Φιλιά στον αδούλωτο ήλιο της Κύπρου μας (Video)
ΙΣΤΟΡΙΑ/ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
Posted by Youmagazine Staff
Η Κύπρος, το νησί που γέννησε από τους δροσερούς αφρούς και τα κύματα της Πάφου τη θεά της ομορφιάς, κρατά γερά τα σκήπτρα στον τουρισμό.
Ένα από τα Μεσαιωνικά κάστρα στην κατεχόμενη Κύπρο. Image: Dimitris Vetsikas / Pixabay
ν
ΣΥΜΦΩΝΑ με επίσημες στατιστικές, η Κύπρος, το νησί που γέννησε από τους δροσερούς αφρούς και τα κύματα της Πάφου τη θεά της ομορφιάς και του έρωτα, κρατά γερά τα σκήπτρα στον τουρισμό και κατά γενική ομολογία ο αριθμός των επισκεπτών, βλέπε καλοκαίρι 2021, ξεπέρασε τις αναμενόμενες προβλέψεις.
Στις φυσικές ομορφιές συντελούν οι ατέλειωτες δαντελωτές ακρογιαλιές, στρωμένες με γυαλιστερή άμμο, οι μαγευτικές παραλίες με φόντο τις χρυσές βουνοκορφές, τα γραφικά χωριά, ο πυρόξανθος ήλιος και ο κατάσπαρτος μ’ αστέρια ουρανός της, ενώ οι αρχαιολογικοί χώροι, οι αμέτρητες εκκλησιές και τα μοναστήρια, πολλά από τα οποία χρονολογούνται από τους Βυζαντινούς χρόνους μαζί με τα κάστρα, δείγματα της Δυναστείας των Σταυροφόρων, διηγούνται ιστορίες εκατοντάδων χρόνων, ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
Τα εστιατόρια και τα καλοβαλμένα ταβερνάκια, οι καφετέριες τα ζαχαροπλαστεία και οι ντισκοτέκ, προσφέρουν από κυπριακές γεύσεις και νόστιμους παραδοσιακούς μεζέδες, μέχρι σπιτίσια γλυκά.
Για το γλυκόπιοτο κρασί, που βγαίνει άφθονο από τα σπλάχνα των Κυπριακών βουνοπλαγιών, δεν χρειάζονται σχόλια. Είναι σε όλους γνωστό, ότι αφού μέθυσε και τον θεό Διόνυσο, τον κατάφερε να μείνει στο νησί…
Η Λευκωσία, αλλά και οι άλλες μεγαλουπόλεις, κατάφεραν να κρατήσουν την παλιά τους αίγλη και αρχοντιά, αλλά οπωσδήποτε έχουν χαρακτήρα κοσμοπολίτικο.
Με ένα σεβαστό κατά κεφαλή εισόδημα, χαμηλό επίπεδο πληθωρισμού και σχετικά μικρό ποσοστό ανεργίας, η Κύπρος συγκρίνεται εύκολα με ανεπτυγμένες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Η ραγδαία ανάπτυξη στο τομέα της τεχνολογίας και της ελαφράς βιομηχανίας, τα τεράστια ξενοδοχειακά συγκροτήματα, τα πολυτελή καταστήματα, τα νεόκτιστα κυβερνητικά κτίρια και οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις, δίνουν αίσθημα ασφάλειας όσον αφορά το μέλλον του νησιού, από άποψη οικονομίας, αφού εξασφαλίζει στους κατοίκους την άνεση για ένα ποιοτικά και ποσοτικά αναβαθμισμένο βιοτικό επίπεδο.
Όσο για την ελληνικότητα του νησιού, οι θησαυροί που φιλοξενούνται στα Μουσεία και που υπολογίζονται από την Νεολιθική εποχή, 6800 πΧ., μαρτυρούν περίτρανα την μακραίωνη Ελληνική του ταυτότητα.
ν
Ο αρχαιολογικός χώρος της Αμαθούντας, που βρίσκεται 11 χιλιόμετρα ανατολικά της Λεμεσού, φιλοξένησε ένα από τα σημαντικότερα αρχαία βασίλεια της Κύπρου που χρονολογείται από το 1100 π.Χ. Πηγή: My Quide Cyprus
v
Παράδειγμα, ο αρχαιολογικός χώρος της Αμαθούντας ή Αρχαία Αμαθούς που βρίσκεται 11 χιλιόμετρα ανατολικά του κέντρου της Λεμεσού. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα αρχαία βασίλεια της Κύπρου που χρονολογείται από το 1100 π.Χ. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η τοποθεσία ιδρύθηκε από τον βασιλιά Κινύρα και είναι εδώ όπου ο Θησέας άφησε την έγκυο Αριάδνη για να την φροντίσουν μετά τη μάχη με τον Μινώταυρο.
Σημαντικά αξιοθέατα στην τοποθεσία είναι τα ερείπια του Ναού της Αφροδίτης και οι Τάφοι που χρονολογούνται από την πρώιμη περίοδο της Εποχής του Σιδήρου.
Εδώ άκμασε μια πολύ σημαντική λατρεία της Αφροδίτης-Αστάρτης. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν μέρος της ακρόπολης και της αγοράς, καθώς και τμήμα της άνω και κάτω πόλης. Στην Αμαθούντα βρέθηκε το μεγαλύτερο πέτρινο αγγείο στον κόσμο, το οποίο εκτίθεται τώρα στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
ν
Αντίγραφο του μεγαλύτερου πέτρινου αγγείου στον κόσμο που βρέθηκε στην Αμαθούντα της Κύπρου και έχει βάρος 14 τόνους. Image: Supplied
ν
Έτσι, κάποτε βλέπουμε το Χρυσοπράσινο Φύλλο να λούζεται ναζιάρικα και ανέμελο στα καταγάλανα νερά της βορειοανατολικής Μεσογείου και κάποτε να κρύβεται κατσουφιασμένο, πονεμένο και αγανακτισμένο, στην αγκαλιά της.
Σήμερα, όλα είναι τόσο ομαλά και ωραία, που θα έλεγε κανείς, ότι η ευδαιμονία, η ευμάρεια και η ηρεμία που υπάρχει στο νησί, δεν μαρτυρούν τίποτε από το πλήγμα της τραγωδίας με τη διχοτόμηση και την προσφυγιά, που άφησε η μοιραία εισβολή της Τουρκίας το 1974.
Κάτω τα χέρια απ’ τα Βαρώσια
Όμως, όταν τα μάτια καρφωθούν στον γκρίζο Πενταδάκτυλο και αντικρύσουν το φτιαχτό μισοφέγγαρο και από τη βουνοκορφή, μπορέσουν και ατενίσουν στο βάθος του σκυθρωπού ορίζοντα, και αρχίσουν το σεργιάνι στην καταπράσινη Λάπηθο, διαβούν στον λεμονοανθισμένο Καραβά και θελήσουν να γυροφέρουν στα στενά της Κερύνειας, τα γόνατα λυγίζουν στις τόσες θύμισες, ενώ ένα πικρόχολο χαμόγελο σκάει από τα σφιγμένα χείλη.
Όχι, δεν ξέχασαν τα κάστρα του Αγίου Ιλαρίωνα του Βουφαβέντο, της Καντάρας, κτίσματα του 11ου προς τον 12ο αιώνα, μα ούτε και το Πελλαπάϊς. Απλώς, τα μάτια δεν αντέχουν στο αντίκρισμα του βανδαλισμού των αρχαιολογικών τόπων, που σάρωσε βεβιασμένα η καταστροφική αλαζονεία του Τούρκου κατακτητή.
Λίγο πιο δυτικά, το βλέμμα συλλαμβάνει περίλυπη και παραπονεμένη, την αδικοχαμένη πριγκιποπούλα του βορρά, την όμορφη Μόρφου, να βρέχεται νωχελικά στην αγκαλιά του Μορφίτικου κόλπου.
Γυροφέρνοντας στους απέραντους πορτοκαλεώνες και στις στράτες με τα αρχοντόσπιτα και ανηφορίζοντας το στενό για την εκκλησιά του Αγίου Μάμα, ένας λιγμός βγαίνει από τα εσώψυχα: «Μα τούτη η γη, αυτό το χώμα είναι δικά μας». Και ένας κόμπος δένεται στο λαιμό.
Όταν δε το βλέμμα αλλάξει πορεία, περάσει μέσα από τις εύφορες πεδιάδες της άλλοτε ευδοκιμούσας Μεσαρκάς και προχωρήσει ανατολικά, κάπου κοντά στις μεθυστικές ακρογιαλιές του Πρωταρά, μετά από ένα δροσερό αναβάπτισμα στα καταγάλανα νερά, η προσοχή επικεντρώνεται στην Αμμόχωστο.
ν
Η Σαλαμίνα ήταν αρχαία πόλη-κράτος της Κύπρου. Βρισκόταν στη ανατολική ακτή του νησιού, στις εκβολές του ποταμού Πεδιαίου, 6 χλμ. βόρεια της σύγχρονης Αμμοχώστου και κατοικείτο ήδη από τον δωδέκατο αιώνα π.Χ. Image: Supplied
ν
Εκεί δεν υπάρχουν ούτε σύνορα ούτε τείχη. Μόνο συρματομπλέγματα. Εκεί, τα μάτια της ψυχής μπορούν ανενόχλητα να κάνουν το γύρο της πόλης. Μεμιάς φτάνουμε στα Βαρώσια. Τελευταία, όπως γνωρίζετε, γίνεται πολύς θόρυβος από τον πονόψυχο σουλτάνο. Στόχος του να μετατρέψει το κομμάτι αυτό της Κύπρου σε προκεχωρημένο φυλάκιο της τουρκικής επεκτατικής στρατηγικής του και να δημιουργήσει στρατιωτική βάση για πλήρη έλεγχο της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής.
Τελευταίος σταθμός η Σαλαμίνα, στην οποία κάποτε μεσουρανούσε ο βασιλιάς Ονήσιλος. Εκεί και ο βασιλιάς Ευαγόρας, που το 411 π.Χ οραματίστηκε την Κύπρο ενωμένη, με πρωτεύοντα ελληνικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Εκεί βουβή και αλειτούργητη και η εκκλησία του ιδρυτή και προστάτη της μεγαλονήσου Βαρνάβα, που μαζί με τον Απόστολο Παύλο δίδαξαν τον Χριστιανισμό το 46 μ.Χ., ακριβώς στο χώρο που βρέθηκε το άγιο λείψανό του, με το χειρόγραφο Ευαγγέλιο, βάση του οποίου η τρίτη Σύνοδος, επικύρωσε το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου.
Ενόψει, λοιπόν, των τελευταίων εξελίξεων στις προκλήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο και με σεβασμό στις πανανθρώπινες αξίες για λευτεριά, δικαιοσύνη και εδαφική ακεραιότητα, στέλνουμε στα αδέλφια μας με την ευκαιρία της 61ης επετείου της Ανεξαρτησίας της, μήνυμα αισιοδοξίας και αλληλεγγύης, με την ευχή της εξεύρεσης της πολυπόθητης βιώσιμης λύσης, που να επανενώνει όλους τους κατοίκους του νησιού.
Μέχρι τότε, φιλιά στον αδούλωτο ήλιο της Κύπρου μας.
ν
The Ancient Ruins of Amathus | Wynford Emanuel
ν
ν
