Άστρο νετρονίων με τη μεγαλύτερη μάζα στον κόσμο (vid)
ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ
Posted by Youmagazine Staff
Αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα άστρο νετρονίων που είναι τόσο βαρύ που τοποθετείται στα πιο ακραία αντικείμενα του σύμπαντος.
Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε άστρο νετρονίων με τη μεγαλύτερη μάζα που έχει ποτέ βρεθεί. Image: National Science Foundation / A. Simonnet. Πηγή: Supplied
ν
ΜΙΑ διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ένα άστρο νετρονίων (πάλσαρ) με τη μεγαλύτερη μάζα που έχει ποτέ βρεθεί. Είναι σχεδόν 2,2 φορές μεγαλύτερη της μάζας του Ήλιου μας ή 333.000 μεγαλύτερη της Γης, συμπιεσμένη μέσα σε μια σφαίρα διαμέτρου μόνο 25 χιλιομέτρων, δηλαδή περίπου όσο μια πόλη.
Πρόκειται για το άστρο J0740+6620, σε απόσταση 4.600 ετών φωτός από τη Γη, το οποίο αποτελεί ζευγάρι με ένα γειτονικό άστρο λευκό νάνο.
Η ανακάλυψη του διπλού συστήματος επιτεύχθηκε με το τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου Green Bank της Δυτικής Βιρτζίνια από επιστήμονες έξι χωρών (ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία, Κίνα, Ουγγαρία), με επικεφαλής τη Θένκφουλ Κρόμαρτι του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια.
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό αστρονομίας Nature Astronomy.
Οι 2,17 ηλιακές μάζες που ζυγίζει το συγκεκριμένο άστρο, είναι πολύ κοντά στο θεωρητικό όριο συμπιεσμένης μάζας, την οποία μπορεί να έχει ένα σώμα προτού μετατραπεί σε μαύρη τρύπα.
Το άστρο J0740+6620 είναι τόσο εξωτικό και ακραίο, που ένας κύβος ζάχαρης από την ύλη του, εάν βρισκόταν στη Γη θα ζύγιζε 100 εκατομμύρια τόνους, όσο δηλαδή είναι το βάρος όλων των ανθρώπων που κατοικούν σήμερα στον πλανήτη μας.
ν
Ένας κύβος ζάχαρης από το άστρο νετρονίων J0740+6620 θα ζύγιζε στη Γη όσο ζυγίζουν τα 7,7 δισεκατομμύρια ανθρώπων που την κατοικούν. Φωτο αρχείου.
ν
Αστέρας νετρονίων ονομάζεται η μια από τις τρεις μορφές των μόνιμων τελικών υπολειμμάτων της εξέλιξης ενός αστέρα: είναι το ένα είδος «αστρικού πτώματος» (τα άλλα δύο είναι ο λευκός νάνος και η μαύρη τρύπα).
Ο αστέρας νετρονίων σχηματίζεται από τη βαρυτική κατάρρευση ενός αστέρα μεγάλης μάζας ύστερα από μια έκρηξη που τον μετατρέπει σε υπερκαινοφανή αστέρα (σούπερ-νόβα). Στη συνέχεια, ο πυρήνας του άστρου καταρρέει εκ των έσω και τα πρωτόνια με τα ηλεκτρόνια συγχωνεύονται μεταξύ τους, δημιουργώντας νετρόνια.
Οι αστέρες νετρονίων είναι πολύ μικροί για να ανιχνεύονται στον ουρανό ως άστρα, αλλά βρέθηκε ότι οι θεωρητικές τους ιδιότητες αντιστοιχούν με τις παρατηρούμενες ιδιότητες των ραδιοπηγών πάλσαρ, που ανακάλυψαν οι ραδιοαστρονόμοι το 1967, και έκτοτε ταυτίστηκαν με αυτές. Σε σχέση με τους λευκούς νάνους, οι αστέρες νετρονίων είναι πολύ πιο «εξωτικά» ουράνια σώματα, όπως φαίνεται από τα ακόλουθα ποσοτικά τους χαρακτηριστικά.
Ο μέσος αστέρας νετρονίων έχει μάζα ανάμεσα σε 1,35 και 2,1 ηλιακές μάζες, αλλά η ακτίνα του κυμαίνεται από 10 έως 20 χιλιόμετρα (όπως και οι λευκοί νάνοι, οι αστέρες νετρονίων συρρικνώνονται όταν αυξάνεται η μάζα τους). Επομένως ο όγκος του είναι τρισεκατομμύρια φορές μικρότερος από τον ηλιακό και άρα η μέση πυκνότητα της ύλης του κυμαίνεται από 8×1013 έως 2×1015 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό.
ν
Ένα κουταλάκι του γλυκού από την ύλη του Ήλιου μας, στο βαρυτικό πεδίο της Γης, ζυγίζει 2 κιλά. Ενώ ένα κουταλάκι του γλυκού από την ύλη ενός αστέρα νετρονίων θα ζύγιζε από 1 δισεκατομμύριο έως 6 δισεκατομμύρια τόνους. Πηγή: YouTube
ν
Άλλο χαρακτηριστικό είναι η ιλιγγιώδης ταχύτητα περιστροφής. Καθώς οι κεντρικές περιοχές ενός αστέρα μεγάλης μάζας συμπιέζονται σε μια έκρηξη υπερκαινοφανούς, και καταρρέουν βαρυτικά σε αστέρα νετρονίων, διατηρούν όλη σχεδόν τη στροφορμή τους με βάση την Αρχή διατήρησης της στροφορμής. Επειδή η τελική διάμετρος είναι πάρα πολύ μικρή, η γωνιακή ταχύτητα με την οποία περιστρέφεται ο αστέρας νετρονίων είναι εξαιρετικά υψηλή, φθάνοντας τις δεκάδες περιστροφές το δευτερόλεπτο.
Παρόμοια ιλιγγιώδης είναι και η ένταση του βαρυτικού πεδίου στην επιφάνειά του, 200 δισεκατομμύρια έως 3 τρισεκατομμύρια φορές ισχυρότερη από αυτή στην επιφάνεια της Γης. Μέτρο αυτής της βαρύτητας είναι η ταχύτητα διαφυγής, το μισό περίπου της ταχύτητας του φωτός.
Τέλος, επειδή και το μαγνητικό πεδίο «παγώνει» μέσα στην ιονισμένη ύλη καθώς αυτή καταρρέει, η μαγνητική επαγωγή του στην επιφάνεια φθάνει τα 100 εκατομμύρια Τέσλα, δηλαδή περίπου 5 τρισεκατομμύρια φορές αυτή του γήινου μαγνητικού πεδίου, αν και σε μια ειδική κατηγορία μπορεί να φθάσει και το χιλιαπλάσιο αυτού.
ν
What If a Spoonful of Neutron Star Appeared on Earth? | What If
ν
ν
