Η αλλαγή φύλου στα παιδιά και ο “homo Macron”
OPINION
Από τον Κώστα Αλεξανδρόπουλο
Η Εκκλησία αντιδρά στην προσπάθεια δημιουργίας του νέου είδους ανθρώπου, που θα είναι άφυλος, άεθνος και απολιτικός – του homo Macron.
ΑΥΤΟ που δεν έκανε η περιδεής και πνευματικά υποθερμική ελληνική κοινωνία, η οποία δέχεται αδιαμαρτύρητα, όπως το πτώμα, τα χαστούκια του παραδομένου στους ξένους δυνάστες πολιτικού κόσμου της χώρας, το έκανε η Εκκλησία, ερχόμενη σε αντίθεση με την κυβέρνηση και τους υπόλοιπους «προοδευτικούς» πολιτικούς και μη, με αφορμή το νομοσχέδιο για τη δυνατότητα αλλαγής φύλου από την ηλικία των 15 ετών.
Πολύ νηφάλια και δημοκρατικά, και όχι σκοταδιστικά, όπως έσπευσαν να την κατηγορήσουν μερικοί, η Εκκλησία πρότεινε να τεθεί το ζήτημα σε δημοψήφισμα, επειδή ακριβώς αφορά πρωτίστως την κοινωνία και όχι τους πολιτικούς.
Με έντονο τρόπο αντέδρασε επίσης η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους στο νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου. Οι Αγιορείτες θεωρούν υποχρέωσή τους να αντιδράσουν σθεναρά στις κυβερνητικές επιλογές γιατί όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά αν δεν το πράξουν «θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους τους».
Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας έχουν πληθύνει οι νεαρές και άπειρες ψυχές που ψάχνουν τα πατήματά τους στη γη, όντας σε σύγχυση σχετικά με το τι είναι. Στους παραδοσιακούς ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες, προστέθηκαν τα τελευταία χρόνια οι αμφιφυλόφιλοι (bisexual), οι πολυφυλετικοί (pansexual), όσοι είναι διατεθειμένοι να εμπλακούν σε οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα, χωρίς ιδιαίτερους κοινωνικούς ή φυλετικούς φραγμούς, οι διεμφιλικοί (transsexual / transgender), οι metrosexual, όρος που αναφέρεται στον νέο ετεροφυλόφιλο άνδρα των μεγαλουπόλεων με φιλελεύθερες πολιτικές απόψεις, αλλά με γυναικεία γούστα και συμπεριφορά, και οι λεγόμενοι ασέξουαλ.
Τελευταία, προστέθηκε ένα ακόμη «είδος» που είναι η επιτομή όλων των υπολοίπων: το άτομο χωρίς φύλο (agender ή gender non binary), δηλαδή κάποιος ή κάποια που θεωρεί καταπίεση να δηλώνει άνδρας ή γυναίκα, που δεν δέχεται την έννοια του φύλου, το φυλετικό και σεξουαλικό πρότυπο στο οποίο μας τοποθετεί η φύση ανάλογα με τα γεννητικά όργανα και την εμφάνιση με την οποία γεννηθήκαμε, που δεν θέλει να καθορίζει το βιολογικό φύλο την ταυτότητά του, αλλά –όπως οι άγγελοι– να μπορεί να δηλώνει άφυλο. Το είδος αυτό θα μας απασχολήσει στο παρόν σημείωμα, αφού πλέον στον προσδιορισμό της ταυτότητας, εκεί όπου άλλοτε έγραφε “Άνδρας” ή “Γυναίκα”, θα υπάρχει τώρα ένα τρίτο κουτάκι που θα γράφει “Άλλο” ή “Τίποτα”.
Το επιχείρημα της ομάδας που προσπαθεί να επιβάλλει το “τρίτο φύλο”, είναι ότι ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε άνδρες και γυναίκες είναι τεχνητός – ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που επιβάλλεται στους ανθρώπους. Ο άνθρωπος εκ φύσεως είναι και άνδρας και γυναίκα. Ο διαχωρισμός μεταξύ τους είναι επομένως ψεύτικος και επιβάλλεται στα παιδιά από τους γονείς και τον κοινωνικό περίγυρο.
Με τα ολιγοφρενή και δυστυχισμένα αυτά άτομα, που δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει τι είδους ζώα είναι, θα έπρεπε να ασχοληθούν ειδικοί επιστήμονες, κοινωνιολόγοι, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, και όχι οι πολιτικοί. Φαίνεται όμως ότι υπάρχει κάποιος άλλος λόγος πίσω από την ξαφνική βιασύνη των πολιτικών, λόγος που κατά τη γνώμη μας αφορά τη δημιουργία ενός νέου είδους ανθρώπου, που δεν θα διαφέρει από ρομπότ, καθώς το είδος αυτό θα είναι ά-φυλο, ά-εθνο και α-πολιτικό.
Αν το εξετάσει κανείς θα δει ότι αυτός ο τύπος ανθρώπου δεν έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό, αλλά ότι είναι αποτέλεσμα διεργασιών και ζυμώσεων τα τελευταία σαράντα με πενήντα χρόνια.
ν
Η εμφάνιση του homo Macron
Αν μπορούσε κανείς να δώσει ένα επιστημονικό όνομα σε αυτόν τον νέο «τύπο» ανθρώπου, δεν θα λάθευε αν τον ονόμαζε homo Macron (Άνθρωπος του Μακρόν), προς τιμήν του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος, αν και άγνωστος λίγους μήνες πριν στη Γαλλία και εμφανώς απολιτικός, σάρωσε στις τελευταίες εκλογές για την προεδρία και το κοινοβούλιο.
Φαίνεται όμως ότι σε κάποιους άλλους δεν ήταν διόλου άγνωστος, αν λάβουμε υπόψη μας την προβολή που του έγινε από τα γαλλικά Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και τις θριαμβικές ιαχές μετά τη νίκη του στις εκλογές. Ο Μακρόν χαιρετίστηκε από τα κέντρα εξουσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους θιασώτες της ευρωπαϊκής ιδέας ως «ο άνθρωπος που συνέτριψε τα παραδοσιακά κόμματα της Γαλλίας», ως αυτός «που ανέτρεψε τις εναλλαγές ανάμεσα σε αριστερά και δεξιά», συμβάλλοντας «στην εξαφάνιση της δεξιάς και αριστεράς ιδεολογίας», ως ο άνθρωπος που φέρνει το νέο «αποδιοργανώνοντας το πολιτικό τοπίο, κονιορτοποιώντας τα παραδοσιακά κόμματα και ιδεολογίες», ως ο Μεσσίας που θα ολοκληρώσει το «ευρωπαϊκό όραμα» και θα οικοδομήσει «έναν νέο χωρίς προηγούμενο κόσμο σε υγιείς και ανανεωμένες βάσεις».
Οι υπέρ Μακρόν επινίκιες δηλώσεις δεν είχαν σταματημό. Ήταν ο μόνος υποψήφιος, «που υπερασπίσθηκε χωρίς περιστροφές την ΕΕ και το ευρωπαϊκό όραμα, κατατροπώνοντας την ακροδεξιά αντίπαλό του Μαρίν Λεπέν», αυτός που «κατόρθωσε να φέρει τη Γαλλία στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής και της διεθνούς σκηνής», ενώ η διπλή εκλογική νίκη του προσφέρει «μια ιστορική ευκαιρία και μια αδιαμφισβήτητη νομιμότητα για μια καινούρια ώθηση του ευρωπαϊκού σχεδίου».
Σύντομα αυτές οι βλαισόπλιες και ad nauseam δηλώσεις βρέθηκαν χωρίς αντίκρισμα, καθώς η δημοτικότητα του Μακρόν πήρε την κατηφόρα. Όσο για το «όραμα» του Μακρόν για το μέλλον της Ευρώπης, αποδείχθηκε θνησιγενές, ύστερα από τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών που σήμαναν τον πολιτικό θάνατο της Άνγκελα Μέρκελ.
Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος κουράστηκε από αριστερές και δεξιές ιδεολογίες που δεν του προσφέρουν τίποτα, πέρα από συγκρούσεις, αντιπαλότητες, μίση και διαφθορά – για να σταθούμε στα αρνητικά. Έτσι, οι Γάλλοι ψήφισαν τον ανεπαφρόδιτο Μακρόν για τρία πράγματα:
α) επειδή δεν έχει κάποια αναγνωρίσιμη πολιτική ιδεολογία,
β) επειδή δεν έχει εθνική ταυτότητα (ομνύει στο όνομα της ΕΕ), και
γ) επειδή δεν έχει συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό.
Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τον επέλεξαν τα κέντρα εξουσίας στην Ευρώπη – τράπεζες, βιομήχανοι, Βρυξέλλες, Γερμανία και γενικώς οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης.
Είναι φανερό ότι αυτοί που σχεδιάζουν το μέλλον της Ευρώπης –πριν από εμάς για εμάς– επειδή δεν μπορούν να λύσουν τα μύρια όσα προβλήματα αντιμετωπίζουν σήμερα οι λαοί, επιχειρούν να επιβάλλουν, εκμεταλλευόμενοι την σύγχυση των νέων ανθρώπων που κοιτάζονται στον καθρέφτη και δεν ξέρουν ποιοι είναι, ένα νέο μοντέλο ανθρώπου, που θα έχει όλα τα στερητικά α-: θα είναι δηλαδή ά-φυλος, ά-εθνος, ά-θρησκος, ά-πατρις, ά-θεος, ά-πιστος, ά-χρωμος, ά-γευστος, ά-οπτος, ά-οικος, ά-πονος, α-περίεργος, α-περίπλοκος, α-παθής, α-ξεχώριστος, α-μαθής, αν-έξοδος, ά-νους, αν-ίερος, αν-ίδεος, αν-ωφελής, αν-έραστος, α-σεξουαλικός, αν-ήμπορος, αν-ώνυμος, α-τελής, α-τέρμων, α-πολιτικός.
Για να τον έχουν υποχείριο και να τον κατευθύνουν.
Ειλικρινά, σε τι διαφέρει ένα τέτοιο «πράγμα» από ένα ρομπότ;
Αυτοί που επιχαίρουν για το νέο τύπο ανθρώπου, θα πρέπει να ξαναδιαβάσουν ιστορία, όχι αυτή που απέχει έτη φωτός, αλλά την κοντινή, εκεί γύρω στις δεκαετίες ’30 με ’40, και θα διαπιστώσουν ότι ο Χίτλερ και η συμμορία του, συνεπικουρούμενοι από τους Γερμανούς βιομηχάνους και τραπεζίτες, μετέτρεψαν με παρόμοια τεχνάσματα έναν ολόκληρο λαό σε ρομπότ, σε πλάσματα άβουλα και ανεγκέφαλα, που έφεραν την κόλαση επί γης.
Μήπως με την αβάσταχτη προοδευτικότητά μας συμβάλλουμε κι εμείς στην εκκόλαψη του νέου «αυγού του φιδιού», που θα γεννήσει ένα νέο φασισμό;
Για τα ρομπότ του Χίτλερ, ο ναζισμός ήταν «μια ηθική στάση, μια απογύμνωση του παλιού ανθρώπου από τη διαφθορά, προκειμένου να ενδυθεί το νέο του πρόσωπο» (Μπόρχες).
Τότε το επιχείρησαν με τα όπλα. Σήμερα το επιχειρούν με τον homo Macron.
