Ένας 35χρονος Έλληνας έλυσε μαθηματικό γρίφο 78 ετών
ΕΠΙΣΤΗΜΗ/ΠΡΟΣΩΠΑ
Youmagazine Newsroom
Β΄ Μέρος
Ο Έλληνας μαθηματικός Δημήτρης Κουκουλόπουλος μιλά για τα εφηβικά του χρόνια, για τους δασκάλους του σε Κοζάνη και Θεσσαλονίκη, αλλά και το τι πρέπει να αλλάξει στο δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο.
Αριστερά, ο βραβευμένος Βρετανός μαθηματικός Τζέιμς Μέιναρντ, 32 ετών, και δεξιά ο Έλληνας μαθηματικός Δημήτρης Κουκουλόπουλος, 35 ετών, αναπληρωτής καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. Image: Supplied
ν
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κουκουλόπουλος είναι γνήσιο τέκνο του ελληνικού δημόσιου σχολείου και του ελληνικού πανεπιστημίου. Αποφοίτησε από το 2ο ΓΕΛ Κοζάνης και στη συνέχεια εισήλθε στο Μαθηματικό του ΑΠΘ. «Μου άρεσαν τα μαθηματικά και οι αριθμοί και στην τελευταία τάξη του Λυκείου έλαβα μέρος στον διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας όπου κέρδισα το χάλκινο μετάλλιο».
Όπως σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, το συγκεκριμένο γεγονός του πρόσφερε αυτοπεποίθηση και το ειδικό βάρος ώστε να διαλέξει την Μαθηματική Σχολή αντί του Πολυτεχνείου.
Μιλά με σεβασμό και αγάπη για δύο καθηγητές του και τη συμβολή τους στη διαμόρφωση των κριτηρίων και των δεξιοτήτων του. «Ο Αθανάσιος Κοζικόπουλος ήταν ο μαθηματικός μου στο Πειραματικό Γυμνάσιο Κοζάνης, ένας άνθρωπος με πάθος για τα μαθηματικά που κατάφερε τελικά να μου μεταδώσει για τα καλά το μικρόβιο, ενώ ο καθηγητής Μαθηματικών του ΑΠΘ Δημήτρης Μπετσάκος ήταν εκείνος που συνομίλησα μαζί του πριν αποφασίσω τελικά τι να επιλέξω».
Πώς όμως έφτασε από το ΑΠΘ στις ΗΠΑ;
«Στο τελευταίο έτος έκανα αιτήσεις για να πάω στις ΗΠΑ ‒ πάντα εκεί ήταν ο στόχος μου. Έκανα αιτήσεις σε διάφορα πανεπιστήμια αλλά επέλεξα να πάω απευθείας για διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόι γιατί εκεί έχει μια πολύ καλή ομάδα στην Αναλυτική Θεωρία των Αριθμών που είναι ο τομέα της έρευνας μου, κι ένας από τους τομείς που μου άρεσαν από μικρό παιδί και μου “εξίταρε” τη φαντασία. Ήμουν αρκετά τυχερός γιατί εκεί άρχισα να δουλεύω με τον Kevin Ford, έναν καθηγητή που είναι κορυφαίος στον τομέα του».
Ο νεαρός Κουκουλόπουλος τα πηγαίνει θαυμάσια και τον τελευταίο χρόνο του διδακτορικού ακολουθεί τον μέντορά του στο ναό της Αναλυτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, όπου ένα έτος ήταν αφιερωμένο στην αναλυτική θεωρία με συμμετοχές από την αφρόκρεμα της παγκόσμιας μαθηματικής επιστήμης.
Η εμπειρία του Πρίνστον επηρεάζει ακόμη περισσότερο τον Κουκουλόπουλο αφού εκεί γνωρίζει τους πιο σημαντικούς επιστήμονες στο τομέα του, μαθαίνει από κοντά για τα ερωτήματα που τους ταλανίζουν και εκεί θα γνωριστεί με τον Andrew Granville που στην συνέχεια το 2010 θα εργαστεί μαζί του στο μεταδιδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.
ν
Το Πανεπιστήμιο Πρίνστον στο Νιου Τζέρσυ, όπου κάποτε δίδασκε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Image: Supplied
ν
Ποιος φαίνεται ότι μπορεί να κερδίζει τη μάχη της πρωτοπορίας στην έρευνα, η Ευρώπη ή Αμερική;
Ο Δ. Κουκουλόπουλος επισημαίνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι παρ’ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επενδύει τεράστια κονδύλια στην έρευνα, «από την αίσθηση που έχω νομίζω ότι τα αμερικανικά πανεπιστήμιο είναι λίγο πιο μπροστά στην έρευνα και την καινοτομία». Πρόσθεσε ακόμη ότι σήμερα γίνεται εξαιρετική δουλειά στα ασιατικά πανεπιστήμια, την Κίνα και την Ινδία.
ν
ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 28 ΕΤΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ
Το 2012 σε ηλικία μόλις 28 ετών προσλαμβάνεται ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και σήμερα, μόλις 35 ετών, είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Το ελληνικό πανεπιστήμιο προσέφερε τα κατάλληλα επιστημονικά εφόδια; Είναι κατηγορηματικός «Όταν πήγα στις ΗΠΑ δεν ένοιωσα κανένα μειονέκτημα σε σχέση με τους συμφοιτητές μου· ήμουν πλήρως προετοιμασμένος· είχα όλα τα εφόδια για να κάνω έρευνα γιατί στην Ελλάδα είχα πολύ καλούς δασκάλους και τα μαθηματικά που ήταν να μάθω, τα έμαθα».
ν
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΚΑΙ Η
ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΓΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ
Πιστεύει ότι η οικονομική κρίση έχει τρομακτικό αντίκτυπο στα ελληνικά πανεπιστήμια αφού συνταξιοδοτήθηκαν αρκετοί καθηγητές χωρίς να αναπληρωθούν από νέο επιστημονικό αίμα.
«Τα τελευταία δύο χρόνια μού λένε συνάδελφοί μου ότι άρχισαν να προσλαμβάνουν καθηγητές, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα για διδακτορικά προγράμματα κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλοί νέοι να φεύγουν για το εξωτερικό και να μην επιστρέφει κανένας πίσω», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Χαρακτηρίζει το φαινόμενο της φυγής των νέων επιστημόνων ως το κορυφαίο πρόβλημα της χώρας. Θεωρεί ότι η Ελλάδα έχει καθοδική πορεία που πρέπει να αναστραφεί επειγόντως και να επιστρέψουν ορισμένοι από τους ανθρώπους που έφυγαν.
«Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστήμιων και το πλαίσιο λειτουργίας τους να πλησιάσει εκείνο ευρωπαϊκών και αμερικάνικων ιδρυμάτων. Πρέπει να γίνουν αυτοδύναμα και να αποφασίζουν τα ίδια πού θέλουν να πάνε την έρευνά τους».
Ως αρνητικό παράδειγμα ανέφερε την ανάμειξη της κεντρικής κυβέρνησης στην ίδρυση τη μια μέρα και στην κατάργηση την άλλη, της Νομικής Σχολής της Πάτρας και αναρωτήθηκε γιατί ο υπουργός πρέπει να αποφασίζει εάν η Πάτρα θα πρέπει να έχει Νομική σχολή ή όχι, αφού αυτό είναι καθαρά θέμα του πανεπιστημίου.
Αναφέρθηκε με θετικό πρόσημο στον νόμο Διαμαντοπούλου και στα συμβούλια των ιδρυμάτων, που όμως καταργήθηκαν, θεωρώντας ότι ήταν ένα μεγάλο βήμα για τα ελληνικά πανεπιστήμια, ενώ αναφέρθηκε με επικριτικό τόνο στην παρουσία και τον έλεγχο που ασκούν οι πολιτικές παρατάξεις στη διοίκηση του πανεπιστήμιου δηλώνοντας ότι «ουσιαστικά, οι σύγκλητοι των πανεπιστημίων είναι όμηροι των παρατάξεων».
ν
Το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ είναι κορυφαίο ερευνητικό κέντρο και κατατάσσεται ανάμεσα στα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Image: Supplied
ν
Έχοντας την εμπειρία των αμερικανικών πανεπιστημίων, ο Δημήτρης Κουκουλόπουλος θεωρεί ότι το σύστημα ελέγχου και διοίκησης των ελληνικών πανεπιστημίων είναι απόλυτα εξαρτώμενο από την κεντρική διοίκηση, όπου ο υπουργός αποφασίζει για πολλά.
«Όταν το υπουργείο αποφασίζει τους μισθούς των πάντων τότε όλα γίνονται δύσκολα. Όσο πιο κεντροκρατικά γίνεται κάτι, τόσο πιο δύσκολα θα έχεις ευελιξία. Ευελιξία και εμπιστοσύνη είναι αυτά που χρειάζονται και να είμαστε σίγουροι ότι οι άνθρωποι θα κάνουν σωστά τη δουλειά τους».
Υποστηρικτής της αξιολόγησης, θεωρεί ότι η εφαρμογή της πρέπει να υποστηρίζει θετικά το έργο των πανεπιστημιακών, ώστε να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους.
Είναι επίσης υποστηρικτής της μονιμότητας στο πανεπιστήμιο γιατί όπως λέει «οι καθηγητές δεν πρέπει να φοβούνται ότι κάποια στιγμή θα κινδυνεύσουν να απολυθούν, γιατί πολλές φορές ορισμένα πρότζεκτ χρειάζεται μια ολόκληρη ακαδημαϊκή ζωή για να τα φέρεις σε πέρας»
Για την αξιολόγηση και τη χρηματοδότηση των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων από την κεντρική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνεται και ότι υπάρχουν διεθνείς δείκτες που μπορεί να εξασφαλίσουν μια δίκαιη κρίση.
«Κάθε πέντε ή επτά χρόνια μπορεί να υπάρχει σταθερός κύκλος αξιολόγησης ανάλογα με το πόσοι φοιτητές πέρασαν, πόσα χρήματα έφεραν σε χρηματοδότηση οι καθηγητές του ιδρύματος, πόσα διδακτορικά έβγαλαν, άρθρα που δημοσιεύτηκαν σε επιστημονικά περιοδικά και το σύνολο όλων αυτών θα καθορίζει το ύψος της χρηματοδότησης από την κεντρική κυβέρνηση με την υποσημείωση ότι το πανεπιστήμιο θα αποφασίσει για το πού θα διαθέσει αυτά τα χρήματα».
ν
ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ
Η συνομιλία του ΑΠΕ-ΜΠΕ με τον Δημήτρη Κουκουλόπουλο έγινε μέσω skype. Αυτός βρισκόταν στο γραφείο του πέμπτου ορόφου του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ με ένα πλατύ χαμόγελο και με μια όμορφη ευγένεια στον συνομιλητή του. Η συναρπαστική διαδρομή του, όπου στα 28 του έγινε καθηγητής σ’ ένα από τα ανταγωνιστικά πανεπιστήμια της αμερικανικής ηπείρου και στα 35 του συγκαταλέγεται στην αφρόκρεμα των μαθηματικών του κόσμου που ασχολούνται με την Αναλυτική Θεωρία των Αριθμών, είναι παράδειγμα προς μίμηση για τους νεώτερους σπουδαστές.
Ποια σχέδια μπορεί να έχει για το μέλλον κάποιος που κατάφερε τόσα πράγματα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;
«Δεν έχω σχέδια», απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Τόνισε όμως ότι μετά και την επίλυση της Εικασίας «κλείνει ένας μεγάλος κύκλος που άνοιξε πριν από μερικά χρόνια∙ τώρα προετοιμάζομαι για τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά και θα αφιερωθώ εξ ολοκλήρου στους φοιτητές μου και τους υποψήφιους διδάκτορες με καινούρια πράγματα στην ατζέντα».
ν
< Επιστροφή
ν
Δείτε επίσης:
1 2