H αποκάλυψη του μέλλοντος μέσα από το παρελθόν
ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Από τον Ανδρέα Τσάκαλη
Έχει σημασία να μάθουμε ποιοι ήμασταν στην προηγούμενη ζωή μας; Πολλοί θα σκεφθούν ότι δεν έχει σημασία το παρελθόν, άλλα το παρόν και το μέλλον. Γιατί να πηγαίνουμε πίσω, όταν αυτό που θέλουμε είναι να πάμε μπροστά;
ν
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ είναι εύλογο, όμως μας διαφεύγει το γεγονός ότι η ενθύμηση των προηγούμενων ενσαρκώσεών μας αποτελεί μια σημαντική τεχνική αυτογνωσίας. Όσοι διακατέχονται από μια έντονη ανάγκη να γνωρίσουν σε βάθος τον εαυτό τους, θα ωφεληθούν σε μεγάλο βαθμό από μια αναδρομή στο παρελθόν. H διαδικασία, άλλωστε, αποκαλύπτει τις βαθύτερες αιτίες, τη ρίζα των προβλημάτων που μας απασχολούν και μας χαρίζει μια ουσιαστική γνώση της προσωπικότητάς μας και της πνευματικής μας προέλευσης.
Ας υποθέσουμε ότι η ερωτική ή η συζυγική σχέση σας διαλύεται μέσα σε ένα κλίμα αντιπαλότητας και σας αφήνει με έναν έντονο συναισθηματικό πόνο. Τι σας ενδιαφέρει, λοιπόν, αν είχατε γεννηθεί κάποτε σε μια φυλή νομάδων της Αφρικανικής ερήμου ή αν ήσασταν Ρώσος μοναχός στην προηγούμενη ζωή σας; Σε τι θα ωφελούσε η γνώση αυτή;
H αλήθεια είναι ότι δεν θα είχε να σας προσφέρει και πολλά. H συνειδητοποίηση της αιτίας για την οποία αντιμετωπίζετε ένα πρόβλημα δεν φέρνει απαραίτητα τη λύση του. Θα παραμένατε το ίδιο άτομο, με τα ίδια προβλήματα, έχοντας απλώς τη γνώση των βαθύτερων αιτιών των προβλημάτων σας. Δηλαδή κάτι σαν «ο εραστής μου με είχε εγκαταλείψει στην προηγούμενη ζωή μου και αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν».
Αν όμως η σαμσκάρα του γεγονότος αυτού θεραπευτεί, τότε όλα αλλάζουν. H σανσκριτική λέξη σαμσκάρα (samskara) σημαίνει «εντύπωση», «αποτύπωμα», το σημάδι που έχει μείνει στην ψυχή από κάποιο παλιότερο συναισθηματικό τραύμα. (Μην συγχέετε τη λέξη με τον όρο σαμσάρα (samsara) που σημαίνει «περιπλάνηση» ή «κόσμος», με την έννοια της κυκλικότητας κάθε ζωής: γέννηση-θάνατος-αναγέννηση.
O συνειδητός νους μπορεί να έχει ξεχάσει το γεγονός, αλλά το αποτύπωμα, η σαμσκάρα, παραμένει και εξακολουθεί να καθορίζει τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις μας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, μέσα από ένα αθέατο επίπεδο συνείδησης.
ν
ν
Φανταστείτε ότι είσαστε εφτά χρονών και ο αγαπημένος σας θείος σας παρενοχλεί σεξουαλικά. Τι επίπτωση θα μπορούσε να έχει αυτό στη μετέπειτα σεξουαλική σας ζωή και στις σχέσεις σας με τους άντρες;
Ας υποθέσουμε ότι ο θείος σας ήταν ψηλός και λεπτός, με γένια και ανέδυε μια ανεπαίσθητη μυρωδιά κρασιού. Πώς θα αισθανόσασταν για τους άντρες που θα είχαν ένα παρόμοιο παρουσιαστικό και ποιες αντιδράσεις θα γεννούσε μέσα σας η μυρωδιά του αλκοόλ;
Φανταστείτε ότι κάτι τέτοιο σας έχει συμβεί στην προηγούμενη ζωή σας. H ίδια η ανάμνηση (σαμσκάρα) θα δημιουργούσε τις ίδιες συνθήκες, λειτουργώντας όμως πέρα από το επίπεδο της συνειδητής σας μνήμης. Θα είχατε να αντιμετωπίσετε τις ίδιες ακριβώς επιπτώσεις, χωρίς να γνωρίζετε όμως πώς προέκυψαν. Αυτή είναι η προσφορά της θεραπείας μέσω της ενθύμησης των προηγούμενων ενσαρκώσεών μας.
H επαναφορά της μνήμης του γεγονότος –ασχέτως του πότε διαδραματίστηκε χρονικά– αποκαλύπτει τη ρίζα του προβλήματος, την αρχική εκείνη κατάσταση, η οποία δημιούργησε τα προβλήματα στη σημερινή σας ζωή.
Κάνοντας μια αναδρομή, βλέπετε τα γεγονότα όπως ακριβώς συνέβησαν σε κάποια προηγούμενη ενσάρκωσή σας. Αναβιώνετε όλες τις αισθήσεις και τα συναισθήματα, αυτή τη φορά όμως όντας σε ένα ασφαλές περιβάλλον και βλέποντάς τα κάτω από το πρίσμα της τωρινής συνειδησιακής σας κατάστασης. Σαν αποτέλεσμα, η συναισθηματική φόρτιση που συνόδευε το γεγονός, απομακρύνεται. Έχετε ελευθερωθεί από τα πρότυπα συμπεριφοράς που προέκυψαν από τα τραυματικά γεγονότα του παρελθόντος.
ν
ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Η ακόλουθη αναδρομή προέρχεται από το βιβλίο του δρα Σάμιουελ Σαγκάν “Regression – Past life therapy for here and now freedom”. Ο δρ Σαγκάν, γιατρός στο επάγγελμα, έζησε στη Γαλλία για 27 χρόνια πριν μετακομίσει στην Αυστραλία, όπου ίδρυσε τη Σχολή Clairvision στο Σίδνεϊ για την εκπαίδευση θεραπευτών τραυμάτων του παρελθόντος.
H Τζένη ήταν μια 32χρονη φυσικός. Υπέφερε από κρίσεις κατάθλιψης, κατά τη διάρκεια των οποίων δυσκολευόταν ακόμα και να έρθει σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Περιγράφει τις περιόδους αυτές σαν «μαύρα κενά». Όταν την έπιαναν οι κρίσεις, το μόνο που ήθελε ήταν να βρίσκεται στο κρεβάτι της και να κοιμάται ολόκληρη την εβδομάδα. Στην πρώτη συνεδρία, η Τζένη αναβίωσε έναν τοκετό:
Τζένη: «H κοιλιά μου είναι τεράστια… πονάω… νιώθω ότι το παιδί είναι έτοιμο να βγει, αλλά δεν είναι ασφαλές».
Θεραπευτής: «Γιατί δεν είναι ασφαλές;»
Τζένη: «Κάποιοι έρχονται… είναι στρατιώτες… τους ακούω…»
Θεραπευτής: «Πού βρίσκεσαι;»
Τζένη: «Σε μια σκηνή… σε ένα χωριό ερυθρόδερμων. Υπάρχουν στρατιώτες με όπλα έξω… οι άνθρωποι ουρλιάζουν…»
Θεραπευτής: «Είσαι μόνη σου στη σκηνή;»
Τζένη: «Είναι κάποιες γυναίκες μαζί μου. Είναι εδώ για να με βοηθήσουν στη γέννα…» (Αρχίζει να κλαίει). «Θέλω να εμποδίσω το παιδί να βγει, αλλά δεν μπορώ… είναι έτοιμο. Τρεις άντρες μπαίνουν μέσα στη σκηνή… Κάτι δεν πάει καλά. Δεν πρέπει να βρίσκονται άντρες εδώ μέσα… Ω Θεέ μου, περιμένουν για να μου πάρουν το παιδί! Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να τους εμποδίσω… παίρνουν το παιδί μου!»
Θεραπευτής: «Τι συμβαίνει στη συνέχεια;»
Τζένη: «Ένας από τους άντρες αρπάζει το παιδί μου από τις γυναίκες και το τυλίγει σε ένα πανί. Φεύγουν και με αφήνουν μόνη… (Κλαίγοντας) Παίρνουν και τις γυναίκες έξω. Ακούω ουρλιαχτά και μετά τίποτα. Δεν πρόλαβα ούτε να κρατήσω το μωρό μου στα χέρια μου. Νιώθω πολύ αδύναμη, ξέρω ότι αν δεν με βοηθήσει κάποιος θα πεθάνω».
Θεραπευτής: «Πώς νιώθεις μέσα σου;»
Τζένη: «Ένα τρομακτικό κενό. Το νιώθω στην κοιλιά μου και στην καρδιά μου. Είναι ακριβώς η ίδια αίσθηση του μαύρου κενού που νιώθω όταν με πιάνει κατάθλιψη. Είναι τόσο μεγάλο, ώστε θα μπορούσε να με εξαφανίσει. Το μόνο που θέλω είναι να γλυτώσω τον πόνο, να εξαφανιστώ στο σκοτάδι και να μην νιώθω τίποτα».
Θεραπευτής: «Πήγαινε λίγο μπροστά στο χρόνο».
Τζένη: «Έχουν περάσει ώρες… νιώθω σαν να έχουν περάσει μέρες… Διψάω και νιώθω αδύναμη… υπάρχει αίμα γύρω μου, παντού. Νιώθω ότι πεθαίνω, αλλά δεν αισθάνομαι καμία ανακούφιση γι’ αυτό. Πέφτω σε σκοτάδι… το κενό μέσα μου με οδηγεί στο σκοτάδι…»
Μετά από τη συνεδρία, η Τζένη συνειδητοποίησε ότι η κατάθλιψη που τη βασάνιζε προερχόταν από τα όσα είχε ζήσει τότε. Τις επόμενες εβδομάδες, το αίσθημα της κατάθλιψης άρχισε να υποχωρεί. Όπως είπε η ίδια: «Ήταν λες και εκείνη η γυναίκα που έχασε το παιδί της, βρισκόταν μέσα μου όλο αυτόν το καιρό, προσπαθώντας να ακουστεί. Τώρα νιώθω ότι ο πόνος της θεραπεύτηκε».
ν
ν
Ανακαλύπτοντας τη σαμσκάρα πίσω από το «μαύρο κενό», η Τζένη συνειδητοποίησε τις πραγματικές αιτίες της κατάθλιψης που την κυρίευε. Σε λίγο καιρό σημείωσε μεγαλύτερη πρόοδο απ’ όση είχε σημειώσει τα τελευταία εφτά χρόνια συνεχούς ψυχολογικής υποστήριξης και χρήσης αντικαταθλιπτικών.
ν
H ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Τι είναι όμως αυτό που καθιστά την επαναφορά μνήμης της προηγούμενης ζωής μας τόσο σημαντική;
Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να αλλάξουμε τη ροή ενός μεγάλου ποταμού – θα χρειάζονταν αρκετά χρήματα και εξειδικευμένη εργασία για να φτιαχτεί ένα φράγμα. Αν όμως επιχειρήσουμε να αλλάξουμε τη ροή στο ξεκίνημα του ποταμού, τότε το μόνο που χρειάζεται είναι να τοποθετήσουμε ένα βράχο στο σωστό σημείο.
Όπως εξηγεί ο δρ Σαγκάν «…πολλές δυνάμεις, στο ψυχικό επίπεδο, βρίσκονται σε μια κατάσταση συνεχούς αναδημιουργίας από την πηγή τους. Αν εξαλείψουμε την πηγή, η δύναμη δεν μπορεί να διατηρηθεί από μόνη της. H δύναμη καταρρέει, όπως ένα ποτάμι του οποίου έχει στερέψει η πηγή».
Χρησιμοποιεί μια ακόμη αναλογία για να επισημάνει την αξία της διαδικασίας αυτής στην πνευματική εξύψωση ενός ανθρώπου. Κάποιος που προσπαθεί να φτάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο συνείδησης μέσω του διαλογισμού και μόνο, είναι σαν να τραβάει κουπί σε μια δεμένη στη στεριά βάρκα. Μπορεί να κάνει κουπί όσο θέλει, αλλά μέχρι να απαλλαγεί από τα σαμσκάρας, τις ασυνείδητες πολλές φορές αναμνήσεις που τον κρατάνε ακινητοποιημένο, η βάρκα δεν πρόκειται να κουνηθεί.
ν
ν
Παρ’ όλο που η ενθύμηση προηγούμενων ενσαρκώσεων είναι άκρως ευνοϊκή για να λύσουμε προβλήματα, η πραγματική της δύναμη βρίσκεται πέρα από την διευθέτηση των σαμσκάρας (αναμνήσεων). Μέσω αυτής, αφυπνίζουμε το “τρίτο μάτι”, ενεργοποιώντας την ενόρασή μας και αποκτώντας μια νέα προοπτική του εαυτού μας και του κόσμου γύρω μας.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο ταλέντο για να το πετύχει αυτό κανείς. Το μόνο που χρειάζεται η ειλικρινής επιθυμία να γνωρίσει τον εαυτό του. Έτσι, η αναδρομή στο παρελθόν μπορεί να πραγματοποιηθεί από οποιονδήποτε διαθέτει ισχυρά κίνητρα και το απαραίτητο κουράγιο για να αντιμετωπίσει το κρυφό και μυστικό.
Οι προηγούμενες ζωές γίνονται, λοιπόν, γνωστές μέσα από αναδρομές, που είναι και η πιο κλασική τεχνική. Γίνονται όμως και μέσα από στιγμιαίες εκλάμψεις της συνείδησης, όταν κάποιος μεταφέρεται για λίγα δευτερόλεπτα σε έναν άλλο χρόνο και τόπο. Οι περισσότερο εξελιγμένοι μαθαίνουν αρκετά για το παρελθόν τους μέσω εναργών ονείρων, σε κατάσταση διαλογισμού ή ύπνου, στα οποία ξαναζούν συγκεκριμένες και γι’ αυτό επαληθεύσιμες στιγμές από μια ή περισσότερες ενσαρκώσεις.
Φυσικά οι τεχνικές αυτές δεν απευθύνονται σε ανθρώπους ψυχολογικά ασταθείς ή με ψυχιατρικές ασθένειες. Αλλά ούτε και σε αυτούς που θέλουν να θεραπευτούν από το «λευκό φως», χωρίς να αντικρίσουν το σκοτάδι. Όταν αποκαλύπτονται τα σαμσκάρας, η συναισθηματική φόρτιση απελευθερώνεται και η κατανόηση του προβλήματος φτάνει πέρα από τον καθημερινό νου. Το αποτέλεσμα; Έχουμε πετύχει να «δούμε» βαθιά μέσα στον εαυτό μας, ανακαλύπτοντας τις κρυφές του πτυχές, αποκτώντας έτσι μια νέα, βελτιωμένη αίσθηση της ιδιαιτερότητάς μας.
Γνωρίζοντας τον προηγούμενο εαυτό μας, καταλαβαίνουμε πού οφείλονται τα εμπόδια που συναντάμε στη ζωή, γιατί έχουμε το τάδε πρόβλημα υγείας, την τάδε συνήθεια ή αδυναμία. Τότε μπορούμε να επέμβουμε θεραπευτικά στον εαυτό μας και να βάλουμε την πέτρα πάνω στην ίδια την πηγή των προβλημάτων.
ν
