Μεγάλη νίκη του Brexit – Παραιτείται η Τερέζα Μέι (vid)

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2019  | Ενημ. 25/5/19, 07:07

Posted by Youmagazine Staff

 

• Μια σειρά από ολέθρια λάθη οδήγησαν τη Μέι στην ήττα και στην παραίτηση.
• Με τη νίκη του, ο Φάρατζ έγινε ο ο ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων στη Βρετανία.
• Η Τερέζα Μέι θα παραμείνει πρωθυπουργός έως τις 7 Ιουνίου.

Ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο νικητής των χθεσινών ευρωεκλογών, και η άτολμη Μέι που αναλώθηκε στις ατέρμονες διαπραγματεύσεις για το Brexit. Image: Supplied

ν

ΑΝΤΙ να σηκωθεί και να φύγει από τη –γερμανοκρατούμενη– Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, η Τερέζα Μέι, αγνοώντας την ψήφο του βρετανικού λαού, προσπάθησε να κάνει ότι έκανε κι ο Τσίπρας με το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015, με αποτέλεσμα να «φάει το κεφάλι της».

Φαίνεται πως η εξουσία αποβλακώνει τους ανθρώπους και τους κάνει να χάνουν την επαφή με τη λογική και την πραγματικότητα.

Η ζωή της έδωσε την ευκαιρία να μείνει στην ιστορία κι εκείνη την πέταξε στα σκουπίδια.

Επί τρία χρόνια διαπραγματευόταν με τις Βρυξέλλες, τον Τουσκ (τσιράκι της Μέρκελ) και τον (μέθυσο) Γιούνκερ, χωρίς κανείς στον κόσμο να έχει καταλάβει τι ακριβώς διαπραγματευόταν – προφανώς ούτε και η ίδια ήξερε.

Η Μέι αποδείχτηκε και ανίκανη να υλοποιήσει την εντολή του βρετανικού λαού και δειλή – κάτι που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των πολιτικών της εποχής μας.

Έτσι, η κάποτε πολλά υποσχόμενη πολιτικός αναγκάζεται τώρα να παραιτηθεί (θα παραιτηθεί στις 7 Ιουνίου από την πρωθυπουργία) για να αποφύγει την ταπείνωση.
ν

Η Μέι ανακοίνωσε εν μέσω λυγμών ότι θα παραιτηθεί στις 7 Ιουνίου από την ηγεσία των Τόρις. Image: AFP. Πηγή: Supplied 
ν

ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΜΕΪ

Πολλοί Βρετανοί κατηγορούν τη Μέι ότι δεν είχε το ανάστημα ενός Ουίνστον Τσώρτσιλ ή μιας Μάργκαρετ Θάτσερ. Πράγματι, όπως είχε πει ο Τσώρτσιλ «δεν διαπραγματεύεσαι με μια τίγρη, έχοντας το κεφάλι σου στο στόμα της».

Με αυτό εννοούσε τον Νέβιλ Τσάμπερλεν, ο οποίος πήγαινε το 1940 στο Βερολίνο να διαπραγματευθεί με τον Χίτλερ.

Αυτό ήταν ένα από τα μεγάλα λάθη που έκανε η Βρετανίδα πρωθυπουργός, δηλαδή πήγαινε να διαπραγματευθεί το Brexit με τους Ευρωπαίους στις Βρυξέλλες που ήταν το «γήπεδό» τους. Ήταν επόμενο να χάνει κάθε παιχνίδι.

Αντί να μεταφέρει τις συζητήσεις σε μια ουδέτερη χώρα, όπως η Ελβετία, πήγαινε στις Βρυξέλλες που δεν είναι τίποτε άλλο από φωλιά εχιδνών και καθαρμάτων που καλύπτονται πίσω από ανώδυνους τίτλους όπως «διπλωμάτης» και «τεχνοκράτης».

Το πρώτο λάθος της, λοιπόν, ήταν ότι έπαιζε στην έδρα του εχθρού.

Το δεύτερο λάθος της ήταν ότι συμπεριφερόταν σαν ευγενής Βρετανίδα, ενώ οι συνομιλητές της (Γιούνκερ και Τουσκ) ήταν στυγνοί εκβιαστές και γκάνγκστερς. Απειλούσαν πως αν η Βρετανία σηκωθεί και φύγει, θα της ζητήσουν αποζημίωση 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, ότι θα της κηρύξουν οικονομικό πόλεμο, θα κλείσουν τα σύνορα, θα βάλουν δασμούς στα βρετανικά προϊόντα, θα επιβάλλουν εμπάργκο κ.ά.
ν

Η αναποφάσιστη Τερέζα Μέι είχε γίνει το κοροϊδάκι του μέθυσου Γιούνκερ και των άλλων εκβιαστών των Βρυξελλών. Με τον εχθρό δεν διαπραγματεύεσαι. Απλά τον εξοντώνεις. Image: Supplied
ν

Και η Μέι, αντί να τους χτυπήσει με την τσάντα της στο κεφάλι, όπως θα έκανε στη θέση της η Μάργκαρετ Θάτσερ, και να γίνει παγκόσμια είδηση, κατάντησε να γίνει κομιστής και ταχυδρόμος των εκβιασμών της Μέρκελ και των Βρυξελλών, μεταφέροντας τις απαιτήσεις και τις απειλές τους στο Λονδίνο, στο κόμμα της, στο υπουργικό συμβούλιο και τελικά στο Κοινοβούλιο.

Φυσικά τέτοιες ταπεινωτικές προτάσεις δεν μπορούσαν να γίνουν δεκτές, οπότε η Μέι ξαναπήγαινε στις Βρυξέλλες κι άρχιζε πάλι ένας νέος κύκλος ατελέσφορων συζητήσεων.

Αυτό ήταν το τρίτο λάθος της Μέι. Στην προσπάθειά της να πετύχει μια συμφωνία με τις μικρότερες κατά το δυνατόν απώλειες για τη χώρα και το λαό της (η ΕΕ είχε να χάσει πολύ περισσότερα), ξέχασε ότι βρισκόταν σε πόλεμο με τη νεοφασιστική Ευρώπη. Αλλά είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι θα νικήσει σε μια μάχη ή σ’ ένα πόλεμο χωρίς απώλειες και χωρίς θύματα.

Αν θέλεις να μην έχεις απώλειες και θύματα, τότε κάνεις αυτό που έκανε η Ελλάδα με τον Τσίπρα και τους άλλους μνημονιακούς πρωθυπουργούς: γίνεσαι γραικύλος, δηλαδή δουλοπρεπής. Σκύβεις το κεφάλι, υποτάσσεσαι στους Γερμανούς και μάλιστα τους φιλάς από πάνω και το χέρι κάθε φορά που σου πετούν ένα ξεροκόμματο.
ν

Τσίπρας-Μέρκελ αγκαλιές και φιλιά. Ο ορισμός της δουλείας: χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, σκύβεις και το φιλάς. Image: Supplied
ν

Με το Γ΄ Μνημόνιο που υπέγραψε ο Τσίπρας, η Ελλάδα υποδουλώθηκε στους Γερμανούς για τα επόμενα 100 χρόνια. Το λεγόμενο «Μνημόνιο κατανόησης» στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σύγχρονο κατοχικό σύμφωνο.

Την υποδούλωση αντί πινακίου φακής την αποδέχτηκε σύμπας ο ελληνικός λαός και όλοι οι πολιτικοί του εκπρόσωποι και φορείς. Απλώς διασκεδάζουμε αυτή τη νέα σκλαβιά λέγοντας ότι «ανήκουμε στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια»! Είναι κι αυτό μια παρηγοριά…

Οι Βρετανοί, όμως, είναι λαός αδούλωτος και περήφανος. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η ιστορία τους από την εποχή των Ρωμαίων και την ατρόμητη Βουδουΐκα που το 61 μ.Χ. επαναστάτησε ενάντια στα κατοχικά στρατεύματα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Πρώην κοσμοκράτορες, οι Βρετανοί θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να γίνουν σκλάβοι των Γερμανών, όπως οι άλλοι λαοί της γηραιάς ηπείρου. Έχουν και σθένος και ηγέτες να τους οδηγήσουν. Φυσικά έχουν κι αυτοί στις τάξεις τους δειλούς, που φωνάζουν «Μένουμε Ευρώπη». Αυτοί όμως είναι λίγοι και δεν τους ακούει κανείς.
ν

Ένας περιχαρής Φάρατζ έξω από ένα εκλογικό κέντρο στο Κεντ χθες, καθώς το κόμμα του έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις με ποσοστό άνω του 30%. Image: Supplied
ν

Αν η Μέι δεν ήθελε να χάσει την πρωθυπουργία ούτε να σύρει ένα ιστορικό κόμμα που ιδρύθηκε το 1678 στην πιο ταπεινωτική ήττα της ιστορίας του, θα έπρεπε να μην πάρει μέρος στις ευρωεκλογές. Αλλά για να γίνει αυτό θα έπρεπε να έχει φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν το έπραξε και εισέπραξε τη συντριβή.

Αντίθετα με τη Μέι, ο Φάρατζ φέρθηκε έξυπνα και πραγματιστικά.

Βλέποντας ότι η Μέι είχε γράψει στα παλιά της τα παπούτσια τα περίπου 20 εκατομμύρια Βρετανών πολιτών που ψήφισαν υπέρ του Brexit, έφτιαξε ένα νέο κόμμα, το ονόμασε “Brexit” και μέσα σε έξι μήνες το έκανε πρώτο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.

Έτσι, στις εκλογές της Πέμπτης, το “Brexit” του Νάιτζελ Φάρατζ ήρθε πρώτο με ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 33,2%, αφήνοντας τελευταίο το κόμμα της Μέι.
v

v

Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των ψήφων, τα κόμματα που συμμετείχαν στις ευρωεκλογές πήραν:

• Brexit Party: 33,2% | Έδρες 29

• Φιλελεύθεροι Δημοκράτες: 20,1% | Έδρες 16

• Εργατικοί: 13,2% | Έδρες 10

• Πράσινοι: 12% | Έδρες 7

• Συντηρητικοί: 8,8% | Έδρες 4

• Change UK: 3,6 % | Έδρες 3

• UKIP: 3,6% | ‘Εδρες 3

• Άλλοι: 6% | Έδρες 1
ν

EU Elections: Why voters are flocking to Nigel Farage’s Brexit Party
ν

ν

 

---