Ελληνική οικονομία: από το κακό στο χειρότερο
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Youmagazine Newsroom
• Μαύρη κι άραχνη είναι η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής για την πορεία της οικονομίας.
• Κίνδυνος για «ανατροπή δεδομένων με απρόβλεπτες συνέπειες».
ΚΟΛΑΦΟΣ για την ελληνική οικονομία αλλά και για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης η τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου κάνοντας λόγο για «ανατροπή δεδομένων με απρόβλεπτες συνέπειες».
Πιο συγκεκριμένα, η ελληνική οικονομία έχει βρεθεί σε μια «παγίδα λιτότητας» όπου οι συνεχείς αυξήσεις φορολογίας και οι μειώσεις δαπανών ρίχνουν το ΑΕΠ και αυξάνουν το ελληνικό χρέος.
Όπως αναφέρει η έκθεση, το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, δεν κλείνει τις ανοικτές πληγές, ούτε αλλάζει το κλίμα των αγορών απέναντι στην ελληνική οικονομία, ενώ παράλληλα τονίζει πως το πρόβλημα των θεσμών και της εξαγωγικής βάσης μπορεί να λυθεί μόνο με μεταρρυθμίσεις, οι οποίες όμως δεν αποδίδουν αμέσως.
«Από την έναρξη εφαρμογής των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής, η ελληνική οικονομία εμφανίζει χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από αυτούς που είχαν τεθεί ως στόχοι», τονίζεται στην έκθεση.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, «το πρώτο τρίμηνο του 2017 η οικονομία της χώρας δεν επέστρεψε σε στέρεη ανάκαμψη, παρά τις προσδοκίες που είχαν διατυπωθεί επίσημα», αφήνοντας την Ελλάδα σε μια ασταθή κατάσταση που απειλεί να μετατραπεί σε νέα ύφεση.
ν
Απίθανη η επίτευξη των στόχων
Η έκθεση αναφερόμενη στις προβλέψεις των διεθνών οργανισμών σχετικά με τον ρυθμό ανάπτυξης το 2017, θεωρεί απίθανη την επίτευξη του αρχικού στόχου για ρυθμό 2,7%. Σημειώνει πάντως ότι διάφοροι οργανισμοί προβλέπουν ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ μεταξύ 0,5% και 2,2%.
Στην έκθεση εκφράζεται η ανησυχία ότι αν η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης επιβεβαιωθεί, θα αμφισβητηθούν οι προβλέψεις του Προϋπολογισμού για τα έσοδα και τα πλεονάσματα, καθώς και ότι η χώρα κινδυνεύει να παγιδευτεί σε στασιμότητα διαρκείας.
Τέλος, η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής και της επιστημονικής ομάδας του καθηγητή, Παναγιώτη Λιαργκόβα, κατακεραυνώνει τους «πανηγυρισμούς» της κυβέρνησης για υψηλό πλεόνασμα, καθώς, όπως τονίζεται, η υπερφορολόγηση έχει πάντα αυτό το αποτέλεσμα.
«Πρώτον, πρόκειται για αφαίρεση πόρων από το εισοδηματικό κύκλωμα που εξηγεί εν μέρει την ύφεση. Δεύτερον, δεν γνωρίζουμε αν (το πλεόνασμα) θα διατηρηθεί στο μέλλον. Τρίτον, δεν προέκυψε από βελτίωση της οικονομίας, καθώς το ΑΕΠ το 2016 παρέμεινε στάσιμο σε πραγματικούς όρους. Λογικά, ένα τέτοιο πλεόνασμα θα έπρεπε να προκύψει από μια αναπτυσσόμενη οικονομία και όχι από μια στάσιμη, δηλαδή από μια οικονομία που αξιοποιεί περισσότερους ανθρώπινους και υλικούς πόρους αντί να τους αφήνει αναξιοποίητους.
Είναι, δε, αξιοσημείωτο ότι οι συντάκτες της έκθεσης αμφιβάλλουν και για την υλοποίηση των περίφημων «αντίμετρων» που… διαφημίζει η κυβέρνηση. Αμφιβολίες εκφράζονται επίσης και σχετικά με το ότι «τα πρωτογενή πλεονάσματα μπορούν να διατηρηθούν επί μακρόν στο επίπεδο του 3,5% ΑΕΠ μετά το 2018 χωρίς ζημιά για την οικονομία».
Τέλος, η έκθεση αναφέρει πως η κατάσταση στις επενδύσεις είναι συγκεχυμένη, οι εξαγωγές αδυνατούν να παίξουν τον ρόλο ατμομηχανής έστω βοηθητικής, η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και των οφειλών των ιδιωτών προς το Δημόσιο «έρχονται σε αντίθεση με τις προσδοκίες που επενδύθηκαν στο τρέχον μνημόνιο και επομένως μπορεί να οδηγήσουν σε ολική ανατροπή των δεδομένων του με απρόβλεπτες συνέπειες».
ν
Οι συνέπειες
Οι συνέπειες από το κλείσιμο –έστω και μερικώς, υπό τη μορφή τεχνικής συμφωνίας– της δεύτερης αξιολόγησης, που μερικοί αποκαλούν και 4ο Μνημόνιο, είναι για τη χώρα οι εξής:
α) Ενίσχυση της «μεγάλης φυγής» ατόμων –κυρίως νέων επιστημόνων– και επιχειρήσεων στο εξωτερικό.
β) Τα μέτρα (υπερφορολόγηση, περικοπές) των 4 δισ. ευρώ για το 2017 και η δέσμευση για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα δέκα χρόνια (δηλ. 6,3 δισ. ευρώ κάθε χρόνο) θα φέρουν τη φτωχοποίηση και άλλων κοινωνικών στρωμάτων.
γ) Η αποδυνάμωση της χώρας ενθαρρύνει και ενισχύει την τουρκική προκλητικότητα.
Η ημιθανής αυτή κατάσταση, με τον ανελέητο σφαγιασμό του ελληνικού λαού, συμφέρει τον Τσίπρα, ο οποίος έτσι δεν συναντά αντίσταση στα σχέδιά του να παραμείνει στην εξουσία για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.
Πριν από τις εκλογές του 2019, είτε με πρόσχημα τη συνταγματική αναθεώρηση (τύπου Μαδούρο ή Ερντογάν) είτε επειδή θα υπάρξει πολεμική εμπλοκή με την Τουρκία στο Αιγαίο ή στην Κύπρο, ο Τσίπρας θα επιδιώξει να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία, ως δικτάτορας, καθώς οι συνθήκες θα τον ευνοήσουν να διαλύσει το Κοινοβούλιο και να αναστείλει ορισμένα βασικά άρθρα του Συντάγματος.
Ο Τσίπρας χρησιμοποίησε την οικονομική κρίση και το άχθος των Μνημονίων για να ανέλθει στην εξουσία. Θα τα χρησιμοποιήσει και πάλι για να διατηρηθεί. Αυτό σημαίνει πως η οικονομική κρίση δεν θα τελειώσει πριν παρέλθει τουλάχιστον μια δεκαετία ακόμη. Γιατί εάν τελείωνε αύριο, ο Τσίπρας θα έπεφτε.
ν
ν
