Τραγούδια του ελληνικού underground (vid)
ΤΕΧΝΕΣ
Youmagazine Newsroom
Ένα ντοκιμαντέρ του Ελληνοαυστραλού σκηνοθέτη Βασίλη Μουσουλή αφιερωμένο στο ελληνικό underground τραγούδι.
Στη φωτογραφία το ελληνικό συγκρότημα Alpha Bang όπως εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ. Εμφανίζονται ακόμα οι: Δημήτρης Πουλικάκος, Θάνος Κόης, Lost Bodies, Αντουάν Παρίνις, Ουστ!, Λοστρέ High Van Eros και άλλοι πολλοί. Πηγή: Youtube
ν
ΤΑ «Τραγούδια του ελληνικού underground» ή «Songs of the Underground», είναι ένα ντοκιμαντέρ 78 λεπτών του Ελληνοαυστραλού σκηνοθέτη Βασίλη Μουσουλή. Το κινηματογραφικό αυτό ντοκουμέντο, είναι αφιερωμένο στην μνήμη του εξαιρετικού πλανόδιου μουσικού Σταύρου Ζιώγα (1957-2016), ο οποίος και συμμετέχει, τραγουδώντας το κλέφτικο «Μαύρη ζωή που κάνουμε». Στο φιλμ μνημονεύονται επίσης οι Αλέξης Γρηγορόπουλος και Παύλος Φύσσας.
Ο Θάνος Κόης, ανάμεσα σε άλλα που κάνει στο ντοκιμαντέρ (τραγουδά με τους Lost Bodies, αναλύει γεγονότα, εκφέρει πολιτικό λόγο), διαβάζει και το «Αντιμανιφέστο του ελληνικού Underground», που έγραψε ο ίδιος, επιχειρώντας να το ορίσει. Στο Αντιμανιφέστο αυτό απαξιώνει το mainstream.
Ωστόσο, το mainstream, δηλαδή το τραγούδι που συνδέεται με το εμπόριο και προβάλλεται από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι είναι όλο κακό. Ας μην ξεχνάμε πως οι Beatles και οι Rolling Stones ανήκαν στο mainstream και όχι στο underground.
ν
Τι είναι το underground
Ως underground τραγούδι χαρακτηρίζουμε εκείνο που δεν παίζεται στα ραδιόφωνα, δεν προβάλλεται από τις τηλεοράσεις, πρέπει να ψάξεις πολύ για να το βρεις, δεν είναι στην επιφάνεια, δρα σε κλειστούς χώρους και κατά κανόνα δεν συνδέεται με την μουσική βιομηχανία. Ο Κόης μπορεί να διατυπώνει επαίνους γι’ αυτό το είδος τραγουδιού, αλλά δεν κατορθώνει να ορίσει με σαφήνεια το τι ακριβώς είναι.
Εμείς, μένουμε στον ορισμό που είχε δώσει ο Frank Zappa: «mainstream comes to you, but you have to go to the underground».
Επίσης το underground τραγούδι δεν είναι και a priori καλό. Πολλά underground τραγούδια είναι κακότεχνα. Γνωρίζουμε diy εκδόσεις που είναι για πέταμα και αντίθετα, πολλές εκδόσεις εταιρειών που είναι διαμάντια. Ο δίσκος, για παράδειγμα, «Το Περιβόλι του Τρελλού» του Διονύση Σαββόπουλου ήταν ένα λαμπερό έργο, που δημιούργησε κίνημα, άσχετα αν κυκλοφόρησε από εταιρεία.
Το θέμα, επομένως, δεν μπαίνει συλλήβδην underground vs mainstream, αλλά ποιοτική vs μη ποιοτική τέχνη. Οι σκέψεις και ο λόγος μετράει και όχι ο τρόπος έκδοσης. Και οι σκέψεις και ο λόγος, είναι το σπαθί που αλλάζει τις κοινωνίες. Δεν τις αλλάζει το diy, όταν αυτό δεν περιέχει κάτι αξιόλογο, που να μπορεί να διεγείρει συνειδήσεις.
ν
v
Σχετικά με το ντοκιμαντέρ
Πετυχαίνει το ντοκιμαντέρ του Βασίλη Μουσουλή να μας δώσει αξιόλογες εκφράσεις του ελληνικού underground;
Ως πόνημα παρουσιάζει αναμφίβολα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση για τα πρόσωπα που προβάλλει, σχεδόν όλα είναι αξιόλογα, και κάποια από αυτά έχουν γράψει ιδιαίτερα σημαντική ιστορία.
Θα έπρεπε ωστόσο ο σκηνοθέτης να παρουσιάσει περισσότερο το νεανικό στοιχείο. Μια έρευνα για το ελληνικό underground οφείλει να μεταφέρει και το άρωμα της νεότητας, εκτός από τις αναμνήσεις μεγάλων. Λείπει, λοιπόν, το αρχειακό υλικό που θα μας έδινε και κάποιους νέους καλλιτέχνες. Η δύναμη καταγράφεται στην νεανική και λαμπερή της μορφή και όχι τόσο στην σοφία των χρόνων.
Λείπουν ακόμη τα νέα και πολλά συγκροτήματα του underground χώρου. Αυτά θα απογείωναν το ντοκιμαντέρ, δίνοντας και το ζητούμενο άρωμα νιότης.
Πάντως και έτσι, το «Songs of the Underground» είναι μια ενδιαφέρουσα δουλειά και σου δίνει τροφή για σκέψη.
Να μην το χάσετε.
Έχει ήδη προβληθεί δύο φορές και τον Σεπτέμβρη θα προβληθεί ξανά σε κοινωνικούς χώρους/καφέ και στέκια σε πολλά μέρη – Αθήνα, Βόλο, Λάρισα, Λαμία, Ιωάννινα, Αίγινα, Κρήτη και αλλού.
ν
Ποιος είναι ο σκηνοθέτης
Ο Βασίλης Μουσουλής είναι Ελληνοαυστραλός ανεξάρτητος σκηνοθέτης. Αρχίζοντας το 1982, έχει κάνει πάνω από 100 ταινίες, δέκα από αυτές μεγάλου μήκους. Τελευταία του μεγάλη ταινία είναι τα «Τραγούδια της Επανάστασης» (2017), που γυρίστηκε στην Ελλάδα. Η προηγούμενη ταινία του «Wild and Precious» (2012) γυρίστηκε στην Ελλάδα και την Ιταλία, και προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και σε πολλά άλλα φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Μάλιστα βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κύπρου.
Ο Μουσουλής έχει χαρακτηριστεί «ανεξάρτητος σκηνοθέτης-θρύλος» από την εφημερίδα της Μελβούρνης The Age. Είναι ο ιδρυτής της οργάνωσης Melbourne Super 8 Film Group (1985) και ιδρυτής του website «Senses of Cinema». Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Μουσουλή πηγαίνετε στο innersense.com.au
ν
ν
Πηγή: Νέος Κόσμος
