Προειδοποίηση της NASA: Η Γη βρίσκεται υπό απειλή (vid)
ΔΙΑΣΤΗΜΑ/ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ
Από τον Νίκο Κατσινόπουλο
Ένας μεγάλος μετεωρίτης ή αστεροειδής μπορεί να πλήξει τη Γη με συνέπειες καταστροφικές. Και αυτό δεν είναι σενάριο ταινίας, αλλά πραγματική απειλή.
Ο κίνδυνος να πέσει ένας αστεροειδής στη Γη είναι πραγματικός και όχι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Πηγή: The Advertiser
ν
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ τείνουν να υποτιμούν την πιθανότητα σύγκρουσης ενός μετεωρίτη ή αστεροειδή με τον πλανήτη μας. Τη βλέπουν περισσότερο ως ιδέα για σενάριο ταινίας, παρά ως μια πιθανή πραγματικότητα.
Και όμως έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν, προκαλώντας μικρής ή μεγάλης έκτασης καταστροφές στον πλανήτη μας.
«Θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι οι κάτοικοι της Γης αντιλαμβάνονται αυτή την πραγματικότητα», επεσήμανε ο Τζιμ Μπρίντενστιν (Jim Bridenstine), επικεφαλής της NASA, κατά την έναρξη του πενθήμερου Συνεδρίου Πλανητικής Άμυνας της Διεθνούς Ακαδημίας Αστροναυτικής (29 Απριλίου ‒ 3 Μαΐου) στο Κολεγιακό Πάρκο της Πολιτείας Μέριλαντ των ΗΠΑ.
«Πρόκειται ουσιαστικά για την προστασία του μόνου πλανήτη που γνωρίζουμε, έως σήμερα, ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει ζωή ‒ και αυτός είναι η Γη».
«Μπροστά σε αυτή την απειλή», τόνισε ο Μπρίντενστιν, «θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα συστήματά μας, τις επιστημονικές δυνατότητές μας για να συλλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα, ώστε να αποτρέψουμε ή να ελαχιστοποιήσουμε τις καταστροφικές επιπτώσεις ενός τέτοιου συμβάντος. Και θα πρέπει να κινηθούμε ταχύτερα προς αυτή την κατεύθυνση».
Σε αυτά τα λόγια του Μπρίντενστιν παρουσιάζονται οι βασικοί άξονες που κινήθηκε το πενθήμερο σεμινάριο.
ν
ν
Περίπου εκατό σύνεδροι παρουσίασαν εισηγήσεις και μελέτες που αφορούσαν τέσσερις βασικούς τομείς σχετικούς με την αποτροπή ή ελαχιστοποίηση των συνεπειών από μιας συντριβής μετεωρίτη ή αστεροειδή στον πλανήτη μας:
• Σχέδια και προγράμματα σε εξέλιξη για την καταγραφή των μετεωριτών και μεγαλύτερων ουράνιων σωμάτων, που πιθανόν αποτελούν κίνδυνο για τον πλανήτη.
• Στρατηγικές αποτροπής ενός ενδεχόμενου χτυπήματος από αυτά, και προτάσεις για τη διαχείριση μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ώστε να περιοριστούν οι επιπτώσεις της μιας ισχυρής σύγκρουσης.
• Μελέτες για επιπτώσεις στο κλίμα, την χλωρίδα και την πανίδα, που είχαν πτώσεις μετεωριτών και αστεροειδών στον πλανήτη μας, κατά το παρελθόν.
• Τέλος, υπήρχαν μελέτες και σχέδια για ερευνητικές δράσεις που αφορούσαν τον αστεροειδή 99942 Άποφι (Apophis), ο οποίος εντοπίστηκε το 2004 και πήρε το όνομά του από τον αιγυπτιακό Θεό του Χάους.
ν
Φωτογραφίες του αστεροειδή Άποφι, ο οποίος θα περάσει «ξυστά» από τη Γη στις 13 Απριλίου του 2029. Πηγή: YouTube
ν
Σύμφωνα με τους ειδικούς, που μελετούν τον Άποφι τα τελευταία 15 χρόνια, πρόκειται για έναν επικίνδυνα μεγάλο αστεροειδή με διάμετρο περίπου 350 μέτρα, o οποίος θα βρεθεί πολύ κοντά στον πλανήτη μας σε δέκα χρόνια.
Συγκεκριμένα, στις 13 Απριλίου 2029, ο Άποφις θα προσεγγίσει τη Γη σε απόσταση 30,5 χιλιάδων χιλιομέτρων. Με άλλα λόγια, θα βρεθεί σε πολύ πιο κοντινή απόσταση από κάποιους μετεωρολογικούς δορυφόρους.
Η κοντινή αυτή προσέγγιση δεν δημιουργεί ανησυχία στους ειδικούς, αλλά περισσότερο μια έξαψη επειδή είναι σπάνιο για αστεροειδή τέτοιου μεγέθους να πλησιάσει τόσο κοντά στη Γη. Αυτό θα τους δώσει τη δυνατότητα να τον παρατηρήσουν ακόμη και με οπτικά τηλεσκόπια, ενώ ραδιοτηλεσκόπια θα έχουν την ευκαιρία να συλλέξουν ακριβέστερα δεδομένα που αφορούν τη σύσταση, τον πυρήνα, τις μεταβολές στην επιφάνειά του κ.ά.
Γιατί αν και υπάρχουν αμέτρητοι αστεροειδείς και κομήτες, ελάχιστα στοιχεία έχουμε στη διάθεσή μας για την σύσταση ή την πορεία τους στο εσωτερικό διάστημα.
ν
ν
Σύμφωνα με τα μοντέλα που έχουν δημιουργήσει μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι, κατά την προσέγγιση του Άποφι του 2029, υπάρχει 1 πιθανότητα στις 45.000 να συγκρουστεί με τη Γη στο επόμενο πέρασμά του, μετά το 2060.
Ωστόσο, υπάρχει αρκετή αβεβαιότητα σχετικά με την δεύτερη προσέγγισή του. Οι ελκτικές δυνάμεις που θα ασκήσει πάνω του η Γη το 2029, ίσως διαφοροποιήσουν την τροχιά του, και μειώσουν ή αυξήσουν τις πιθανότητες της συντριβής του στον πλανήτη μας.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι δύσκολο να διατηρηθεί η ζωή στη Γη, έτσι όπως την ξέρουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Για τον λόγο αυτό, τόσο η NASA όσο και η ESA, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, άρχισαν προσομοιώσεις στην απίθανη περίπτωση που ο αστεροειδής συγκρουστεί με τη Γη. Τι πρέπει να γίνει, σε μια τέτοια περίπτωση, για να διατηρηθεί η ζωή στη Γη;
ν
Have you been following this year’s #FictionalEvent at the #PlanetaryDefense Conference in Washington DC?
A 60-m fragment of (hypothetical) asteroid #2019PDC is headed straight for New York, and evacuations are under way.
Now: Discussions, recommendations and lessons learnt pic.twitter.com/ja6Lomf3zN— ESA Operations (@esaoperations) 3 Μαΐου 2019
ν
Ποιες θα είναι η ζημιές αν ο αστεροειδής χτυπήσει κατοικημένες περιοχές και πόλεις ή διοικητικά κέντρα, όπως η Νέα Υόρκη και η Ουάσιγκτον;
Σε πόσο χρονικό διάστημα μπορούν να εκκενωθούν; Πόσοι θα σκοτωθούν; Σε πόσο καιρό θα γίνουν ξανά κατοικήσιμες;
Και τι θα συμβεί αν ο αστεροειδής χτυπήσει την Ευρώπη; Μπορεί να συνέβη παλιά, πριν από 15 εκατομμύρια χρόνια, όμως ένας αστεροειδής χτύπησε το Νέρντλινγκεν στη Γερμανία και η πόλη που υπάρχει εκεί σήμερα βρίσκεται μέσα στην κρατήρα που δημιούργησε ο μετεωρίτης.
ν
This week, in honour of #PlanetaryDefence week, #EarthfromSpace takes us to Nördlingen in Germany with this image captured by @CopernicusEU #Sentinel2. The town was built in the Ries crater created by an asteroid impact 15 million years ago. Watch https://t.co/8OJGzwcvBU pic.twitter.com/Qcprm0aI6x
— ESA EarthObservation (@ESA_EO) 3 Μαΐου 2019
ν
Οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, μάλλον από τη σύγκρουση ενός μεγάλου αστεροειδή με τη Γη.
Ο όγκος των στοιχείων δείχνει ότι ένας αστεροειδής διαμέτρου 10 χλμ. έπεσε κοντά στη χερσόνησο Γιουκατάν, δημιούργησε έναν κρατήρα διαμέτρου 170 χλμ. προκαλώντας την παγκόσμια εξαφάνιση των ειδών.
Ο Άποφις είναι 350 μέτρα σε διάμετρο, λίγο μεγαλύτερος από τον πύργο του Άιφελ που έχει ύψος 324 μέτρα.
Η NASA εκτιμά ότι αν χτυπήσει τη Γη θα απελευθερώσει ενέργεια 880 μεγατόνων. Συγκριτικά, ο μεγάλος κρατήρας στην έρημο της Αριζόνας (έχει διάμετρο 1.200 μέτρα) μάλλον δημιουργήθηκε από την απελευθέρωση ενέργειας 3-10 μεγατόνων.
Σε εμάς δεν μένει τίποτε άλλο να κάνουμε από το να περιμένουμε τη συγκέντρωση νεότερων στοιχείων. Αλλά όπως είπε με μια δόση χιούμορ ο επικεφαλής της NASA κατά την έναρξη του συνεδρίου: «Γνωρίζουμε ότι οι δεινόσαυροι δεν είχαν διαστημικό πρόγραμμα. Εμείς όμως έχουμε και πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε για να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας».
ν
