Διδάγματα από τον τάφο του “Ιερέα της Μαγείας” στην Αίγυπτο

31 Ιανουαρίου 2019 Κατηγορία Αρχαία Μυστήρια

ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ | 2/2

Από τον Αντώνη Κυριαζή

Μέρος δεύτερο

Ο μυστικός τάφος ενός “Ιερέα της Μαγείας” ανακαλύφθηκε ύστερα από 4.500 χρόνια στην Αίγυπτο, σε μια απαγορευμένη για το κοινό περιοχή.

Η εντυπωσιακή ψευδόπορτα επέτρεπε στον θανόντα ταξιδέψει και να επισκεφτεί είτε τον Κάτω Κόσμο (βασίλειο της Αμέντα) είτε το παρεκκλήσι που βρισκόταν πάνω από τον τύμβο. Πηγή: Υπουργείο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ της μυστηριακής αιγυπτιακής θρησκείας, εξηγήσαμε την ιερατική ιδιότητα του αρχίατρου που ονομαζόταν Ανχ Σέπσες-Καφ και ήταν ιερέας του Ρα (Ήλιου) και ιερέας του θεού Χνουμ (Χνούμη ή Χνούφη). Πριν αναφερθούμε στην τρίτη ιδιότητά του (Ιερέας της Μαγείας), θα πούμε δυο λόγια για την ψευδόπορτα που βρέθηκε στον τάφο του, μέσω της οποίας ο θανών μπορούσε να φύγει από τη γη και να περάσει στον Κάτω Κόσμο ή Αμέντα.

Η πόρτα ήταν ψεύτικη, επειδή ο νεκρός περνούσε από αυτήν με το αιθερικό ή αστρικό του σώμα. Υπήρχε για να του θυμίσει ότι έπρεπε να φύγει από τα γήινα πράγματα και να ακολουθήσει το δρόμο που οδηγούσε στον Κάτω Κόσμο. Στην αιγυπτιακή γλώσσα, ο κόσμος αυτός ονομαζόταν Αμέν-τα, δηλαδή κατοικία του θεού Άμεν ή Άμμωνα, του “κρυμμένου” μυστικού θεού, ο οποίος είχε μόνο Μυημένους ή Ιεροφάντες για να τον υπηρετούν ως ιερείς.
ν

Ο Άμμων Ρα, ο αιγυπτιακός θεός της σοφίας. Οι ηλιακές ακτίνες στο κεφάλι του έχουν αντικαταστήσει τον ηλιακό δίσκο. Image: Supplied
ν

Η Αμέντα ήταν το βασίλειο του Όσιρη και διαιρείτο σε δεκατέσσερα τμήματα, το καθένα από τα οποία σχετιζόταν με τη μεταθανάτια κατάσταση του νεκρού ανάλογα με την ποιότητα της ψυχής του.

Ανάμεσα στα τμήματα βρισκόταν η Αίθουσα της Κρίσης. Ήταν η “Χώρα της Δύσης”, η “Μυστική Κατοικία”, η Σκοτεινή Χώρα (Αβίτσι) και ο “Άπυλος Οίκος”. Ήταν επίσης η Κερ-νέτερ, η “διαμονή των θεών” αλλά και η “χώρα των φαντασμάτων”, όπως ο Άδης των αρχαίων Ελλήνων. Ήταν επίσης ο “Οίκος του Αγαθού Πατέρα”, όπου υπάρχουν πολλά “οικήματα”, όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: εν τη οικία του πατρός μου μοναί πολλαί εισίν (ΙΔ΄ 2).

Τα δεκατέσσερα οικήματα περιλάμβαναν, ανάμεσα σε άλλα, το Αανρού, την Αίθουσα των Δύο Αληθειών, την Χώρα της Ευδαιμονίας, τη Νέτερ-χερ, το “Κρεματόριο”, το Οτάμερ-χερ ή “Σιωπηλά Πεδία”, καθώς και πολλές άλλες μυστικές αίθουσες και κατοικίες.

Ανάμεσα στις δεκατέσσερις πύλες του βασιλείου του Όσιρη υπήρχαν δυο κύριες, η “πύλη εισόδου” (Ρουστού) και η “πύλη εξόδου” (Αμχ). H τελευταία ήταν η πύλη για την επανενσάρκωση της ψυχής στον γήινο κόσμο.

Η Αμέντα δεν είχε καμία ομοιότητα με την χριστιανική κόλαση ή τόπο τιμωρίας. Η χειρότερη διαμονή ήταν η Αίθουσα του Αιώνιου Ύπνου και Σκότους. Ένα κείμενο αναφέρει: «Οι νεκροί που κοιμούνται εκεί, με άφθαρτες μορφές, δεν ξυπνούν για να δουν τους αδελφούς τους, δεν αναγνωρίζουν πια πατέρα και μητέρα, η καρδιά τους δεν νιώθει τίποτα για τη σύζυγο και τα παιδιά τους. Αυτή είναι η κατοικία του Παν-Θανάτου. Κανείς δεν τολμά να τον ικετέψει, γιατί αυτός δεν ακούει. Κανείς δεν τον υμνεί, γιατί δεν προσέχει εκείνους που τον λατρεύουν, ούτε προσέχει τις προσφορές που του φέρνουν…»
ν

Η σκοτεινή χώρα του Αβίτσι

Όπως γίνεται αντιληπτό, το πιο πάνω απόσπασμα αναφέρεται στο Κάρμα ή Μοίρα. Πρόκειται για τη Χώρα της Σιωπής, τη διαμονή εκείνων που είναι τελείως ανεξέλικτοι, των απίστων, εκείνων που πεθαίνουν πρόωρα από ατύχημα και τελικά των νεκρών στο κατώφλι του Αβίτσι, δηλαδή των χωρίς καρδιά και νου ανθρώπων που ποτέ δεν πηγαίνουν στην Αμέντα, ή σε οποιαδήποτε άλλη υποκειμενική κατάσταση, αλλά μένουν στη χώρα της αναγκαστικής επαναγέννησης.

Οι ψυχές εκεί δεν μένουν πολύ χρόνο ούτε και στην κατάσταση του βαθιού ύπνου, της λησμονιάς και του ζοφερού σκότους, αλλά μεταφέρονται λίγο-πολύ γρήγορα προς το Αμχ ή “πύλη εξόδου”, δηλαδή σε μια νέα ενσάρκωση.

Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή καθαυτή η χώρα «του βαθιού ύπνου, της λησμονιάς και του ζοφερού σκότους» δεν είναι απαραίτητα μια μεταθανάτια κατάσταση ή κάποιο στάδιο μεταξύ δύο γεννήσεων, γιατί μπορεί να λάβει χώρα και στη γη.

Κυριολεκτικά Αβίτσι σημαίνει “αδιάλειπτη κόλαση”. Πρόκειται για μια κατάσταση όπου οι ένοχοι πεθαίνουν και γεννιούνται ασταμάτητα χωρίς διάλειμμα, αν και όχι χωρίς ελπίδα τελικής λύτρωσης, εφόσον φυσικά θελήσουν να προχωρήσουν και να εξελιχθούν.

Και αυτό γιατί Αβίτσι είναι το άλλο όνομα της Γης, αυτού του κολαστήριου που είναι η φυσική διαμονή των δίχως ψυχή ανθρώπων, αλλά και εκείνων που για διάφορους λόγους πρέπει να περάσουν μέσα από την γήινη άλυσο.
ν

Κοντινή άποψη των ιερογλυφικών που είναι χαραγμένα στον 4.500 ετών τάφο που ανακαλύφθηκε από τους αρχαιολόγους στο Αμπού Σιρ, στα περίχωρα του Καΐρου. Πηγή: Υπουργείο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου
ν

Ιερέας της Μαγείας

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούσαν την μαγεία ιερή επιστήμη χωριστή από τη φιλοσοφία και τη θρησκεία. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, «η μαγεία συντίθεται και αποκτάται από τη λατρεία των θεών». Οι νεοπλατωνικοί αποκαλούσαν την ανώτερης τάξης μαγεία «θεουργία».

Οι Αιγύπτιοι Ρεχκέτ-άμεν ή Ιεροφάντες, πίστευαν ότι «η δύναμη του ανθρώπου μέσω μαγικών τεχνικών μπορεί να απαιτήσει τις υπηρεσίες των θεών», όπου «θεοί» δεν είναι παρά οι απόκρυφες δυνάμεις ή δυνατότητες της φύσης, προσωποποιημένες από τους ίδιους τους ιερείς, οι οποίοι τιμούσαν μόνο της ιδιότητες της μιας άγνωστης και ακατονόμαστης αρχής.

Όπως το θέτει ο νεοπλατωνικός Πρόκλος, «οι αρχαίοι ιερείς, όταν αντιλήφθηκαν ότι υπάρχει μια ορισμένη σχέση και συμπάθεια στα φυσικά πράγματα μεταξύ τους και στα πράγματα που εκδηλώνουν απόκρυφες δυνάμεις και όταν ανακάλυψαν ότι όλα τα πράγματα υπόκεινται σε όλα, επινόησαν μια ιερή επιστήμη απ’ αυτή τη φυσική συμπάθεια και ομοιότητα… και χρησιμοποίησαν για απόκρυφους σκοπούς τόσο τις ουράνιες όσο και τις γήινες φύσεις, με τη βοήθεια των οποίων, μέσω μιας ορισμένης ομοιότητας, συνήγαγαν τιε θείες αρετές σ’ αυτή την κατώτερη διαμονή».

Η μαγεία είναι επομένως η επιστήμη της επικοινωνίας με τις υπερφυσικές, υπερκόσμιες δυνάμεις και η καθοδήγησή τους, καθώς επίσης και ο έλεγχος των κατώτερων σφαιρών. Πρόκειται για μια πρακτική γνώση των κρυμμένων μυστηρίων της φύσης, γνωστή μόνο σε ελάχιστους, επειδή είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκτηθεί χωρίς πτώση σε αμαρτήματα ενάντια στη φύση.
ν

Τοιχογραφία από την Πομπηία με έναν ιερέα και τους μαθητές του σε θρησκευτική τελετή στο ναό της Ίσιδας. 1ος αιώνας, π.Χ. Image: Supplied
ν

Αναφερόμαστε βέβαια στην ευεργετική μαγεία που στερείται ιδιοτέλειας, φιλοδοξίας ή κέρδους και τείνει μόνο στο να κάνει το καλό στον κόσμο γενικά και στον πλησίον ειδικότερα. Και η παραμικρή προσπάθεια χρησιμοποίησης αυτών των αφύσικων δυνάμεων για την ικανοποίηση του εαυτού και των επιθυμιών του, μετατρέπει αυτές τις δυνάμεις σε μαγγανεία ή μαύρη μαγεία.

Ωστόσο, η καθαρή μαγεία δεν ασκείται με τυπικά και τελετουργίες, αλλά με την ανθρώπινη θέληση. «Η πίστη-θέληση μετακινεί και βουνά». Η θέληση (ή πρόθεση) είναι η μόνη αρχή της κίνησης στο σύμπαν που δεν γνωρίζει αντίσταση. Η ακλόνητη θέληση είναι η αρχή κάθε μαγικού έργου.
v

< Επιστροφή

1 2