Μαθήματα «θανάτου» στα σχολεία της Αυστραλίας
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Posted by Youmagazine Staff
Στην Αυστραλία εισάγεται το μάθημα του θανάτου, για να εξοικειωθούν με το φαινόμενο οι μαθητές, αλλά και να γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίσουν την απώλεια ενός προσφιλούς προσώπου.
Οι μαθητές της Αυστραλίας θα διδάσκονται το εφήμερο της ζωής. Image: Supplied
ν
Η ΚΟΥΗΝΣΛΑΝΤ είναι μια από τις έξι πολιτείες της Αυστραλίας, με πρωτεύουσα το Μπρίσμπεϊν, και βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της ηπείρου στη Θάλασσα των Κοραλλιών. Συνορεύει με τη Βόρεια Επικράτεια στα δυτικά, με τη Νότια Αυστραλία στα νοτιοδυτικά και με τη Νέα Νότια Ουαλία στα νότια. Έχει έκταση σχεδόν 2 εκατ. τετρ. χλμ. και πληθυσμό 5 εκατομμύρια κατοίκους.
Στην Κουήνσλαντ, υπάρχουν 1.230 δημόσια σχολεία και πάνω από 470 ιδιωτικά. Την πολιτεία αυτή επέλεξε η κυβέρνηση της Αυστραλίας για να εισάγει στα σχολεία το μάθημα του «Θανάτου».
Γιατί όμως ένα τέτοιο μάθημα; Διότι, όπως έλεγε ο Σοπενχάουερ: «Ο θάνατος είναι ένα δαιμόνιο που εμπνέει, ο μουσηγέτης της φιλοσοφίας. Χωρίς αυτόν, δύσκολα θα μπορούσε να φιλοσοφήσει ο άνθρωπος».
Η επιλογή έγινε κατόπιν πρότασης του Ιατρικού Συλλόγου της Κουήνσλαντ (Australian Medical Association of Queensland – AMAQ) να εισαχθεί στα σχολεία ένα μάθημα σχετικά με τον θάνατο, που αποτελεί την άλλη όψη του νομίσματος που αποκαλούμε «ζωή», ώστε να μπορέσουν οι μαθητές να εξοικειωθούν με το φαινόμενο, αλλά και να γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίσουν την απώλεια ενός προσφιλούς προσώπου, αλλά και τη δική τους θνησιμότητα.
Οι εισηγητές του προγράμματος θεωρούν πως αν ο θάνατος γίνει ένα είδος δάσκαλου και καθοδηγητή, οι άνθρωποι θα μπορούν να παίρνουν πιο σωστές αποφάσεις, έχοντας συνειδητοποιήσει πόσο εφήμεροι είναι, αλλά και πιο λογικές, και ότι θα έχουν περισσότερη επιτυχία σε αυτό που κάνουν.
Γιατί όταν μετρώνται με την πλάστιγγα του θανάτου είναι που φαίνεται ποια πράγματα στη ζωή έχουν στ’ αλήθεια αξία, ποια είναι σπουδαία και σημαντικά, και ποια είναι ευτελή και ασήμαντα, οπότε θα χάσουμε πολύτιμο χρόνο κυνηγώντας τα, προσπαθώντας να τα αποκτήσουμε, καθώς η ζωή που έχουμε μπροστά μας δεν είναι αιώνια, αλλά κάποτε τελειώνει.
Σύμφωνα με την διδακτέα ύλη, θα υπάρχουν μαθήματα για τη γήρανση και το θάνατο, καθώς και οτιδήποτε σχετικό με την αντιμετώπιση και διαχείριση αυτών των φαινομένων που σε τελική ανάλυση αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ζωής.
ν
Εσωτερικό κρεματόριου στο Σύδνεϋ. Image: Supplied
ν
Μεταξύ άλλων θα επισκέπτονται κρεματόρια και θα διδάσκονται τη διαφορά μεταξύ ταφής και καύσης. Σήμερα σχεδόν κάθε άνθρωπος έχει τουλάχιστον ένα πρόβλημα υγείας, ενώ οι περισσότεροι πεθαίνουν από κάποια σοβαρή μεταδοτική ή ανίατη ασθένεια.
Με την ταφή, τα μικρόβια περνούν από το σώμα στο περιβάλλον και το μολύνουν. Αντίθετα με την καύση, καταστρέφονται όλες οι μολυσματικές πηγές, οι βάκιλοι, τα βακτήρια και οι μικροοργανισμοί, χωρίς να μολυνθεί η γη.
Οι έφηβοι θα ασκούνται επίσης στο να συντάσσουν πλάνα προηγμένης φροντίδας, έτσι ώστε οι οικογένειες και οι γιατροί να μπορούν να κατανοήσουν τις επιθυμίες τους εάν υποφέρουν έχοντας υποστεί ένα απειλητικό για τη ζωή ατύχημα ή προσβληθεί από κάποια ασθένεια.
ν
Ο Ιατρικός Σύλλογος της Κουήνσλαντ επιδιώκει την εξοικείωση των μαθητών με το φαινόμενο του θανάτου. Image: Supplied
ν
«Έχουμε ζήσει τραγικές στιγμές με νεαρούς άνδρες που υπέστησαν βαρύ τραύμα από τροχαίο ή κάνοντας σπορ και οι οποίοι δεν μπορούν τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους να επικοινωνήσουν με τις οικογένειες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, αλλά ούτε και με τους γιατρούς, για το πώς θα ήθελαν να τους φροντίσουν», δήλωσε την Παρασκευή ο πρόεδρος του τμήματος Γενικής Ιατρικής του AMAQ Ρίτσαρντ Κιντ (Richard Kidd).
«Σε πολλές οικογένειες ο θάνατος είναι θέμα ταμπού και δεν συζητείται παρά μόνο όταν ξεσπάσει η κρίση», λέει ο δρ. Κιντ. «Όμως η ζωή δεν είναι μόνο χαρά αλλά και πόνος».
Τέλος, ο δρ. Κιντ δήλωσε πως η γήρανση του πληθυσμού της Αυστραλίας σημαίνει πρακτικά ότι οι νέοι πρέπει να μάθουν πώς να φροντίζουν τους μεγαλύτερους συγγενείς τους και πώς να τους συμπαραστέκονται στο τέλος της ζωής τους.
