Η NASA αποκάλυψε φωτογραφία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που δείχνει τον Ιησού πάνω στο σταυρό σε έναν απομακρυσμένο γαλαξία!
Ο Εσταυρωμένος στο κέντρο του μακρινού γαλαξία βρίσκεται σε ένα άνοιγμα που ορισμένοι αποκαλούν «πύλη στον ουρανό». Image: Supplied
ν
ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ τηλεσκόπιο Χαμπλ (Hubble) τέθηκε σε τροχιά από το αμερικανικό διαστημικό Λεωφορείο Ντισκάβερι τον Απρίλιο του 1990. Δύο χρόνια αργότερα έστειλε στη NASA τη φωτογραφία ενός μακρινού γαλαξία που απέχει από τη Γη 23,16 εκατομμύρια έτη φωτός.
Στο κέντρο του γαλαξία υπάρχει μια τρύπα με έντονο φως και μέσα σε αυτή φαίνεται ένα ελαφρώς σκιασμένο «Χ».
Και ενώ η NASA υποστηρίζει ότι είναι νέφη διαστημικής σκόνης, ορισμένοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ουράνιο σημάδι. Λένε ότι αυτό που δείχνει στην πραγματικότητα η εικόνα είναι η σιλουέτα ενός άνδρα που κρέμεται από ένα σταυρό –πιθανότατα τον Ιησού Εσταυρωμένο.
Ορισμένοι άλλοι υποστηρίζουν ότι το άνοιγμα είναι ίδιο με αυτό που παρουσιάζεται μπροστά στα «μάτια» εκείνων που επιχειρούν να κάνουν μια αστρική προβολή, ή όπως το άνοιγμα που παρουσιάζεται όταν κάποιος επικεντρώνεται στο «τρίτο μάτι». Και το αποκαλούν «πύλη στον ουρανό».
Κάποιος έγραψε: «Είναι σίγουρο σημάδι ότι ο Θεός υπάρχει και ότι ο ουράνιος Παράδεισος βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας».
Ένας άλλος πρόσθεσε: «Ίσως αυτό είναι το φως που πρέπει να ακολουθήσουμε όταν πεθάνουμε, γιατί, όπως είπε ο Ιησούς, αν πιστεύεις σε μένα θα κατοικήσεις στον ουρανό». ν
Το ουράνιο άνοιγμα με τον σταυρό έχει διάμετρο 100 ετών φωτός. Πηγή: NASA ν
Οι περισσότεροι πάντως «είδαν» την εικόνα του Εσταυρωμένου, ή όπως έγραψε κάποιος «μια φιγούρα που κρέμεται από έναν σταυρό».
Σύμφωνα πάντως με την ιστοσελίδα του Hubble, ο σταυρός εμφανίζεται λόγω «της συγκέντρωσης διαστρικής σκόνης που σημαδεύει την ακριβή θέση μιας μαύρης τρύπας».
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι η διαστρική σκόνη εξελίσσεται κυκλικά στα πρώτα στάδια του σχηματισμού ενός νέου αστέρα και στο σχηματισμό πλανητών. Στο ηλιακό σύστημα η μελέτη της είναι απαραίτητη για την κατανόηση των εξωτερικών διάχυτων δακτυλίων του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα.
Οι επιστήμονες υποθέτουν πως πρόκειται για έναν πίδακα πλάσματος υψηλής ταχύτητας, που εμείς στη Γη, λόγω απόστασης, τον βλέπουμε σαν ράβδο, ο οποίος απορροφά την ακτινοβολία του ανοίγματος.
Η δεύτερη ράβδος του «Χ» θα μπορούσε να είναι ένας άλλος δακτύλιος περιστρεφόμενης σκόνης ή ιονισμένου αερίου που έχει κάθετη θέση ως προς τον πίδακα του πλάσματος.
Στην πραγματικότητα, κανείς δεν ξέρει τι είναι. Ωστόσο, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι η επιστήμη θεωρεί πρώτιστο καθήκον της να σκοτώνει την φαντασία…