Δαιμονικό φάντασμα στοιχειώνει διαμέρισμα στη Ν. Υόρκη
ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΑΤΑ
Posted by Youmagazine Staff
Το φάντασμα ενός διαβολικού μικρού παιδιού στοιχειώνει διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη, απειλώντας ότι θα σκοτώσει τον ένοικό του.
Ο Άνταμ Έλις κατέγραψε αυτή την εικόνα την ώρα που το δαιμονικό παιδί σκαρφάλωνε στο κρεβάτι του για να του πει κάτι στ’ αυτί. Πηγή: Twitter
ν
ΤΟΝ περασμένο Αύγουστο, ο Άνταμ Έλις, κάτοικος Νέας Υόρκης έκανε αίσθηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκαλύπτοντας ότι στο διαμέρισμα που έμενε, τον είχε επισκεφτεί το φάντασμα ενός δαιμονικού παιδιού που του ψιθύριζε απειλές στ’ αυτί, λέγοντάς του ότι σκοπεύει να τον σκοτώσει.
Τώρα ο Έλις επανέρχεται, δημοσιεύοντας φωτογραφίες του τρομακτικού αυτού φαντάσματος, που φαίνεται να είναι η απενσωματωμένη ψυχή κάποιου νεκρού παιδιού.
Από τεχνική άποψη, οι απενσωματωμένες ψυχές των νεκρών, όταν έχουν αποχωριστεί πριν από το θάνατο από τον θείο σπινθήρα που έχει μέσα του κάθε άνθρωπος, χάνουν την ευκαιρία για αθανασία και γίνονται πρόσγεια πνεύματα που τριγυρίζουν στους τόπους των ζωντανών.
ν
Ο Έλις δημοσίευσε αυτή τη φωτογραφία, λέγοντας ότι είναι το πνεύμα του δαιμονικού παιδιού που τον στοιχειώνει. Πηγή: Twitter
ν
Αυτή δεν είναι η μόνη περίπτωση. Τα κατώτερα πεδία της γήινης ατμόσφαιρας είναι γεμάτα από φαντάσματα και ψυχές νεκρών που διαμένουν εκεί προσωρινά μετά το θάνατό τους, εξαιτίας των υλικών επιθυμιών τους ή των δεσμών που είχαν αναπτύξει όσο ζούσαν με άλλους ανθρώπους.
Από την άλλη πλευρά, πέρα από τα στοιχειώδη πνεύματα που κάποτε υπήρξαν άνθρωποι, υπάρχουν και τα όντα εκείνα που πληρούν τα τέσσερα στοιχεία της ύλης (γη, αέρας, φωτιά και νερό) και είναι οι τυφλές δυνάμεις της φύσης.
Όσον αφορά τους νεκρούς, αυτοί παραμένουν για ένα διάστημα με το αστρικό τους σώμα –που είναι πιστό αντίγραφο του φυσικού σώματος– στο ημι-υλικό πεδίο, που είναι υποκειμενικό και αόρατο συνήθως από εμάς, δέσμιοι των ζωωδών επιθυμιών και των παθών τους, καθώς και των ιδεοπλασιών (νοητικών και φυσικών επιθυμιών και σκέψεων) που ανέπτυξαν σε σχέση με τα πράγματα της ύλης. Αυτές οι σκέψεις και οι επιθυμίες τους κρατούν δέσμιους στον κόσμο του ημίφωτος, καθώς έλκονται ακατανίκητα προς τη γη σε στοιχεία που συγγενεύουν με τη δική τους χονδροειδή φύση.
Όταν τελικά οι σκέψεις και οι επιθυμίες ατονήσουν, τότε το αστρικό σώμα διαλύεται σαν στήλη ομίχλης, άτομο προς άτομο, και απορροφάται από τα περιβάλλοντα στοιχεία, και παύει να υπάρχει. Αυτό ονομάζεται «δεύτερος θάνατος».
ν
«Το φάντασμα του μικρού αγοριού σηκώθηκε από την καρέκλα και άρχισε να έρχεται αργά προς το μέρος μου», γράφει ο Έλις στην ανάρτησή του στο Twitter. Πηγή: Twitter
ν
Ένα τέτοιο πρόσγειο, παγιδευμένο στον αόρατο κόσμο της ύλης, είναι και το πνεύμα που στοιχειώνει τον Άνταμ Έλις. Όπως λέει ο ίδιος, το παιδί, από το οποίο λείπει ένα μέρος του κρανίου, του παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα όνειρα.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε στο διαμέρισμά του και μπορούσε να γίνει ορατό στο μισοσκόταδο, εν μέρει με τη φυσική και εν μέρει με την υποκειμενική όραση. Τότε άρχισαν να συμβαίνουν στο σπίτι τρομακτικά πράγματα.
«Υπήρχαν φορές που το ονειρευόμουν και όταν άνοιγα τα μάτια μου, το έβλεπα να κάθεται απέναντί μου και να με κοιτάζει.
»Μια φορά το είδα να κάθεται σε μια πράσινη καρέκλα. Δεν έχω πια την πράσινη καρέκλα στο δωμάτιό μου. Όταν όμως άνοιξα τα μάτια μου, το είδα να κάθεται σε αυτήν πραγματικά μέσα στο δωμάτιό μου, αν και έχουν περάσει χρόνια από τότε που την πέταξα. Ήταν απέναντί μου, όπως και την πρώτη φορά που εμφανίστηκε».
«Αυτή η εμφάνιση τόσο του νεκρού παιδιού, αλλά και της καρέκλας, ήταν τόσο τρομακτική που παρέλυσα.
»Το πνεύμα μου συστήθηκε ως “Μονάκριβος Δαβίδ” (Dear David). Κατάλαβε ότι φοβόμουν κι ότι στη σκέψη ότι μπορούσε να σηκωθεί και να έρθει προς το μέρος μου με είχε παραλύσει…»
ν
Ο Άνταμ Έλις είχε μια τρομακτική παραφυσική εμπειρία στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη. Πηγή: Twitter
ν
»Πραγματικά, σηκώθηκε από την καρέκλα κι άρχισε να βαδίζει προς το μέρος μου. Νόμιζα ότι θα πέθαινα κι ενστικτωδώς, όπως κρατούσα το κινητό στο χέρι μου, άρχισα να βγάζω φωτογραφίες στο σκοτάδι, με το ρολόι-κάμερα που φορούσα στο χέρι, στη σκέψη ότι έπρεπε ν’ αφήσω αποδεικτικά στοιχεία για το πώς είχα πεθάνει…
»Τα βήματά του ήταν βαριά. Προχωρούσε αργά, σαν να έκανε προσπάθεια να περπατήσει, σαν να ήταν ένας αγώνας γι’ αυτόν. Τελικά, ο Δαβίδ ήρθε πιο κοντά, χωρίς ποτέ να πάρει τα μάτια του από πάνω μου. Σύντομα βρεθήκαμε πρόσωπο με πρόσωπο… Από το κεφάλι του έλειπε ένα κομμάτι…»
ν
Ο Άνταμ Έλις λέει πως τα παραφυσικά γεγονότα που έζησε, άρχισαν όταν έκανε το σκίτσο αυτού του αγοριού ύστερα από ένα ταξίδι του στην Ιαπωνία. Πηγή: Twitter
ν
«Άρχισε να μουρμουρίζει κάτι, αλλά ήταν αδύνατο να καταλάβω τι έλεγε. Τα μάτια του γύρισαν προς τα πίσω και στη θέση τους υπήρχε μόνο ασπράδι… Έσκυψε και μου ψιθύρισε στ’ αυτί ότι θα με σκότωνε… Προσπάθησα να ξεφύγω, αλλά δεν μπορούσα να κινηθώ – όπως συμβαίνει στα όνειρα που θέλουμε να ξεφύγουμε από κάτι που μας καταδιώκει αλλά δεν μπορούμε να κινηθούμε…
»Δεν ξέρω πόσο διάρκεσε, αλλά ήμουν λουσμένος στον ιδρώτα. Τελικά, η εικόνα του Δαβίδ άρχισε να ξεθωριάζει… Από το παράθυρο έμπαινε το φως του ήλιου. Είχε ξημερώσει. Ανακάθισα στο κρεβάτι, διώχνοντας από πάνω μου τον λήθαργο που με είχε καταλάβει. Κοίταξα τριγύρω. Πουθενά στο δωμάτιο δεν υπήρχε ίχνος του Δαβίδ».
ν
Ο Άνταμ Έλις φωτογράφησε αυτό το σύμπλεγμα αγαλμάτων σε ένα ταξίδι του στην Ιαπωνία. Από το μικρό παιδί που κρατά στην αγκαλιά η γυναίκα, λείπει ένα μέρος του κρανίου. Πηγή: Twitter
ν
Ο Έλις σηκώθηκε από το κρεβάτι του και σύντομα έπεισε τον εαυτό του ότι όλο αυτό ήταν ένα κακό όνειρο, τίποτε περισσότερο από ένας εφιάλτης. Το ξέχασε και πήγε στη δουλειά.
Εκεί έκανε την τρομακτική ανακάλυψη που τον άφησε εμβρόντητο. Ψάχνοντας για μια φωτογραφία στο κινητό του, είδε δεκάδες σκοτεινές λήψεις από το ρολόι-κάμερα. Ήταν όλες από την προηγούμενη νύχτα.
Οι θαμπές φωτογραφίες δείχνουν μια παιδική φιγούρα να κάθεται σε μια καρέκλα κοιτάζοντας προς στην κάμερα – όπως ακριβώς περιέγραψε ο Έλις.
Ο Έλις συνδέει το περιστατικό με ένα σκίτσο που έκανε, για επαγγελματικούς λόγους, ενός παιδιού, που είχε δε σε άγαλμα στην Ιαπωνία, από το οποίο έλειπε μέρος του κρανίου. Πιθανόν το δαιμονικό πνεύμα αυτού του παιδιού να τον ακολούθησε στη Νέα Υόρκη, απειλώντας να τον σκοτώσει για λόγους που δεν γνωρίζουμε. Πιθανόν να συμβαίνει κάτι άλλο…
