Με 76 μέχρι στιγμής νεκρούς και χιλιάδες άστεγους, πλην του Κράτους εντυπωσιακή είναι και η απουσία της Εκκλησίας, που αρνείται να παράσχει οποιαδήποτε βοήθεια σε είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα ή στέγη στους ανθρώπους που έχουν πληγεί, που έχουν χάσει δικούς τους και θρηνούν.
Βομβαρδισμένο τοπίο το Μάτι και το Κόκκινο Λιμανάκι. Image: Supplied
ν
ΕΜΠΟΡΟΙ του ανθρώπινου πόνου. Η Εκκλησία και το Κράτος. Η Εκκλησία το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να φανατίζει τους πιστούς, να παίρνει τον οβολό τους, να δέχεται δωρεές και να πουλάει ακριβά τις υπηρεσίες της. Αρνείται να προσφέρει στέγη και τροφή στα θύματα των φυσικών καταστροφών.
Το ίδιο και το Κράτος. Ως άλλος Βεεμώθ, ικανοποιείται μόνο όταν κατασπαράσσει τους άμοιρους κατοίκους αυτής της χώρας και τα παιδιά τους, υπερφορολογώντας και κατάσχοντας τις περιουσίες τους, ενώ όταν υπάρξει έκτακτη ανάγκη, όπως τώρα, κάνει έκκληση στην αλληλεγγύη των πολιτών και τους παρακαλεί να βοηθήσουν και να συνδράμουν με αίμα, φάρμακα, τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Το ίδιο το κράτος είναι ανίκανο να προσφέρει την οποιαδήποτε αρωγή και βοήθεια.
Την ίδια ώρα βγαίνουν σαν τρωκτικά απ’ τα λαγούμια τους οι ιδιώτες έμποροι του πόνου, που βρίσκουν μια θαυμάσια ευκαιρία πλουτισμού. Διάφοροι «φιλάνθρωποι» και τοπικοί παράγοντες, δημαρχαίοι και αντιδημαρχαίοι ανοίγουν λογαριασμούς σε τράπεζες υπέρ των πληγέντων και σας καλούν να καταθέσετε χρήματα.
Κατ’ αρχήν δεν είναι φιλάνθρωπος εκείνος που κάνει φιλανθρωπικό έργο με τα χρήματα των άλλων. Όποιος είναι τόσο αφελής ώστε να πάει να προσφέρει, να ξέρει ότι τα χρήματά του θα καταλήξουν στις τσέπες των «φιλάνθρωπων» και των «υπευθύνων».
Όσο για τα χρήματα που θα πάρει το ελληνικό δημόσιο από την ΕΕ για την αποκατάσταση των πληγέντων, αυτά θα πάνε στις τσέπες των υπουργών του Τσίπρα και των διαφόρων άλλων «συναρμόδιων παραγόντων».
Στην Ελλάδα ισχύει το ρητό: «Ο θάνατός σου, η ζωή μου».
Με τέτοια αδιαφορία και εκμετάλλευση, δεν είναι περίεργο που μια ακόμη εθνική τραγωδία ήρθε να προστεθεί στις τόσες που υφίσταται αυτή η χώρα: 76 νεκροί μέχρι στιγμής, 164 ενήλικες και 23 παιδιά τραυματίες. Πάνω από 100 οι αγνοούμενοι, ενώ 2.000 τα σπίτια έγιναν παρανάλωμα του πυρός.
Οι ιστορίες των διασωθέντων, που έχασαν γονείς, παιδιά, αδέλφια, φίλους σε γεμίζουν με φρίκη και απόγνωση. Ποιος θα ξεχάσει τις 26 σορούς που βρέθηκαν σφιχταγκαλιασμένες σε οικόπεδο στο Μάτι; Ποιος θα ξεχάσει τις μητέρες που κάηκαν αγκαλιά με τα παιδιά τους;
Ποιος θα ξεχάσει την τραγική ιστορία της 13χρονης που σκοτώθηκε, πέφτοντας από γκρεμό για να γλιτώσει από τη φωτιά;
ν
ν
ν
Και τι κάνουν η πολιτεία και οι τοπικές αρχές; Δίνουν εντολές! Λένε «εκκενώστε τον τάδε οικισμό», χωρίς να υπάρχει σχέδιο, χωρίς να πηγαίνει κάποιος επιτόπου, αστυνομικός ή πυροσβέστης ή στρατιώτης ή υπάλληλος του δήμου για να βοηθήσει στην εκκένωση και να οδηγήσει τον κόσμο σε ασφαλές μέρος.
Στο Μάτι οι κάτοικοι ειδοποιήθηκαν για τον κίνδυνο, όταν η φωτιά είχε ήδη μπει μέσα στον οικισμό, κατακαίοντας τα πάντα. Να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να πάνε πού μέσα στην πύρινη κόλαση;
Το μόνο που ξέρουν οι διοικούντες είναι να δίνουν διαταγές, αυτοί οι ανεύθυνοι, και περιμένουν από τους πανικόβλητους και ανεκπαίδευτους στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών πολίτες να υπακούσουν, μέσα στο σκοτάδι και στους πνιγηρούς καπνούς, δίχως κανένα εφόδιο.
Πολύ αργά, η περιφέρεια ανατολικής και δυτικής Αττικής κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης μετά την ανείπωτη τραγωδία που έχει αφήσει πίσω της περιουσίες κατεστραμμένες και πολίτες σε κατάσταση απόγνωσης. ν
ν
Ενδεικτικό του πανικού που επικράτησε από την έλλειψη ενημέρωσης και φροντίδας είναι το γεγονός ότι πολλοί κάτοικοι των περιοχών της ανατολικής Αττικής επιβιβάστηκαν σε βάρκες και προσπάθησαν να σωθούν μέσω θαλάσσης για να διασωθούν στη συνέχεια από διερχόμενα σκάφη. Πολλοί πνίγηκαν.
Από τις παραλίες της Αττικής έχουν απεγκλωβιστεί τουλάχιστον 700 άνθρωποι, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο λιμάνι της Ραφήνας και από εκεί σε ασφαλή προορισμό. ν
ν
Εναέρια πλάνα από τις καταστροφικές πυρκαγιές, τα οποία μαγνητοσκοπήθηκαν από ελικόπτερο του στρατού, έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Στις εικόνες αποτυπώνεται το μέγεθος της τραγωδίας, αλλά και οι επιχειρήσεις πυρόσβεσης που βρίσκονταν παράλληλα σε εξέλιξη σε διαφορετικά πύρινα μέτωπα.