Το πνεύμα της πανάκειας
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Από τον Ανδρέα Τσάκαλη
Όλα τα πράγματα αυτού του πλανήτη –λουλούδια, δάση, πηγές, ποτάμια, κάμποι, ο αέρας και οι θάλασσες– μπορούν να γίνουν πηγές θεραπείας. Το καθένα από αυτά είναι ενέργεια και κάθε ενέργεια έχει τη δική της δύναμη και τον δικό της σκοπό.
Στην ελληνική παράδοση η Πανάκεια ήταν κόρη του Ασκληπιού και αντιπροσώπευε την καθολική υγεία. Image: Supplied
ν
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ, με την πλατιά έννοια του όρου, έχει πολλές όψεις μοιρασμένες ανάμεσα στα όντα που είναι σε συντονισμό με διάφορα επίπεδα συνείδησης. Έτσι, ο κηπουρός παίζει το ρόλο του θεραπεύοντας το έδαφος, φροντίζοντας τα φυτά, συνεισφέροντας τη διορατική του γνώση με μια συνεχή ροή δημιουργικής αγάπης.
Οι παλιοί βοτανοθεραπευτές, βοτανολόγοι και φαρμακοποιοί κατανοούσαν την αλχημεία του φυτικού βασιλείου, δαμάζοντας και μετουσιώνοντας τις ζωτικές ενέργειές του για τη θεραπεία ανθρώπων και ζώων.
Τα φυτά θεραπεύουν με διάφορους τρόπους. Μερικά με τη γνήσια ομορφιά τους, φέρνοντας το μήνυμα της νέας ζωής, της νέας ελπίδας και της ανύψωσης του πνεύματος. Κάποια άλλα χαρίζουν κάτι από την αιώνια ζωή τους, από την ουσία της ύπαρξής τους, για θεραπεία, και άλλα πάλι θεραπεύουν με τη δύναμη των χρωματικών κραδασμών που σχετίζονται με τα μήκη κύματος των ενεργειακών κέντρων (τσάκρα) μέσα στο ανθρώπινο σώμα.
Έπειτα υπάρχουν οι διορατικοί και οι ενορατικοί και όλοι εκείνοι που βλέπουν “μέσα από το πέπλο”, επειδή δεν εμποδίζονται από την ανθρώπινη ιδέα για το χρόνο.
Το παρελθόν και το μέλλον και οι διάφορες ενσαρκώσεις είναι γι’ αυτούς απλές φωτεινές φυσαλίδες που κινούνται μέσα στην αιωνιότητα – όμορφες αλλά δίχως ενδιαφέρον. Το χάρισμά τους αυτό, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να γίνει πηγή μιας ολιστικής θεραπείας που καλύπτει τις σωματικές, διανοητικές και ψυχικές ανάγκες του ανθρώπου.
Συχνά, όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη “θεραπευτής”, εννοούμε ένα πρόσωπο που θεραπεύει με απλό άγγιγμα των χεριών ή και μόνο με την παρουσία του. Όμως αυτό δεν ισχύει για όλους τους επαγγελματίες θεραπευτές.
Υπάρχουν πολλές θεραπευτικές τεχνικές και μέθοδοι. Η κατάλληλη μουσική, για παράδειγμα, όπως συμφωνίες, χορωδιακά κομμάτια, ήχοι της φύσης και διαλογιστική μουσική, μπορεί να φέρει ανακούφιση και την εξαφάνιση της πικρίας, της απογοήτευσης, της φοβίας και άλλων εσωτερικών διαταραχών. Μπορεί να μην είναι μια θεαματική στιγμιαία θεραπεία, αλλά σίγουρα εγκαινιάζει τη θεραπευτική διαδικασία.
Μια άλλη μεγάλη θεραπευτική δύναμη είναι η αγάπη. Η ανάγκη για αγάπη και στοργή είναι σήμερα γενική. Ένας χαιρετισμός, ένα χαμόγελο, ένα τρυφερό άγγιγμα, ένας ενθαρρυντικός λόγος, όλα μπορούν να παίξουν το ρόλο τους. Οπωσδήποτε η πύλη για κάθε θεραπεία είναι η αφιέρωση και το κλειδί που ανοίγει την πύλη είναι η αγάπη.
ν
ν
Τρεις βαθμίδες μύησης
Πολλοί αναρωτιούνται ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που κάνει κάποιον θεραπευτή. Μέσα στους αιώνες, η απάντηση παραμένει ίδια: για να γίνει κάποιος αληθινός θεραπευτής πρέπει να θυσιαστεί.
Αν κάποιος δεν μπορέσει να ξεπεράσει το προσωπικό, περιορισμένο “εγώ του, με άλλα λόγια αν το “εγώ” δεν θυσιαστεί, δεν μπορεί να γίνει αληθινός θεραπευτής. Πρέπει να γίνει ένα σκεύος, ένα κανάλι για την καθαρή ενέργεια. Αυτή η ενέργεια χρησιμοποιείται από μια ανώτερη συνείδηση – την υπερσυνείδηση. Ο θεραπευτής δεν ζητάει, δεν απαιτεί, ούτε εκμαιεύει. Δεν καυχιέται ότι είναι θεραπευτής ή διορατικός και τα παρόμοια. Γιατί τη θεραπεία δεν την πετυχαίνει ο ίδιος. Απλώς συμβαίνει.
Σήμερα οι γιατροί δεν είναι θεραπευτές και οι θεραπευτές σπάνια είναι γιατροί. Όμως δεν συνέβαινε πάντα έτσι. Στα αρχαία Ασκληπιεία οι γιατροί όχι μόνο ήταν θεραπευτές, αλλά περνούσαν και από διάφορες βαθμίδες μύησης.
Πρώτα γίνονταν “Χρηστοί”, δηλαδή αγαθοί, έπειτα “Γιοι της Ιασούς” (κόρης του Ασκληπιού), δηλαδή δόκιμοι θεραπευτές και τέλος “Απολλώνιοι”, δηλαδή ιερείς του θεού και τέλειοι θεραπευτές.
Η θεραπεία δεν είναι τέχνη, ούτε κάτι που μπορεί να αποκτηθεί με πρακτική ή με την εκμάθηση διαφόρων τεχνικών. Παίζουν και αυτά το ρόλο τους, όμως η θεραπεία είναι κάτι που δίνεται στον άνθρωπο, αλλά και αφαιρείται αν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά.
Ποιος μπορεί να διδάξει τη θεραπεία σήμερα και πώς; Είναι μια πανάκεια διάχυτη στη φύση. Είναι το πνεύμα της πανάκειας. Δεν είναι συνειδητή πράξη ή κάτι που μπορεί να απαιτηθεί.
Ο θεραπευτής είναι απλός μεσολαβητής. Ακόμη και στο ραδιόφωνο δεν αρκεί να πατήσει κανείς το κουμπί και να συλλάβει ένα κύμα, αλλά πρέπει να έχει ένα μέσον για να συντονιστεί με αυτό. Η λέξη “μεσολαβητής” σημαίνει εδώ ένα άτομο που μπορεί να συντονιστεί με ένα πνευματικό μήκος κύματος για θεραπεία.
Εφόσον το πνεύμα της θεραπείας είναι διάχυτο, ένας θεραπευτής θα ήταν καλό να προσεύχεται ή να διαλογίζεται. Το ίδιο θα ήταν σκόπιμο να κάνει και ο ασθενής, ζητώντας να του σταλεί ένας μεσολαβητής, ένα κανάλι μέσω του οποίου θα δράσει το πνεύμα της πανάκειας.
Τότε με έναν παράξενο και θαυμαστό τρόπο, ο θεραπευτής κατευθύνεται στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή.
Φυσικά αυτό γίνεται σπάνια, γιατί αν και ζούμε σε ένα κόσμο θαυμάτων, έχουμε πάψει από καιρό να πιστεύουμε σ’ αυτά.
Όμως το θαύμα βρίσκεται εδώ και μας περιμένει.
© 2017 Youmagazine.gr
v
