Ένα μυστηριώδες σπαθί 5.000 ετών ανακαλύφθηκε στο αρμένικο μοναστήρι που υπάρχει στο νησάκι Σαν Λάζαρο της Βενετίας.
Άποψη του μοναστηριού Σαν Λάζαρο ντέλι Αρμένι (San Lazzaro degli Armeni, του Αγίου Λαζάρου των Αρμενίων) που βρίσκεται στη Βενετία. Πηγή: Wikimedia Commons
ν
ΕΝΑ από τα παλαιότερα σπαθιά στον κόσμο ανακαλύφθηκε σε ένα ερμάριο της μονής που υπάρχει στο νησάκι Σαν Λάζαρο της Βενετίας, την οποία έχτισε το Τάγμα των Μεχιταριστών Πατέρων, ένα αρμένικο καθολικό μοναστικό τάγμα το οποίο ιδρύθηκε από τον Μεχιτάρ της Σεβάστειας το 1700.
Το αρχαίο όπλο ανακάλυψε η Vittoria Dall’Armellina, σπουδάστρια στο Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari της Βενετίας, η οποία κάνει τη διδακτορική της διατριβή.
Προηγούμενοι ιστορικοί είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σπαθί ανήκε στην εποχή του μεσαίωνα, επομένως σαν ένα από τα πολλά που σώζονται δεν παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η Dall’Armellina, της οποίας η διδακτορική διατριβή αφορά την καταγωγή και την εξέλιξη των σπαθιών, δεν πείστηκε από τις εκτιμήσεις των ιστορικών. Ζήτησε να γίνει λεπτομερής ανάλυση και χρονολόγηση του σπαθιού και οι υποψίες της ήταν σωστές. Η χρονολόγηση αποκάλυψε την πραγματική ηλικία του σπαθιού, η οποία φτάνει τα 5.000 χρόνια, πράγμα που κάνει το συγκεκριμένο όπλο ένα από τα παλαιότερα γνωστά ξίφη σε όλο τον κόσμο. ν
ν
Οι νέες εξετάσεις έδειξαν ότι το σπαθί δεν χρησιμοποιήθηκε σε κάποια μάχη. Πιθανόν να πρόκειται για τελετουργικό ξίφος που βρέθηκε από τυμβωρύχους σε κάποιον αρχαίο τάφο και πωλήθηκε στη μαύρη αγορά, για να καταλήξει τελικά στο αρμένικο μοναστήρι.
Σπαθιά αυτού του τύπου ήταν συνηθισμένα σε τμήματα της ανατολικής Ανατολίας και του Καυκάσου, όπου υπήρχαν Αρμένιοι. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η ανάλυση των ιχνοστοιχείων της λεπίδας θα βοηθήσει στον ακριβή εντοπισμό της προέλευσής της. ν
Η διδακτορική φοιτήτρια Vittoria Dall’Armellina με τον πατέρα Σεραφίνο στο μουσείο της μονής των Αρμενίων. Image: Andrea Avezzù / Ca’ Foscari University of Venice ν
Όπως είπαμε, το Τάγμα των Μεχιταριστών που εδρεύει στο μοναστήρι του Αγίου Λαζάρου που βρίσκεται στο ομώνυμο νησάκι της Βενετίας, ιδρύθηκε από τον Μεχιτάρ της Σεβάστειας το 1700.
Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των Χριστιανικών μοναστικών ταγμάτων που πραγματοποιούν σε καθημερινή βάση χειρωνακτικές και βιοτεχνικές εργασίες, οι Μεχιταριστές Πατέρες έχουν την υποχρέωση να πραγματοποιούν πνευματικού περιεχομένου εργασίες. Ως αποτέλεσμα, η συγγραφή, η ανάγνωση και η έρευνα αποτελούν τις κύριες ασχολίες των μοναχών.
Το μοναστήρι του Αγίου Λαζάρου φιλοξενεί μια συλλογή λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών έργων μοναδική στον κόσμο. Μεταξύ άλλων, είναι δυνατό να ειδωθούν εντός αυτής ορισμένες από τις πρώτες τυπωμένες Βίβλους, αυθεντικά χειρόγραφα τα οποία δεν υφίστανται πλέον παρά μόνο στην αρμένικη γλώσσα (καθώς τα υπόλοιπα στα λατινικά ή τα αρχαία ελληνικά έχουν χαθεί ή καταστραφεί), πίνακες σημαντικών Αρμενίων ζωγράφων (Σαρτ, Ζαν Καρζού, Σαριάν κ.ά.), καθώς και πολλές λιθογραφίες και πίνακες ζωγραφικής. ν
Ο λόρδος Βύρων (1788 – 1824) σε πίνακα του Τόμας Φίλιπς, την περίοδο κατά την οποία ήταν φιλοξενούμενος του Αλή Πασά στα Ιωάννινα. Image: Supplied ν
Το μουσείο της μονής δίνει την δυνατότητα στον επισκέπτη να ανακαλύψει παλιά αρμένικα και ουραρτιάνικα αντικείμενα, ορισμένα εκ των οποίων χρονολογούνται έως 2.000 χρόνια πίσω. Μια αιγυπτιακή μούμια και η σαρκοφάγος της αποτελούν επίσης μέρος των εκθεμάτων. Όλα τα εκθέματα αυτά αποτελούν προϊόντα είτε δωρεών προς το τάγμα είτε ευρήματα των ίδιων των Πατέρων στη διάρκεια ταξιδιών τους.
Υπάρχει επίσης κολέγιο που παραδίδει μαθήματα αρμενικής γλώσσας. Πολλές προσωπικότητες πηγαίνουν εκεί να σπουδάσουν. Στο παρελθόν είχε επισκεφθεί το νησάκι και ο λόρδος Βύρων για να μελετήσει την αρμένικη γλώσσα, αλλά και άλλες αρχαίες γλώσσες που δεν σώζονται πια, όπως τα αραμαϊκά, τα σανσκριτικά και την σκωτική γαελική γλώσσα.
Να σημειωθεί ότι ο Βύρων ανέπτυξε ειδικά συναισθήματα γι’ αυτόν τον ιερό τόπο, ο οποίος ήταν γι’ αυτόν γεμάτος από άλυτα μυστήρια. ν