Ο ανταγωνισμός στο διάστημα οξύνεται με τη Ρωσία και την Κίνα να συνασπίζονται εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πηγή: NASA
v
Η ΡΩΣΙΚΗ διαστημική υπηρεσία Roscosmos και η κινεζική Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος CNSA υπέγραψαν ‒μέσω βιντεοδιάσκεψης‒ συμφωνία (μνημόνιο κατανόησης) για να αναπτύξουν από κοινού έναν σεληνιακό ερευνητικό σταθμό, είτε σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι είτε πάνω στην επιφάνειά του ή και τα δύο.
Ο σταθμός, με την ονομασία Διεθνής Επιστημονικός Σεληνιακός Σταθμός, θα χρησιμοποιείται και από τις δύο χώρες και σε αυτόν θα πραγματοποιείται ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών μελετών, ενώ παράλληλα θα βοηθήσει στην εξερεύνηση και αξιοποίηση της Σελήνης.
Οι δύο χώρες θα συνεργαστούν σε όλα τα στάδια ανάπτυξης του σταθμού, από τον σχεδιασμό του έως τη λειτουργία του. Επίσης, ανέφεραν ότι θα προωθήσουν τη διεθνή συνεργασία, παρέχοντας σε κάθε χώρα ισότιμη πρόσβαση στον σταθμό, σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο.
Φέτος, η Ρωσία γιορτάζει την 60ή επέτειο από την πρώτη στον κόσμο επανδρωμένη διαστημική πτήση της, του Γιούρι Γκαγκάριν τον Απρίλιο του 1961, τον οποίο ακολούθησε, δύο χρόνια αργότερα, η πρώτη γυναίκα στο διάστημα, η Βαλεντίνα Τερέσκοβα.
Η Ρωσία δεν έχει υπογράψει τη νέα διεθνή «Συμφωνία Άρτεμις», που προωθεί η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) για τη νέα εξερεύνηση της Σελήνης. Προφανώς, η Ρωσία προτιμά να προχωρήσει σε κάτι ανάλογο με τη συνεργασία της Κίνας, έλκοντας και άλλες χώρες στο δικό τους διαστημικό «άρμα». Η Κίνα, από την πλευρά της, έχει μεγάλες διαστημικές φιλοδοξίες και έχει ήδη παρουσία στη Σελήνη και στον Άρη με αντίστοιχες αποστολές. ν
ΝΕΟΣ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Η βάση, που αναμένεται να έχει κατασκευαστεί μέχρι το 2030, σηματοδοτεί μια επαναστατική πρόοδο στη σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο, δημιουργώντας μια μόνιμη φυσική παρουσία στο διάστημα. Υπάρχουν όμως και στρατιωτικές επιπτώσεις.
Η συμφωνία της Κίνας και της Ρωσίας πυροδοτεί έναν νέο διαστημικό πόλεμο με την Αμερική.
Η ίδια η NASA ετοιμάζεται να δημιουργήσει μια «τροχιακή πύλη» γύρω από τη Σελήνη σε συνδυασμό με το πρόγραμμα SpaceX του Ίλον Μασκ. Είναι λοιπόν πιθανό, η κατάκτηση του διαστήματος να αποτελέσει αντικείμενο έντονου στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ των τριών μεγάλων δυνάμεων ‒ ενός αγώνα για το ποιος θα «κυριαρχήσει» με στρατηγικούς όρους. Είναι προφανές ότι η Μόσχα και το Πεκίνο στοχεύουν τόσο στην αντιμετώπιση των αμερικανικών πρωτοβουλιών όσο και στα επιστημονικά πλεονεκτήματα, καθώς και στην τόνωση της εθνικής υπερηφάνειας.
Ωστόσο, αν και είναι βέβαιο ότι θα μεταφερθούν στο διάστημα πυρηνικά όπλα, και οι τρεις δυνάμεις προσπαθούν να πείσουν ότι, όπως και στη δεκαετία του ’60, το «τελικό προϊόν» θα είναι προς όφελος του ανθρώπου, σηματοδοτώντας μια νέα και επαναστατική πρόοδο στη σχέση του με τον κόσμο.
Ο ανταγωνισμός στη δεκαετία του ’60 αφορούσε την «απλή» προοπτική να φτάσει ο άνθρωπος στο διάστημα με βραχύβιες αποστολές. Τώρα ο πήχης τοποθετείται πολύ υψηλότερα. Στόχος είναι η ανθρωπότητα να καθιερώσει μια μακροχρόνια φυσική παρουσία στο διάστημα, στέλνοντας ταυτόχρονα στην περιφέρεια της Γης τις μισές πυρηνικές κεφαλές που υπάρχουν και κατασκευάζοντας καινούριες.
Άλλωστε, το Starship που κατασκευάζει ο Ίλον Μασκ αυτό τον σκοπό έχει, τη μεταφορά του πυρηνικού οπλοστασίου στο διάστημα.