Οι κυριότεροι πολιτικοί σχηματισμοί στη Γερμανία
ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Posted by Youmagazine Staff
Γερμανικές εκλογές: Η δυναμική των γερμανικών κομμάτων λίγο πριν από την αναμέτρηση της 24ης Σεπτεμβρίου.
Στόχος των κομμάτων: η Καγκελαρία. Image: Supplied
ν
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στην κυβέρνηση ή παραμονή στην αντιπολίτευση; Το γερμανικό σύστημα συμμαχιών παρασύρει κόμματα «βαρέων βαρών», όπως οι συντηρητικοί και οι σοσιαλδημοκράτες, που είναι αντίθετα σε θέματα αρχής, σε έναν κοινό χορό, με στόχο: την Καγκελαρία.
Όλες οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν άνετη επικράτηση της Άνγκελα Μέρκελ έναντι του Μάρτιν Σουλτς για μια τέταρτη θητεία στην εξουσία.
ν
Τα ποσοστά που δίνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στα κόμματα. Image: Supplied
ν
Παρ’ όλα αυτά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα της Μέρκελ –με το αδελφό κόμμα της Βαυαρίας, την Χριστιανική Κοινωνική Ένωση (CSU) – δεν θα έχει την πλειοψηφία. Τα μικρότερα κόμματα θα παίξουν επομένως αποφασιστικό ρόλο.
Ακολουθούν οι έξι κυριότεροι σχηματισμοί και τι αναμένουν από την ψηφοφορία.
ν
Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της Γερμανίας (Christlich Demokratische Union Deutschlands – CDU)
Επικεφαλής: Άνγκελα Μέρκελ
Δημοσκοπική εκτίμηση: 37,8%
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όλες οι κυβερνήσεις αρχικά στη Δυτική Γερμανία και στη συνέχεια στην ενωμένη Γερμανία, είχαν επικεφαλής το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), σε συμμαχία με τους Βαυαρούς συντηρητικούς της CSU και σπανιότερα με τους Σοσιαλδημοκράτες του SPD. Τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα υπήρξαν μάλιστα εταίροι σε τρεις «μεγάλους συνασπισμούς», από τους οποίους οι δύο υπό την ηγεσία της Άνγκελα Μέρκελ, το 2005-2009 και από το 2013 έως σήμερα.
Επικεφαλής με μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις, οι συντηρητικοί της Μέρκελ φαίνονται έτοιμοι να διατηρήσουν την καγκελαρία, με μια πολιτική γραμμή που κινείται στο κέντρο, αλλά θα πρέπει να βρουν έναν ή περισσότερους εταίρους αν θέλουν να παραμείνουν χωρίς κλυδωνισμούς στην εξουσία.
ν
Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (Sozialdemokratische Partei Deutschlands – SPD)
Επικεφαλής: Μάρτιν Σουλτς
Δημοσκοπική εκτίμηση: 23,1%
Το SPD έρχεται δεύτερο στις δημοσκοπήσεις και θα χρειαστεί στις 24 Σεπτεμβρίου να αποφασίσει αν θέλει να συνεχίσει να συγκυβερνά με την Μέρκελ ή αν θέλει να βρεθεί στην αντιπολίτευση. Θα μπορούσε να «ωφεληθεί αν περάσει κάποιον καιρό στην αντιπολίτευση», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Τίμο Λοχότσκι, πολιτειολόγος του Γερμανικού Ιδρύματος Μάρσαλ.
Αναμφισβήτητα το πιο παλιό κόμμα στη Γερμανία διέρχεται τόσο μια κρίση στρατηγικής όσο και μια κρίση ταυτότητας: το γεγονός ότι ήταν ο «μικρότερος εταίρος» των συντηρητικών είχε ως αποτέλεσμα να φθαρεί η εκλογική του βάση. Πολλοί πιστεύουν ότι πρέπει να περάσει στην αντιπολίτευση, αφενός για να μην γίνει αξιωματική αντιπολίτευση το AfD, αφετέρου για να μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια του και να διεκδικήσει με αξιώσει την καγκελαρία στις επόμενες εκλογές.
Το SPD έχασε ένα μέρος της λαϊκής βάσης του μεταρρυθμίζοντας την αγορά εργασίας και το σύστημα χορήγησης κοινωνικών επιδομάτων από το 2003 έως το 2005 – μια μεταρρύθμιση στην οποία πιστεύεται πως οφείλεται η σημερινή οικονομική ευημερία της Γερμανίας, η οποία όμως πιστώνεται στην καγκελάριο Μέρκελ.
ν
Εναλλακτική για τη Γερμανία (Alternative für Deutschland – AfD)
Επικεφαλής: Αλεξάντερ Γκάουλαντ και Αλίς Βάιντελ
Δημοσκοπική εκτίμηση: 11%
Το κόμμα συμμετείχε για πρώτη φορά στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2013. Έκτοτε καταγράφει μόνο επιτυχίες, έχοντας εισέλθει στα τοπικά κοινοβούλια πολλών γερμανικών κρατιδίων. Νίκησε στις τοπικές εκλογές του Μεκλεμβούργου, που είναι η έδρα της Άνγκελα Μέρκελ, και τη νίκησε πάλι στις τοπικές εκλογές του Βερολίνου.
Το κόμμα τάσσεται κατά του ευρώ, αλλά υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το κεντρικό επιχείρημα του κόμματος είναι ότι το ευρώ είναι ένα αποτυχημένο νόμισμα που απειλεί την ευρωπαϊκή ενοποίηση κάνοντας χώρες με λιγότερο ανταγωνιστικές οικονομίες πιο φτωχές και καταστρέφοντας χώρες με ανταγωνιστικές οικονομίες. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, περίπου το ένα τέταρτο του γερμανικού εκλογικού σώματος είναι πιθανόν να ψηφίσει ένα κόμμα που υπερασπίζεται την έξοδο από την ευρωζώνη.
Το κόμμα της γερμανικής λαϊκής δεξιάς, που ιδρύθηκε την άνοιξη του 2013, απέτυχε το επόμενο φθινόπωρο να εισέλθει στην Μπούντεσταγκ. Με τις δημοσκοπήσεις να του δίνουν ποσοστά γύρω στο 10,5-11%, το κόμμα φαίνεται αυτή τη φορά ότι θα τα καταφέρει.
Παραμένει ωστόσο μακράν της κορυφής του 15-16% των προθέσεων ψήφου που του πιστωνόταν στο υψηλότερο σημείο της προσφυγικής κρίσης και πρέπει να διευθετήσει τις εντάσεις στο εσωτερικό του, ανάμεσα σε μια γραμμή που φλερτάρει με την ακροδεξιά και μια πιο εθνικο-συντηρητική γραμμή, όπως την εξέφραζε η Φράουκε Πέτρι – ηγέτης του κόμματος έως τον Απρίλιο του 2017.
ν
Η Αριστερά (Die Linke)
Επικεφαλής: Ζάρα Βάγκενκνεχτ (μαζί με τον Ντίετμαρ Μπαρτς)
Δημοσκοπική εκτίμηση: 10,2%
Το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς Die Linke, που ιδρύθηκε το 2007 από κομμουνιστές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και απογοητευμένους του SPD, είναι εταίρος σε συνασπισμούς πολλών περιφερειακών κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων και εκείνη του Βερολίνου.
Όμως η είσοδός του σε μια κυβέρνηση υπό το SPD σε ομοσπονδιακό επίπεδο θεωρείται για την ώρα ένα πολύ απίθανο σενάριο. Ο σοσιαλιστικός λόγος του στην οικονομία, η απαίτησή του να βγει η Γερμανία από το ΝΑΤΟ και να σταματήσει να στέλνει στρατεύματα στο εξωτερικό είναι ανυπέρβλητες γραμμές για τους σοσιαλδημοκράτες.
Είναι το τέταρτο μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα στη Γερμανία. Το Die Linke είναι μέλος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο οποίο συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο έχει βοηθήσει ποικιλοτρόπως ώστε να ανέλθει στην εξουσία.
ν
Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα
(Freie Demokratische Partei – FDP)
Επικεφαλής: Κρίστιαν Λίντνερ
Δημοσκοπική εκτίμηση: 9,8%
Για καιρό «κόμμα ρυθμιστής» που μπορεί να σχηματίζει και να λύνει συνασπισμούς, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (ή Φιλελεύθεροι όπως τους αποκαλούν) υπέστησαν το 2013 τόσο μεγάλη εκλογική ήττα (4,76% από 14,6%) ώστε δεν κατάφεραν ούτε να μπουν στο κοινοβούλιο (το όριο εισόδου είναι 5%). Η επιστροφή τους στην Μπούντεσταγκ θα ήταν μια νίκη για τον νεαρό ηγέτη του κόμματος και θα τους έδινε τη δυνατότητα να διαπραγματευθούν μια συμμαχία με τους συντηρητικούς.
Η ιδεολογία του κόμματος συνδυάζει την υποστήριξη στις προσωπικές ελευθερίες, σε ένα κράτος που να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο (So viel Staat wie nötig, so wenig Staat wie möglich!: “τόσο κράτος όσο είναι απαραίτητο, τόσο κράτος όσο το δυνατόν μικρότερο”) και στην οικονομία της αγοράς, με τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Γερμανικής κοινωνικής πρόνοιας.
Να σημειωθεί ότι οι Ελεύθεροι Δημοκράτες τάσσονται αναφανδόν υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
ν
Συμμαχία ’90/Οι Πράσινοι (Bündnis 90/Die Grünen)
Επικεφαλής: Συλλογική ηγεσία
Δημοσκοπική εκτίμηση: 8%
Οι Πράσινοι, που εισήλθαν στην κυβέρνηση από το 1998 έως το 2005 υπό την ηγεσία του SPD, θα πρέπει να διασαφηνίσουν τη γραμμή τους: θα κυβερνήσουν αυτή τη φορά με τους συντηρητικούς και τους φιλελεύθερους, σε έναν γάμο χωρίς προηγούμενο σε ομοσπονδιακό επίπεδο; Ή θα συμβιβαστούν στην αντιπολίτευση του SPD και της ριζοσπαστικής αριστεράς;
Αυτό το ζήτημα τακτικής συνοδεύεται από μια θεμελιώδη συζήτηση: με τη σταδιακή εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας που αποφασίστηκε το 2011, στη συνέχεια με την έγκριση, φέτος, του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου, οι Πράσινοι έχουν χάσει τα δύο ιστορικά θέματα της ατζέντας τους και είναι υποχρεωμένοι να επαναπροσδιορίσουν την ταυτότητά τους.