του χωροχρόνου». Και όπως μας έχουν ήδη διαβεβαιώσει, τα μονοατομικά μέταλλα είναι αυτή «η εξωτική ύλη που έχει την ικανότητα να λυγίζει το χωροχρόνο».
(Όταν το μόριο ενός στοιχείου αποτελείται από ένα μόνο άτομο, όπως του ηλίου (He), τότε το στοιχείο ονομάζεται μονοατομικό).
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ονόμαζαν τη μαγική αυτή ουσία MFKZT (μουφ-κοοζ-τιι), οι Βαβυλώνιοι σεμ-αν-να και οι Iσραηλίτες ιερείς, μάννα. Τη χρησιμοποιούσαν οι φαραώ και οι βασιλείς για να εξασφαλίσουν μακροβιότητα, ακριβώς όπως σήμερα χρησιμοποιείται για την επαναφορά των παραμορφωμένων κυττάρων. Σήμερα, η ουσία MFKZT αναφέρεται σαν Μονοατομικό Τροχιακό Στοιχείο και, όπως όλα δείχνουν, το χαμένο μυστικό της ιερής κιβωτού είναι τώρα το κλειδί της κβαντικής μηχανικής του αύριο.
ν
© 2017 Youmagazine.gr
