Καθώς ο αριθμός των μελισσών παγκοσμίως μειώνεται, μια καινοφανής εταιρεία λέει ότι μπορεί να εκπαιδεύσει συρφίδες να τις αντικαταστήσουν.
ν
Η ΜΕΛΙΣΣΑ είναι υπεύθυνη για την επικονίαση του 80% των φυτών παγκοσμίως. Όμως, τα τελευταία χρόνια ο αριθμός τους μειώνεται με δραματικό ρυθμό εξαιτίας της απώλειας κατάλληλων ενδιαιτημάτων, των φυτοφαρμάκων και της ρύπανσης ‒ με αποτέλεσμα να απειλείται η επισιτιστική μας ασφάλεια. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον η ανθρωπότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πείνα.
Ενδεικτικά, οι καλλιέργειες που επωφελούνται από την επικονίαση με έντομα είναι:
Τα έντομα επικονιαστές είναι, επομένως, θεμελιώδη για την παραγωγικότητα πολλών οικονομικά σημαντικών καλλιεργειών της Ευρώπης, αυξάνοντας την ποσότητα και βελτιώνοντας την ποιότητα των προϊόντων τους.
Οι κυριότεροι επικονιαστές είναι οι κοινές μέλισσες, οι άγριες μέλισσες (π.χ. μοναχικές μέλισσες, βομβίνοι) και οι συρφίδες, που ονομάζονται και μύγες των λουλουδιών. ν
Σε σύγκριση με άλλους επικονιαστές όπως οι συρφίδες, οι πεταλούδες, τα πουλιά, οι νυχτοπεταλούδες και ορισμένα είδη σφηκών, σκαθαριών και μερμηγκιών, οι μέλισσες με περίπου 2.000 άγρια είδη είναι οι πλέον παραγωγικές και δραστήριες. Αν εξαφανιστούν, θα μπορέσουν οι συρφίδες να τις αντικαταστήσουν;
Σε σχέση με τις έξυπνες μέλισσες, οι συρφίδες δεν είναι τόσο αποτελεσματικές (30% της παγκόσμιας επικονίασης), ενώ συχνά χάνουν τη συγκέντρωσή τους και «περιπλανιούνται» πριν μπορέσουν να μεταφέρουν τη γύρη μεταξύ των φυτών.
Απέναντι στο πρόβλημα αυτό, η CEO μιας καινοφανούς επιχείρησης, ονόματι Τάσια Τάκερ (Tashia Tucker) με έδρα τη Βρετανία, ισχυρίζεται ότι έχει βρει τη λύση.
Πιο συγκεκριμένα, έχει σχεδιάσει ένα σύστημα Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) αποτελούμενο από αισθητήρες, κάμερες και συσκευές χημικής σηματοδότησης. το οποίο, τοποθετημένο σε καθορισμένες περιοχές θα ενθαρρύνει τις συρφίδες να γονιμοποιούν στοχευμένες τοποθεσίες με φυτά που θα βρίσκονται σε άνθιση. Το σύστημα αυτό ονομάζεται Olombria. v
ν
Ως ιδέα είναι πολύ έξυπνη, θα μπορέσει όμως ο άνθρωπος να αναλάβει έναν τόσο σημαντικό ρόλο σαν αυτόν που εκτελεί η φύση;
Σύμφωνα με την Τάκερ, όλες οι καλλιέργειες παντού στη Γη θα πρέπει να εφοδιαστούν με το σύστημά της, το οποίο, αφού προηγουμένως θα έχει συλλέξει στοιχεία σχετικά με το επίπεδο και την ποικιλομορφία της επικονίασης σε διάφορα σημεία του αγρού σε διαφορετικές ώρες και εποχές του έτους, θα μπορεί να ενεργοποιεί επιλεγμένες συσκευές (που θα μοιάζουν με φρούτα) τοποθετημένες σε διάφορα σημεία της καλλιέργειας να απελευθερώνουν οργανικές χημικές ουσίες που θα ενθαρρύνουν τις συρφίδες να κινηθούν προς αυτές τις συγκεκριμένες περιοχές και να τις γονιμοποιήσουν.
«Συγκεντρώνουμε πρώτα τα βασικά δεδομένα», λέει η Τάκερ, «οπότε έχουμε μια εικόνα για το πού υπάρχουν ελλείψεις και ποιοι τομείς πρέπει να βελτιωθούν και μετά κατανέμουμε ανάλογα τις χημικές ουσίες από τη συσκευή».
«Οι χημικές ουσίες δεν αλλάζουν αυτό που θα έκαναν από φυσικού τους οι συρφίδες, απλώς μαρκάρουν τη θέση που πρέπει να γίνει η γονιμοποίηση αυξάνοντας την ποσότητα της γύρης που συλλέγουν και μεταφέρουν», εξηγεί η Τάκερ. ν
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΩΝ
Όπως το φύτεμα ενός θάμνου μέντας αποθαρρύνει την εμφάνιση μυρμηγκιών ή το φύτμε βασιλικού αποθαρρυνει τα σκουλήκια, έτσι και στο σύστημα της Τάκερ οι χημικές ουσίες που απελευθερώνονται χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό πτητικών ουσιών στις οποίες ανταποκρίνονται τα συγκεκριμένα έντομα.
Κανείς δεν ξέρει αν ένα τέτοιο σύστημα θα έχει επιτυχία και θα λειτουργήσει. Προς ώρας η σπάνις των μελισσών έχει μετατρέψει τους ιδιοκτήτες κυψελών με μέλισσες σε πλούσιους, καθώς κάθε τρεις με τέσσερις εβδομάδες ή πουλάνε μέλισσες ή νοικιάζουν τις κυψέλες τους στους αγρότες κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο οι αγρότες αμυγδάλων δαπάνησαν συνολικά πέρυσι 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια για να αγοράσουν ή να νοικιάσουν μελίσσια. Κάτι ανάλογο συνέβη και με τους αγρότες της Βρετανίας.
Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, σε λίγο καιρό όποιος έχει μελίσσια θα είναι προνομιούχος. ν