Όταν έχεις πεθάνει, γνωρίζεις ότι είσαι νεκρός!

CONSCIOUSNESS

Από τον Αντώνη Κυριαζή

Οι ειδικοί λένε ότι ο εγκέφαλός μας συνεχίζει να ζει και να εργάζεται για κάποιο χρονικό διάστημα, αφού έχουμε πεθάνει. Και ότι το γνωρίζουμε.

Οι ειδικοί λένε ότι οι εγκέφαλοί μας συνεχίζουν να ζουν για κάποιο χρονικό διάστημα μετά το θάνατό μας. Πηγή: News Media

ν

ΜΠΟΡΕΙ να έχεις πεθάνει, συνεχίζεις όμως να ζεις! Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ειδικοί, λέγοντας ότι ο εγκέφαλός μας συνεχίζει να ζει και να εργάζεται για κάποιο χρονικό διάστημα, αφού η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά. Το ανατριχιαστικό στην περίπτωση είναι ότι ο εγκέφαλος γνωρίζει ότι έχει πεθάνει!

Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλός μας έχει, και μετά τον θάνατο, αντίληψη αυτού που συμβαίνει. Καταλαβαίνει ότι είναι νεκρός, αντιλαμβάνεται πού βρίσκεται το σώμα του και το παρακολουθεί, «βλέποντας» όλες τις διαδικασίες π.χ. της κηδείας και τελικά την ταφή.

Ο εγκέφαλος ζει όλες τις σκηνές και όλη την αγωνία, αλλά δεν μπορεί πλέον να μιλήσει, να φωνάξει, να επικοινωνήσει με τους ζωντανούς ή να εκφραστεί. Παραμένει σιωπηλός παρατηρητής, απομνημονεύοντας απλώς αυτά που βλέπει να συμβαίνουν.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ερευνητική ομάδα γιατρών, υπό τον δρα Σαμ Πάρνια που ειδικεύεται στην καρδιοαναπνευστική ανάνηψη (ΚΑΡΠΑ). Λέγοντας καρδιοαναπνευστική ανάνηψη εννοούμε το σύνολο των ενεργειών που γίνονται σε περίπτωση καρδιακής ανακοπής και τερματισμό της αναπνευστικής λειτουργίας.

Η ανάνηψη πρέπει να αρχίζει το συντομότερο δυνατόν διότι 3-4 λεπτά χωρίς οξυγόνο αρκούν για να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη εγκεφαλική βλάβη.

Ίσως έτσι εξηγούνται οι επιθανάτιες εμπειρίες (NDE) ορισμένων ανθρώπων, οι αναμνήσεις από «περασμένες ζωές», που κατά περίεργο τρόπο συνδέονται με το θάνατο και την ταφή του ατόμου, οι σκιές και τα φαντάσματα που λένε κάποιοι ότι βλέπουν στα νεκροταφεία, καθώς και η βαριά ατμόσφαιρα που υπάρχει σε τόπους όπου είχε γίνει κάποιο δυστύχημα, φονικό ή έχουν συμβεί μαζικοί θάνατοι.

Ο εγκέφαλος δηλαδή των ζωντανών, αντιλαμβάνεται, μέσω των αισθητηρίων οργάνων και ίσως μέσω της «έκτης αίσθησης», ότι εκεί υπάρχει κάποιος άλλος εγκέφαλος ο οποίος εργάζεται, βρίσκεται επομένως εν ζωή!

Συμπερασματικά: Όταν πεθαίνουμε, γνωρίζουμε ότι είμαστε νεκροί, επειδή οι εγκέφαλοί μας συνεχίζουν να δουλεύουν, με αποτέλεσμα να μας επιτρέπουν να έχουμε συνείδηση όσων συμβαίνουν γύρω μας.
ν

Οι νεκροί συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται και να καταγράφουν όσα συμβαίνουν γύρω τους, υποστηρίζει μια νέα ιατρική έρευνα. Πηγή: News Media
ν

Είναι αρκετά σύνηθες το φαινόμενο κορυφαίοι γιατροί και χειρουργοί να αναφέρουν ότι οι ασθενείς τους, που για ένα διάστημα είχαν πάψει να ζουν, να επιστρέφουν μιλώντας για έντονα φώτα και λάμψεις, ενώ άλλοι περιγράφουν σκηνές από την εγχείρηση και την αγωνία των γιατρών.

Αλλά ενώ μέχρι τώρα η ιατρική επιστήμη έλεγε ότι ο εγκέφαλος πεθαίνει από τη στιγμή που η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά και να τον τροφοδοτεί με αίμα, η νέα έρευνα αναποδογυρίζει το τοπίο, λέγοντας ότι η συνείδησή μας συνεχίζει να λειτουργεί, ακόμη κι όταν η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπάει και οι λειτουργίες του σώματος είναι νεκρές.
ν

Όταν πεθαίνουμε, είμαστε ουσιαστικά «παγιδευμένοι» μέσα στο νεκρό σώμα μας με τον εγκέφαλο ακόμα να εργάζεται, καταγράφοντας όσα συμβαίνουν. Πηγή: News Media
ν

Αυτό σημαίνει ότι είμαστε ουσιαστικά «παγιδευμένοι» μέσα σ’ ένα σώμα νεκρό, με τον εγκέφαλο όμως ακόμα να εργάζεται και να καταγράφει όσα συμβαίνουν γύρω του.

Τα ιατρικά αρχεία περιέχουν πολλές αφηγήσεις ασθενών που υπέστησαν καρδιακή ανακοπή κι ενόσω ήταν νεκροί, είχαν πλήρη αντίληψη των όσων συνέβαιναν γύρω τους εκείνη την ώρα.

Το πιο περίεργο είναι ότι εκείνη τη στιγμή, σ’ εκείνη τη φάση του θανάτου, γνώριζαν ότι ήταν νεκροί, είτε από δική τους αίσθηση είτε επειδή άκουγαν να το λένε οι γιατροί.

Ο δρ. Σαμ Πάρνια είναι επίκουρος καθηγητής Ιατρικής στην Πανεπιστημιακή Ιατρική Σχολή του Stony Brook στη Νέα Υόρκη, όπου είναι επίσης διευθυντής έρευνας για τις καρδιοαναπνευστικές ανανήψεις και επικεφαλής του Human Consciousness Project στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Είναι πολύ γνωστός για τις εργασίες του πάνω στο φαινόμενο των επιθανάτιων εμπειριών και την καρδιοαναπνευστική ανάνηψη.

ν

ν

Η τελευταία μελέτη του δρα Πάρνια αμφισβητεί την καθιερωμένη άποψη ότι «κάποιος είναι νεκρός όταν σταματά να χτυπάει η καρδιά του», λέγοντας ότι είναι απλώς ένα τεχνικό σημείο για την αναγραφή της ώρας του θανάτου.

Στην πραγματικότητα, όμως, ο νεκρός συνεχίζει να ζει, υπό την έννοια ότι συνεχίζει να έχει αντίληψη των όσων συμβαίνουν γύρω του. Και αυτό γίνεται από τον εγκέφαλο.

Αυτά έχουν καταγραφεί από ανθρώπους που πέθαναν σε νοσοκομεία, αλλά επανήλθαν στη ζωή ύστερα από καρδιοπνευμονική ανάνηψη.

Προς ώρας παραμένει ασαφές το χρονικό διάστημα λειτουργίας του εγκεφάλου μετά το θάνατο, για πόση ώρα δηλαδή συνεχίζει να υπάρχει συνείδηση. Και φυσικά δεν υπάρχει καμία ένδειξη του τι μπορεί να συμβαίνει όταν τελικά πεθάνει και ο εγκέφαλος.

Πιθανόν να πέφτουμε στο σκοτάδι της ανυπαρξίας, όπου όλα σβήνουν και μαζί κάθε ανάμνηση, πιθανόν η συνείδησή μας να μεταφέρεται κάπου σε έναν τόπο τον οποίο δεν θέλουμε, ή δεν μπορούμε, να θυμόμαστε όταν επανερχόμαστε στη ζωή.
ν

Δείτε επίσης:

Μπορεί να ξαναζήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος; Όταν όλη η ζωή περνάει μπροστά από τα μάτια σου Ο εγκέφαλός μας σκέφτεται σε 11 διαστάσεις (βίντεο) Σε ένα άγαλμα της Παναγίας τρέχουν δάκρυα από αίμα Η Ζώνη του Μεσονυκτίου με νερό από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Χρονοταξιδιώτης από το 2030 αποκαλύπτει το μέλλον (vid)