Οι νέες τεχνολογίες «σχεδιάζουν» τα κτίρια του αύριο (vid)
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ
Youmagazine Newsroom
Η νέα αρχιτεκτονική σκέψη περιλαμβάνει drones, εικονική πραγματικότητα, ρομπότ, λέιζερ, τεχνητή νοημοσύνη και τρισδιάστατες εκτυπώσεις.
Η Νέα Κιβωτός (Ark Nova) στη Mατσουσίμα της Ιαπωνίας, σχεδιασμένη από τους Arata Isozaki και Anish Kapoor, είναι μια μεταφερόμενη φουσκωτή αίθουσα συναυλιών που παραμένει ανέγγιχτη από τους σεισμούς. Η αίθουσα των 500 θέσεων μπορεί να τοποθετηθεί οπουδήποτε μέσα σε δύο ώρες και, όταν ξεφουσκωθεί, μπορεί να μετακινηθεί σε μια νέα θέση στο πίσω μέρος ενός φορτηγού. Photo: Lucerne Festival Ark Nova. Πηγή: Supplied
ν
ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΑ αεροσκάφη, εικονική πραγματικότητα, ρομπότ, λέιζερ, τεχνητή νοημοσύνη, τρισδιάστατες εκτυπώσεις και σάρωση. Πώς μπορούν όλες αυτές οι τεχνολογίες να βοηθήσουν στον σχεδιασμό των κτιρίων του μέλλοντος; Αναζητώντας απαντήσεις, οι αρχιτέκτονες συνεργάστηκαν με μηχανικούς και τα ευρήματά τους παρουσιάζονται σε μια έκθεση που διοργανώνεται στην Κοπεγχάγη, την πρωτεύουσα της Δανίας.
Η έκθεση φιλοξενείται από τη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δανίας και εστιάζει στο έργο 15 ερευνητών που χρησιμοποίησαν τα τελευταία ψηφιακά εργαλεία για να εξερευνήσουν νέους ορίζοντες στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό.
Όπως αναφέρει το Euronews, τα μοντέλα αναπτύχθηκαν χρησιμοποιώντας υλικά όπως πηλό, λεπτό σύρμα, σκυρόδεμα ή ξύλο.
Μεταξύ των νέων ιδεών που παρουσιάζονται είναι δομικές πλατφόρμες από άνθρακα και γυάλινες ίνες, με ρομπότ ικανά να παράγουν πολύπλοκες, ανθεκτικές, πολυ-λειτουργικές γεωμετρίες.
«Το υλικό μπορεί να έχει καλύτερη απόδοση, ενώ είναι πολύ μικρό και σπάνιο και μικροσκοπικό. Για να το τεκμηριώσουμε με αριθμούς, η ισχύς αυτών των υλικών είναι περίπου πενταπλάσια από μια κανονική δομή από χάλυβα που βρίσκετε σε κτίρια σήμερα, ενώ είναι περίπου πέντε φορές πιο ελαφριά», εξηγεί ο Τζέιμς Σόλι, δομικός μηχανικός του Πανεπιστημίου της Στουτγάρδης.
ν
ν
Άλλοι ερευνητές εργάστηκαν με ελαστικά υλικά που μπορούν να αλλάξουν μορφή για να παράγουν και να αποθηκεύουν ενέργεια σε προσόψεις, παρέχοντας έτσι ένα φιλικό προς το περιβάλλον, ενεργειακά αποδοτικό μαλακό ρομποτικό δέρμα για τα μελλοντικά κτίρια.
«Είναι σαν ένας μεταλλικός χάρακας, όταν το λυγίζετε η ενέργεια αποθηκεύεται στον χάρακα, και όταν την απελευθερώσετε, ο χάρακας επανέρχεται. Συνεπώς, με αυτό το σύστημα χρειάζεται να ξοδεύετε ενέργεια μόνο προς μια κατεύθυνση. Άλλα κινητικά συστήματα ή άκαμπτα σωματικά συστήματα απαιτούν πάντοτε να ξοδεύετε ενέργεια για να κλείσουν και ενέργεια για να ανοίξουν. Το σύστημα αυτό έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύει την ενέργεια προς μια κατεύθυνση και να τη μαζεύει και να την επαναχρησιμοποιεί για την άλλη κατεύθυνση», αναλύει ο Σαμάν Σαφαριάν, αρχιτέκτονας σχεδιαστής στο Πανεπιστήμιο της Στρουτγκάρδης.
Και πώς να λυγίσετε με ασφάλεια και ακρίβεια ξύλο με ελαστική επένδυση για να δημιουργήσετε νέους απροσδόκητους αρχιτεκτονικούς χώρους;
Οι τεχνικές καταγραφής της κίνησης και οι τεχνολογίες σάρωσης 3D και λέιζερ χρησιμοποιήθηκαν για να εξεταστούν νέες ξύλινες γεωμετρίες και μορφολογίες.
Ο αρχιτέκτονας Τομ Σβίλανς, από το Κέντρο για την Τεχνολογία της Πληροφορίας και την Αρχιτεκτονική «CITA», υπογραμμίζει στην εκπομπή Futuris:
«Μπορούμε να κατασκευάσουμε πολύπλοκα, πολύ μεγάλα, πολύ ανθεκτικά κτίρια από ξύλινες στρώσεις. Το πρόβλημα είναι ότι, επειδή είναι ένα ζωντανό, βιολογικό υλικό, συμπεριφέρεται όπως θέλει. Όταν το λυγίζετε, μπορεί να επανέλθει ή να λυγίσει και πάλι. Άρα χρειαζόμαστε τρόπους να το καταγράφουμε αυτό. Γιατί αν δεν μπορείτε να παράγετε με ακρίβεια αυτό που θέλετε, γίνεται πολύ δύσκολο και πολύ ακριβό πολύ γρήγορα. Έτσι, εισάγοντας την τρισδιάστατη σάρωση στη διαδικασία, μπορούμε να βλέπουμε καλύτερα τι κάνει πραγματικά το υλικό ενώ το επεξεργαζόμαστε».
ν
ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ
Η έκθεση ήταν ο καρπός ενός ευρωπαϊκού ερευνητικού έργου που αποσκοπούσε στη σύνδεση της προσομοίωσης, των υλικών και των σχεδίων, ώστε να φανταστούμε ένα μέλλον στο οποίο όλο και περισσότερα κτίρια θα χρειαστεί να χτιστούν με όλο και λιγότερα υλικά… και με βιώσιμο τρόπο.
Η αρχιτέκτονας Μετ Ράμσγκααρντ Τόμσεν, επίσης από το Κέντρο για την Τεχνολογία της Πληροφορίας και την Αρχιτεκτονική και συντονιστής του σχεδίου “CITA/INNOCHAIN”, τονίζει:
«Το να χτίζουμε πιο έξυπνα με λιγότερα σημαίνει βελτιστοποίηση των υλικών. Σημαίνει ότι χρησιμοποιούμε με έξυπνο τρόπο αυτά τα υλικά, σημαίνει ότι μπορούμε να κατασκευάσουμε ελαφρύτερα και ελαφρύτερα δεν σημαίνει μόνο λιγότερα υλικά, όπως ένα μικρότερο κομμάτι ξύλου, αλλά και ελαφρύτερα με την έννοια λιγότερων μεταφορών, μικρότερου βάρους και μικρότερου αντίκτυπου στο περιβάλλον. Και αυτά είναι απλά απαραίτητα παραδείγματα για το μέλλον».
Σε πέντε χρόνια, πολλές απ’ αυτές τις λύσεις θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε αληθινά κτίρια, λένε ερευνητές.
ν
ν
