Οι Ευρωεκλογές, η διάψευση των ελπίδων από την ΕΕ και η πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου στο έδαφος της Ευρώπης.
Οι νέοι της Ευρώπης έχουν απογοητευθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Image: Supplied
v
ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΙΟΥΝΙΟΥ πάνω από 400 εκατομμύρια άνθρωποι θα κληθούν να επιλέξουν τους αντιπροσώπους τους στις ευρωεκλογές. Το στοίχημα είναι αν θα υπάρξει το ίδιο ρεκόρ προσέλευσης των νέων κάτω των 25 και μεταξύ 25 και 39 ετών, όπως συνέβη στις ευρωεκλογές του 2019, ή αν θα υπερισχύσει η αποχή, καθώς ο ευρωσκεπτικισμός συνεχίζει να εξαπλώνεται.
Στην Ελλάδα οι εκλογές θα διεξαχθούν την Κυριακή 9 Ιουνίου 2024, από τις 07:00 το πρωί έως τις 19:00 το απόγευμα. Δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους. Οι ψηφοφόροι θα εκλέξουν 21 ευρωβουλευτές.
Οι διοργανωτές δίνουν μεγάλη σημασία στην προσέλευση των νέων, επειδή οι νέοι δεν έχουν προλάβει να μελετήσουν ιστορία και είναι εκ φύσεως καλοπροαίρετοι, σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες ηλικίες που γνωρίζουν τις πονηριές των διοικούντων, την διπροσωπία και την ανεντιμότητά τους.
Ευρωσκεπτικισμός στην καρδιά της Ευρώπης
Ανταποκρίνεται άραγε η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι σήμερα, στις προσδοκίες και τις ελπίδες των νέων ανθρώπων;
Στις προηγούμενες εκλογές, που έγιναν την Άνοιξη του 2019, από τα 14 κράτη μέλη που συμμετείχαν στη σφυγμομέτρηση, το 67% είχε θετική άποψη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ το 31% είχε αρνητική άποψη. ν
Τα αποτελέσματα της σφυγμομέτρησης την Άνοιξη του 2019. Την πιο δυσμενή (unfavorable) γνώμη για την Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν η Ιταλία, η Βρετανία, η Ελλάδα, η Τσεχία και η Γαλλία. Εν έτει 2024 τα ποσοστά αυτά έχουν αυξηθεί. Πηγή: Pew Research Center ν
Το 2019, οι χώρες που εμπιστεύονταν περισσότερο την ΕΕ ήταν κυρίως οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, η Βουλγαρία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Πολωνία, η Λιθουανία και η Ουκρανία.
Αλλά και εδώ έχουν αλλάξει πολλά. Χώρες όπως η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Σλοβακία εναντιώνονται πλέον ανοιχτά στις πολιτικές της ΕΕ αλλά και του ΝΑΤΟ. ν
Στη Ρουμανία οι ευρωσκεπτικιστές έγιναν πολιτικό κόμμα με την ονομασία «Νέα Δεξιά». Ιmage: Supplied
ν
Γάλλοι: οι μεγάλοι αντιρρησίες
Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο του 2023, οι Γάλλοι δεν εμπιστεύονται πλέον την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και εργάστηκαν από το 1957 έως και το 2002 μαζί με τους Γερμανούς για την υλοποίηση μιας Ενωμένης Ευρώπης.
Το 1957, υπογράφηκε η Συνθήκη της Ρώμης, δημιουργώντας μια οικονομική αγορά και τελωνειακή ένωση μεταξύ των έξι ιδρυτικών χωρών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας και του Λουξεμβούργου. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η γαλλική κοινή γνώμη υποστήριξε τη συμφωνία, η οποία είχε σκοπό να αποτρέψει τον πόλεμο μεταξύ των Ευρωπαίων και να οικοδομήσει ειρήνη επιταχύνοντας την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία των συμμάχων χωρών.
Το 1993 η Ευρωπαϊκή Ένωση αριθμούσε 12 μέλη. Την 1η Ιανουαρίου 2002, όταν τέθηκαν σε κυκλοφορία τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα του ευρώ, ξεκίνησε για τις 12 χώρες της ΕΕ η μεγαλύτερη στην ιστορία μετάβαση σε ένα νέο νόμισμα.
Από τότε άλλαξαν πολλά.
Σήμερα η Ευρώπη δεν είναι ο παράδεισος που όλοι ονειρεύονταν. Μπορεί να είναι παράδεισος για τους Σύριους πρόσφυγες, για τους μετανάστες από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές και τα κράτη της Αφρικής, αλλά για τους ευρωπαϊκούς λαούς η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό και ελπιδοφόρο, πέρα από την αναγνώριση της κοινότητας των LGBT+ και το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Πέραν τούτου ουδέν.
Ακολουθούν τα αποτελέσματα της έρευνας που έκανε η Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Γκρενόμπλ (Institut d’Etudes Politiques de Grenoble) σε νεαρούς Γάλλους, τα οποία δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό The Conversation.
α) Την άνοιξη του 2023, μόνο το 34% των Γάλλων είχε θετική άποψη για την ΕΕ, σε σύγκριση με το 47% των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Το 48% δηλώνει πολύ απαισιόδοξο για το μέλλον της ΕΕ ‒ το υψηλότερο ποσοστό στο μπλοκ των 27 χωρών.
β) Οι Γάλλοι θεωρούν ότι η οικονομία της ΕΕ δεν πάει καλά (το 52% σε σύγκριση με το 44% των υπόλοιπων Ευρωπαίων).
γ) Μόνο το 35% των Γάλλων θεωρεί αποτελεσματικό το ευρωπαϊκό σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης των 800 δισ. ευρώ, NextGenerationEU, ενώ το 38% το θεωρεί αναποτελεσματικό.
δ) Τέλος, το 69% των Γάλλων πιστεύει ότι και η δική τους οικονομία δεν πάει καλά, ενώ το 46% δήλωσε ότι το βιοτικό τους επίπεδο έχει χειροτερέψει τους τελευταίους 12 μήνες.
ε) Σαν αποτέλεσμα, το 55% των Γάλλων δεν εμπιστεύονται στην ΕΕ, ενώ ποσοστό 62% είναι απαισιόδοξο για το μέλλον της Ένωσης. ν
Οι Γάλλοι συχνά-πυκνά εκδηλώνουν τη δυσαρέσκειά τους για τις πολιτικές που επιβάλλει σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων η Ευρωπαϊκή Ένωση των πλουσίων και υπερπλουσίων. Image: Supplied
ν
Το Ευρωκοινοβούλιο είναι διακοσμητικό
Οι σημαντικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται από το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά από το “Διευθυντήριο των Βρυξελλών”, δηλαδή από την άρχουσα τάξη των υπερπλουσίων, των τραπεζιτών και των μεγαλοβιομήχανων. Αυτοί παίρνουν τις αποφάσεις και το Ευρωκοινοβούλιο καλείται απλώς να τις επικυρώσει.
Όπως έδειξε η περίπτωση Ελληνίδας ευρωβουλευτού, οι ευρωβουλευτές χρηματίζονται, ενώ η διαφθορά καλπάζει.
Στον τομέα της οικονομίας, το ευρώ είναι στην ουσία το γερμανικό μάρκο μεταμφιεσμένο σε κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Δεν είναι τυχαίο που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα βρίσκεται στη Φραγκφούρτη, όπου και η Μπούντεσμπανκ.
Και μπορεί στον τομέα της οικονομίας να κάνει κουμάντο η Γερμανία, αλλά στα μείζονα προβλήματα, ηγεμονικό ρόλο παίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και καθώς 23 από τα 27 κράτη της ΕΕ είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, ουσιαστικά τον κυρίαρχο λόγο τον έχουν οι Αμερικανοί.
(Τα τέσσερα κράτη-μέλη της ΕΕ που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ είναι η Αυστρία, η Κύπρος, η Ιρλανδία και η Μάλτα.)
Το 2020 η Βρετανία έφυγε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Brexit) και η Γαλλία αναθάρρησε προς στιγμήν, νομίζοντας ότι θα έχει αυτή το πάνω χέρι. Σύντομα οι ελπίδες των Γάλλων διαψεύστηκαν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα όραμα του Χίτλερ, ήταν, είναι και θα παραμείνει γερμανική. ν
Σε αυτόν τον χάρτη, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sunday News στις 9 Μαρτίου 1947, απεικονίζεται το Τέταρτο Ράιχ, όπως το είχε οραματιστεί ο Χίτλερ. Πρόκειται για την μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση, που ιδρύθηκε στις 25 Μαρτίου 1957 από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Image: Supplied
ν
Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και ναρκωτικά
Σήμερα, οι πολιτικές των διαφόρων χωρών μελών της ΕΕ διαμορφώνονται σύμφωνα με το τι συμφέρει πρωτίστως τις ΗΠΑ και δευτερευόντως τη Γερμανία.
Στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας τον κύριο λόγο τον έχουν οι Αμερικανοί και λίγο οι Γάλλοι, ενώ στον τομέα της οικονομίας, οι διάφορες κυβερνήσεις αποφασίζουν με γνώμονα αυτό που συμφέρει τη Γερμανία.
Αν για παράδειγμα, πρέπει να κλείσει σε μια χώρα ένα εργοστάσιο υφαντουργίας που ανταγωνίζεται τη γερμανική υφαντουργία, αυτό το εργοστάσιο θα κλείσει για να παραμείνει ζωντανό το γερμανικό.
Αυτό ακολουθείται σε όλους τους τομείς, στη γεωργία, στη μεταποίηση, στις κατασκευές, την αλιεία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία, τη δασοκομία, την εξόρυξη μεταλλευμάτων, την παραγωγή λαδιού, το περιβάλλον κτλ.
Για να μην εξεγερθούν οι λαοί, η Γερμανία έχει εισάγει την πολτική των επιδομάτων, με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, ενώ η ιθύνουσα τάξη των εξουσιαστών κρατά τη νεολαία και τις μάζες σε καταστολή με την ευρεία χρήση των ναρκωτικών.
Σαν αποτέλεσμα, το δίκαιο έχει καταργηθεί και το πάνω χέρι έχει πλέον το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο έχει διεισδύσει στους θεσμούς, στις κυβερνήσεις και στη δικαιοσύνη.
Η Γαλλία στη μηχανή του κιμά
Τα τελευταία πέντε χρόνια οι διαδηλώσεις στο Παρίσι και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Γαλλίας είναι καθημερινό φαινόμενο (Κίτρινα Γιλέκα), με το λαό να διεκδικεί ένα καλύτερο επίπεδο ζωής.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η άρχουσα τάξη έχει μια μόνο απάντηση. Μη θέλοντας να μοιραστεί τον πλούτο που κατέχει με τους πληβείους, προκαλεί μια πολεμική σύρραξη με ένα άλλο κράτος, ντύνει αυτούς που διεκδικούν στο χακί και τους στέλνει στην πρώτη γραμμή του μετώπου! ν
Απέναντι στις λαϊκές διεκδικήσεις, η άρχουσα τάξη έχει μια μόνο απάντηση. Μη θέλοντας να μοιραστεί τον πλούτο που κατέχει με τους πληβείους, προκαλεί μια πολεμική σύρραξη με ένα άλλο κράτος, ντύνει αυτούς που διεκδικούν στο χακί και τους στέλνει στην πρώτη γραμμή του μετώπου! ν
Αυτό έκανε και ο Μακρόν! Πρώην υπάλληλος στις τράπεζες της οικογένειας Ρότσιλντ, σχεδιάζει να στείλει σε ένα μήνα 20.000 στρατιώτες στην κρεατομηχανή της Ουκρανίας!
Είπε ακόμη όι η Γαλλία μπορεί να ηγηθεί ενός συνασπισμού 60.000 στρατιωτών του ΝΑΤΟ, από χώρες όπως η Ελλάδα, η Γερμανία και η Ιταλία!
Μην εκπλαγείτε αν μια μέρα δείτε σύσσωμο το Ευρωκοινοβούλιο να κηρύσσει τον πόλεμο στη Ρωσία και το Ελληνικό Κοινοβούλιο να συνυπογράφει! v
Ο αρχηγός του γαλλικού στρατού υπαινίσσεται την ανάπτυξη στρατιωτών στην Ουκρανία v
ν
ΗΠΑ: Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται
Και ερχόμαστε τώρα στη ρίζα του κακού, που δεν είναι άλλη από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι ΗΠΑ χρωστάνε και της Μιχαλούς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος στον κόσμο. Τον Φεβρουάριο του 2024, το συνολικό χρέος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, φτάνοντας στα 34,4 τρισεκατομμύρια δολάρια!
Όλοι φοβούνται μια νέα οικονομική κρίση. Για να αποφύγουν την στάση πληρωμών και την πτώχευση, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν έναν πυρηνικό πόλεμο στο έδαφος της Ευρώπης. ν
Όλοι φοβούνται μια νέα οικονομική κρίση με αφετηρία το δολάριο. Για να αποφύγουν την στάση πληρωμών και την πτώχευση, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν έναν πυρηνικό πόλεμο στο έδαφος της Ευρώπης. ν
Όπως λέει η παροιμία, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Ο Μπάιντεν στηρίζει την επανεκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ στην πολεμική σύρραξη της Ουκρανίας και σε ήττα της Ρωσίας. Θα πρέπει λοιπόν, μέχρι να γίνουν οι αμερικανικές εκλογές, να ρίχνεται συνεχώς φρέσκο κρέας στην κρεατομηχανή του ουκρανικού μετώπου, όχι φυσικά Αμερικανών, αλλά Ευρωπαίων.
Μόλις εκλεγεί, σχεδιάζει να προκαλέσει πυρηνικό πόλεμο στο έδαφος της Ευρώπης, ωθώντας τη Ρωσία στα άκρα και κρατώντας την Αμερική ασφαλή. Ταυτόχρονα, με αιχμή το Ισραήλ, θα επιτεθεί στο Ιράν για να βάλει στο χέρι τα ενεργειακά του αποθέματα, ανοίγοντας έτσι μια μεγάλη πληγή στη γειτονιά της Κίνας. Γι’ αυτό το λόγο, το Ισραήλ προχωρά τώρα στη σφαγή και τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, ώστε να μην κινδυνεύουν μελλοντικά τα νώτα του.
Με αυτές τις κινήσεις η Αμερική ελπίζει ότι θα απαλλαγεί από το δυσβάστακτο εξωτερικό χρέος, αλλά και από τον ακήρυκτο εμφύλιο πόλεμο που κρυφά και ύπουλα, σαν ασθένεια, σιγοβράζει στο εσωτερικό της. ν
Ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου δεν είναι πια σενάριο, μπορεί να τον ζήσουμε! Κώστας Γρίβας | Militaire ν