Θεραπευτικό Άγγιγμα: η τεχνική
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
Από τον Ανδρέα Τσάκαλη
• Το “Θεραπευτικό Άγγιγμα” είναι μια συμπληρωματική ιατρική φροντίδα. Ενισχύει τη ζωτική ενέργεια και φροντίζει για την εναρμόνιση του ανθρώπινου ενεργειακού ή βιο-ηλεκτρομαγνητικού πεδίου γύρω από το σώμα.
• Η τεχνική χρησιμοποιείται σήμερα σε πολλά νοσοκομεία και κλινικές για τη βελτίωση της κατάστασης των ασθενών.
Εφαρμογή του θεραπευτικού αγγίγματος στο Academic Health Center του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι. Image: Supplied
ν
ΣΤΟΝ ΘΑΛΑΜΟ πρόωρων βρεφών ενός μεγάλου αμερικανικού νοσοκομείου, ένα πρόωρα γεννημένο αγοράκι δείχνει ανήσυχο, ενώ η αναπνοή του είναι γρήγορη. Είναι συνδεδεμένο με διάφορα όργανα μέσω των οποίων οι γιατροί και οι νοσοκόμες το παρακολουθούν. Το βάρος του είναι μόλις 900 γραμμάρια. Ξαφνικά μια γιατρός το πλησιάζει και αρχίζει να κινεί παλινδρομικά τις παλάμες της πάνω από το βρέφος, κάνοντας έτσι μαγνητικές διελεύσεις σε απόσταση μερικών εκατοστών από το σώμα του. Καθώς εκτελεί ήρεμα αυτές τις διελεύσεις, σκέφτεται ότι το μωρό γαληνεύει και νιώθει άνετα. Πράγματι, σε λίγα λεπτά η αναπνοή του βρέφους επιβραδύνεται και σύντομα το παίρνει ο ύπνος.
Στην ορθοπεδική κλινική του ίδιου νοσοκομείου, ένας 26χρονος άνδρας επισκέπτεται έναν γιατρό είκοσι ημέρες μετά από ένα σοβαρό κάταγμα. O γιατρός εκπλήσσεται βλέποντας την ακτινογραφία. Το πόδι φαίνεται τελείως καλά, ενώ μια τέτοια βελτίωση θα έπρεπε φυσιολογικά να αναμένεται μετά από δυο μήνες. Μετά το κάταγμα, και αφού το πόδι μπήκε στο γύψο, μια ειδική θεραπεύτρια επισκεπτόταν τον ασθενή δυο φορές την εβδομάδα κάνοντας ρυθμικές διελεύσεις με τα χέρια της πάνω από το σπασμένο οστό.
ν
Ένα περίπλοκο σύστημα ενεργειών
Αυτοί οι ειδικοί θεραπευτές εφαρμόζουν μια τεχνική που ονομάζεται “Θεραπευτικό Άγγιγμα”, μια μέθοδο ενεργειακής ισορροπίας, ή αύξησης της ενέργειας του σώματος για αποκατάσταση της υγείας. Το “Θεραπευτικό Άγγιγμα” εμφανίστηκε πριν από τέσσερις δεκαετίες περίπου, αν και στηρίζεται στην παλιά τεχνική της επίθεσης των χεριών.
H μέθοδος στηρίζεται στην ιδέα ότι το ανθρώπινο ον δεν είναι απλώς ένας νους που ενοικεί στο σώμα, αλλά ότι είναι ένα περίπλοκο σύστημα ενεργειών –φυσικών, νοητικών, συγκινησιακών και διαισθητικών– οι οποίες αλληλεπιδρούν συνεχώς. Αυτή η θεωρία, που υποστηρίζεται από το ανατολικό σύστημα των γιόγκι, υποστηριζόταν και εφαρμοζόταν επίσης από τους Ινδιάνους της Αμερικής, για να μην αναφέρουμε βέβαια τους αρχαίους Έλληνες και Αιγύπτιους. Σε κατάσταση υγείας αυτές οι βιοενέργειες ρέουν ανεμπόδιστα και μας θρέφουν. Σε ένα σώμα που ασθενεί, η ενεργειακή ροή περιορίζεται και χάνει τον ζωτικό ρυθμό της.
ν
Ο Ασκληπιός αγγίζει ασθενή για να τον θεραπεύσει. Μαρμάρινο ανάγλυφο
που ανακαλύφθηκε στον Πειραιά. Image: Supplied
ν
Σύμφωνα με όσους ασκούν την τεχνική, ένας υγιής άνθρωπος μπορεί να κατευθύνει τις ενέργειές του έτσι ώστε να θεραπεύσει έναν συνάνθρωπό του. Αυτό γίνεται, γιατί όλα τα όντα μοιράζονται από κοινού μια πρωταρχική ενέργεια.
Έτσι, αυτού του είδους η θεραπεία όχι μόνο κάνει καλά τον πάσχοντα, αλλά αποκαθιστά τις σχέσεις του με τα άλλα όντα, με την κοινωνία, το περιβάλλον και τη φύση. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής επιστρέφει και αναλαμβάνει και πάλι το δημιουργικό του ρόλο στη ζωή.
Το “Θεραπευτικό Άγγιγμα” είναι ένας αποτελεσματικός αρωγός στην ιατρική αγωγή, επειδή προάγει τη θεραπεία με έναν τρόπο που δίνει έμφαση στην υποκρυπτόμενη αίσθηση της ολότητας στο άτομο. Έτσι, μερικοί ασθενείς αναφέρουν ότι οι σχέσεις με τις οικογένειές τους βελτιώθηκαν, ή ότι είχαν μια δημιουργική εσωτερική αντίληψη για το πώς να λύσουν κάποια σοβαρά προβλήματα στη ζωή τους.
ν
Μετεγχειρητική θεραπεία για τη βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς σε νοσοκομείο της Γερμανίας. Image: Supplied
ν
Τα στάδια της θεραπείας
O θεραπευτής στην πραγματικότητα δεν χρησιμοποιεί τη δική του ενέργεια, αλλά μάλλον ενεργεί ως αγωγός για την παγκόσμια ενέργεια (ο αιθέρας των αρχαίων Ελλήνων), που βοηθάει το σώμα να διατηρεί την τάξη του. Αυτή η ενέργεια, που γίνεται αισθητή από το θεραπευτή και από τον ασθενή, μεταφέρεται βαθμιαία μέσα από τέσσερα στάδια:
-
α) συγκέντρωση
-
β) εκτίμηση της ενεργειακής κατάστασης
-
γ) εξισορρόπηση της ενέργειας και
-
δ) μεταβίβαση ενέργειας στον πάσχοντα
Ας δούμε αυτά τα στάδια αναλυτικά.
α) Συγκέντρωση. O θεραπευτής αυτοσυγκεντρώνεται, αποσύροντας την προσοχή του από τον εξωτερικό κόσμο και νιώθει μια εσωτερική αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. Παραμένει δεκτικός στα αισθήματα του ασθενούς, αλλά δεν επιτρέπει στα δικά του συναισθήματα να παρεμβαίνουν την ώρα της θεραπείας. Δεν νιώθει άγχος για το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του. Αν και μπορεί το πάσχον μέρος του σώματος να γίνει καλά, στόχος είναι η εξισορρόπηση των φυσικών, συναισθηματικών, νοητικών και δημιουργικών ενεργειών που οδηγεί σε μια αίσθηση ολότητας.
β) Εκτίμηση της ενεργειακής κατάστασης. O θεραπευτής μαθαίνει να νιώθει τη ροή της ενέργειας του σώματος με τα χέρια του. Κινεί τις παλάμες του αργά πάνω από το σώμα, σε απόσταση 6-8 εκατοστών από την επιφάνεια του δέρματος, ενώ ο ασθενής κάθεται ντυμένος σε μια καρέκλα. Με τα άκρα των δακτύλων ανιχνεύει κάποια κλειδιά που θα του αποκαλύψουν την ενεργειακή κατάσταση του πάσχοντος. Μερικοί θεραπευτές μπορούν και αντιλαμβάνονται διαισθητικά και τα συναισθηματικά προβλήματα του ατόμου. Έτσι έχουν μια νοερή εικόνα των εμποδίων της ενεργειακής ροής, αλλά και των αισθημάτων του πάσχοντος γύρω από την ασθένειά του.
γ) Εξισορρόπηση του ενεργειακού πεδίου. O θεραπευτής κινεί τις παλάμες από πάνω προς τα κάτω με μακριές, σαρωτικές διελεύσεις. Ταυτόχρονα προβάλλει και μεταδίδει ένα αίσθημα γαλήνης στον ασθενή. H εξισορρόπηση του ενεργειακού πεδίου προκαλεί μια αντίδραση φυσιολογικής χαλάρωσης: η αναπνοή του πάσχοντος επιβραδύνεται και τόσο τα χέρια του, όσο και τα πόδια του, αισθάνονται μια θέρμη. Επίσης διεγείρεται το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. Kατ’ αυτό τον τρόπο ο ασθενής ετοιμάζεται να δεχθεί την ενέργεια στο τελευταίο στάδιο.
δ) Μεταβίβαση ενέργειας. O θεραπευτής κινεί τις παλάμες του πάνω από τις περιοχές του σώματος που έχει αντιληφθεί ότι στερούνται ενέργειας. Κάνοντάς το, σκέφτεται ότι η θεραπευτική ενέργεια ρέει από τα χέρια του προς το σώμα του ασθενούς. Κατευθύνει την ενέργεια στα πάσχοντα μέρη και δημιουργεί μια εικόνα υγείας, οραματιζόμενος ότι ο ασθενής γίνεται τελείως καλά, και ότι η υγεία αποκαθίσταται στο φυσικό, στο συναισθηματικό και το νοητικό σώμα του ατόμου. H όλη διαδικασία διαρκεί από 10 έως 15 λεπτά. Το ενεργειακό σύστημα του ασθενούς αλλάζει και το σημαντικότερο: νιώθει τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα.
ν
O θεραπευτής κατευθύνει τη ροή της ενέργειας του σώματος με τα χέρια του. Image: Supplied
ν
Μικρή ιστορία αγγιγμάτων
Όπως είναι γνωστό, η τεχνική του Θεραπευτικού Αγγίγματος αναπτύχθηκε στη δεκαετία του ’70 από την Ντολόρες Kρήγκερ, καθηγήτρια στη Σχολή Νοσοκόμων του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, και από την Ντόρα Kουντζ, δασκάλα διαλογισμού. H Nτολόρες Kρήγκερ είχε επιστημονική εκπαίδευση και μεγάλη πείρα, καθώς είχε εργαστεί για πολλά χρόνια με ασθενείς. Αντίθετα η Ντόρα Κουντζ ήταν πρόεδρος της Αμερικανικής Θεοσοφικής Εταιρείας (1975–1987) και εφάρμοζε μόνη της το “Θεραπευτικό Άγγιγμα”.
Αρχικά η Ντόρα Kουντζ και η Nτολόρες Kρήγκερ σχεδίασαν από κοινού το “Θεραπευτικό Άγγιγμα” με σκοπό να ενσωματωθεί στη νοσηλευτική πρακτική. Το είδαν ως μέρος της φροντίδας και αγωγής που προσφέρει το νοσηλευτικό προσωπικό στους ασθενείς. Όμως σύντομα πολλοί άλλοι από διάφορους τομείς της ιατρικής ενδιαφέρθηκαν, αναγνωρίζοντας τα οφέλη του συστήματος, και το ενσωμάτωσαν στην ειδική αγωγή τους.
Σήμερα πολλοί γιατροί, ψυχολόγοι, χειροπρακτικοί και άλλοι σχετικοί επαγγελματίες έχουν εκπαιδευτεί και εφαρμόζουν το “Θεραπευτικό Άγγιγμα”, όπως στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Σινσινάτι (φωτο στην αρχή του άρθρου), στο νοσοκομείο Άγιος Ιωσήφ στην Τάμπα της Φλόριδας, στην Παιδιατρική Κλινική Βαρνάβας του Νιου Τζέρσυ, και σε χώρες της Ευρώπης όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Βρετανία κ.ά.
