Τα υπέροχα καπέλα του Μαόρ Ζαμπάρ κάνουν και για… φαγητό! Έτσι, αν πεινάσετε, μπορείτε να φάτε την πίτσα ή το σούσι που φοράτε στο κεφάλι σας.
Ένα πιάτο με γαρίδες θα νοστιμίσει ακόμη περισσότερο το κεφάλι σας. Copyright Maor Zabar
ν
ΣΤΑ μέσα του Μαΐου, οι περαστικοί έξω από το East Village Hats της Νέας Υόρκης έγιναν μάρτυρες ενός σπάνιου θεάματος: από το γνωστό κατάστημα άρχισαν να βγαίνουν κοπέλες που αντί καπέλων είχαν στο κεφάλι πιάτα με περίτεχνα φαγητά!
Όπως ήταν φυσικό, η όρεξη των περαστικών άνοιξε στη θέα των μπιφτεκιών που έσταζαν κέτσαπ, των καλαθιών με λαχταριστές τηγανητές πατάτες, των γαρίδων, αλλά και των ντόνατς που ξεχείλιζαν από κρέμα.
Φανταστείτε την απογοήτευσή τους όταν πληροφορήθηκαν ότι επρόκειτο απλώς για τις τελευταίες δημιουργίες του Ισραηλινού σχεδιαστή μόδας Μαόρ Ζαμπάρ. Μερικές μάλιστα φτιαγμένες από Σβαρόβσκι. ν
Η νέα συλλογή καπέλων του Ζαμπάρ είναι πιο ακραία, αλλά και πιο νόστιμη από κάθε άλλη φορά. Copyright Maor Zabar ν
Πριν από 60 χρόνια, το καπέλο ήταν καθημερινό αξεσουάρ που συμπλήρωνε την ανδρική και τη γυναικεία αμφίεση. Σήμερα φοριέται μόνο περιστασιακά – το καλοκαίρι για προστασία από τον ήλιο και σε σπάνιες περιπτώσεις στους γάμους και στα διάφορα gala.
Ωστόσο, τα καπέλα του Ζαμπάρ δεν είναι μόνο περίτεχνα. Είναι έργα τέχνης που έχουν εμφανιστεί σε εκθέσεις και σε μουσεία. ν
Στην εποχή των hot dog είναι πολύ φυσικό να υπάρχουν και “hat dog”. Copyright Maor Zabar ν
Ο Ζαμπάρ κατάγεται από οικογένεια ραπτών, το να γίνει όμως σχεδιαστής καπέλων αποδείχτηκε αληθινή πρόκληση. Έχοντας σπουδάσει σχέδιο και μόδα, άρχισε τη σταδιοδρομία του φτιάχνοντας σκηνικά και κοστούμια για όπερες. Αλλά το απωθημένο του ήταν τα καπέλα.
Τελικά, πριν από εννέα χρόνια, κι ενόσω συνέχισε να δουλεύει ως σχεδιαστής, αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τα καπέλα. Έτσι, ξεκίνησε να μάθει πώς κατασκευάζονται.
Αυτή η πάστα φλόρα προέρχεται από την πρώτη συλλογή καπέλων του Ζαμπάρ. Copyright Maor Zabar ν
Και αμέσως άρχισαν τα πρώτα εμπόδια. «Στο Ισραήλ δεν υπάρχουν ούτε βιοτεχνίες καπέλων ούτε κάποια σχολή σχεδίου», λέει ο Ζαμπάρ. «Όποιος θέλει να μάθει την τέχνη, θα πρέπει να προσλάβει έναν ιδιωτικό δάσκαλο που θα τον διδάξει πώς να δουλεύει με τα κλασικά υλικά – την τσόχα, τον κετσέ και την ψάθα. Το να φτιάξεις ένα καπέλο δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά».
Παρ’ όλο που υπήρχαν προβλήματα ακόμη και στην προμήθεια των κατάλληλων υλικών, πριν από πέντε χρόνια ο Ζαμπάρ ήταν σε θέση να παρουσιάσει τις πρώτες δημιουργίες του ανοίγοντας ένα Etsy store στο Ίντερνετ και κάνοντας πωλήσεις online.
Οι δημιουργίες του περιλάμβαναν μια μεγάλη ποικιλία πρωτότυπων καπέλων εμπνευσμένων από τα κοράλλια και άλλα θαλάσσια πλάσματα μέχρι σαρκοβόρα φυτά, μαζί με παραδοσιακά καπέλα για τον ήλιο και μαλακά καπέλα για καθημερινή χρήση. Η πρόσφατη συλλογή του από φαγητά είναι η δεύτερη κολεξιόν με τις δημιουργίες του. ν
Δεν υπάρχει φόβος οι τηγανητές πατάτες ή η κέτσαπ να πέσουν πάνω σας και να σας λερώσουν. Copyright Maor Zabar ν
Τα καπέλα φαγητού είναι ακόμη πιο δύσκολα στην κατασκευή τους. Μια από τις πρώτες συλλογές καπέλων του Ζαμπάρ, εμπνευσμένη από την υγιεινή διατροφή, περιλάμβανε θέματα όπως μια πράσινη σαλάτα, σούσι και ασημένια ψάρια που σπαρταρούσαν σε ένα δίχτυ.
Τα θέματα φαγητού είναι από σκληρό κετσέ, που διαμορφώνεται στο σχήμα του φαγητού και κατόπιν ζωγραφίζεται για αρτιότερο αισθητικό αποτέλεσμα. Ορισμένα είναι κεντημένα και διακοσμημένα με κρυστάλλους Σβαρόβσκι. Το τελικό αποτέλεσμα θυμίζει γλυπτό. ν
Μια δροσερή πρόταση για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Copyright Maor Zabar ν
Η εμμονή του με τα καπέλα φαγητού δεν οφείλεται σε κάποια ιδιοτροπία. Πάσχει από τη νόσο του Crohn – γνωστή και ως κοκκιωματώδης κολίτιδα ή τοπική εντερίτιδα. Πρόκειται για μια φλεγμονώδη νόσο του εντέρου άγνωστης αιτιολογίας, η οποία δεν επιτρέπει στον Ζαμπάρ να φάει κανένα από τα είδη που πωλούνται στα fast food. Και όχι μόνο. Δεν μπορεί να φάει χόρτα και σχεδόν τις μισές από τις τροφές που τρώμε όλοι οι υπόλοιποι.
«Κάνοντας τα φαγητά αυτά από κετσέ, μπορώ να τα εξερευνήσω και να τα “γευτώ” χωρίς να χρειαστεί να τα φάω. Πρόκειται για τροφές που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένες και δεν μου επιτρέπεται να τις αγγίξω».