Δημήτρης Λιγνάδης: Ο ψυχισμός του «σκοτεινού» τέρατος της υποκριτικής
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Youmagazine Newsroom
Ο ψυχισμός του «σκοτεινού» τέρατος της υποκριτικής, που ένιωθε άτρωτος, έχοντας την υποστήριξη των «υψηλά ιστάμενων» φίλων του.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης με χειροπέδες. Πηγή: Twitter
ν
ΤΑ ΦΛΑΣ από τα κλικ των φωτογράφων και τα φώτα από τις κάμερες αργά τα ξημερώματα της Παρασκευής γύρω από τους αστυνομικούς που μετέφεραν τον Δημήτρη Λιγνάδη από τα Δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων πίσω στην ΓΑΔΑ φάνταζαν αλλόκοτα στα μάτια του «σκοτεινού» τέρατος.
Μπορεί για μια φευγαλέα στιγμή το μυαλό του να πήγε πίσω, στα βράδια της Επιδαύρου, εκεί που γονάτιζε και φίλαγε ένα ομοίωμα Παρθενώνα με τους φωτογράφους να δίνουν μάχη γι’ αυτό το διαφορετικό κλικ.
Μόνο που τα κλικ των τελευταίων ημερών της ζωής του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού είναι θαρρείς πανομοιότυπα και με το ίδιο φόντο. Αυτός να μεταφέρεται με χειροπέδες και αστυνομική συνοδεία στα δικαστήρια πριν επιστρέψει για τελευταία φορά χθες στην ΓΑΔΑ, μετά την σύμφωνη απόφαση ανακρίτριας και εισαγγελέα για την προφυλάκισή του.
Το μεσημέρι ένα μπλε βαν της Ελληνικής Αστυνομίας παρέλαβε τον άνθρωπο που σόκαρε με τα όσα φέρεται να έκανε χρόνια τώρα σε ανήλικα αγόρια, για το πιο σκληρό και μοναχικό ταξίδι. Αυτό από την Αθήνα στο σωφρονιστικό κατάστημα της Τρίπολης, το νέο του σπίτι πλέον, εκεί όπου φιλοξενούνται οι καταδικασμένοι για σεξουαλικής φύσεως εγκλήματα.
Η μπλέ κλούβα της ΕΛΑΣ που τον μετέφερε, έφτασε το μεσημέρι στην φυλακή και οι κάμερες τοπικών καναλιών που περίμεναν, δεν κατάφεραν να έχουν το πλάνο που επιθυμούσαν διακαώς. Αυτό με το «σκοτεινό» τέρας της υποκριτικής να κατεβαίνει με χειροπέδες και να εισέρχεται για τις διατυπώσεις και την μεταφορά του σε σε ειδική πτέρυγα Covid-19, όπου θα μείνει μια εβδομάδα.
Μετά θα ενταχθεί στην ευρύτερη μικρή κοινωνία της φυλακής ή αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι που έχουν να κάνουν με την προσωπική του ασφάλεια θα παραμείνει σε ξεχωριστό χώρο.
Πιθανότατα και με βάση όλα όσα εφιαλτικά και ανομολόγητα μέχρι πρότινος έχουν δει δει αυτές τις μέρες το φως, ο Δημήτρης Λιγνάδης να είναι μόνος του σε έναν χώρο. Άλλωστε όπως είχε πει και ο ίδιος του άρεσε να πορεύεται μοναχικά στην ζωή, μόνο που αυτή η μοναχικότητα φαίνεται ότι έκρυβε και έναν φριχρτό όσο και σκοτεινό ιδιωτικό βίο. Έναν βίο για τον οποίο πολλοί ήξεραν, άκουγαν και πιθανώς κάποιοι να έβλεπαν τα όσα ανομολόγητα έκανε με ανήλικα αγόρια στο ρετιρέ του Μεταξουργείου.
Ό ίδιος τα αρνήθηκε όλα στο υπόμνημα που κατέθεσε αλλά και στην μαραθώνια απολογία του, έχοντας για συνήγορο τον Αλέξη Κούγια, ο οποίος εμφανίστηκε μετά από επίμονο αίτημα του Λιγνάδη να τον αναλάβει.
Το έπραξε «απασφαλίζοντας» από την πρώτη μέρα κατά πάντων με την γνωστή του «Κούγεια» μέθοδο, προκαλώντας πλήθος αρνητικών σχολίων για τα όσα έλεγε και τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε για τα θύματα και τους μάρτυρες.
ν
ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ «ΘΕΛΩ» ΤΟΥ
Μέχρι και ανθρώπους που δεν ρωτήθηκαν ποτέ αν επιθυμούσαν να καταθέσουν επιστράτευσε ως μάρτυρες υπεράσπισης για τον πελάτη του, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε.
Το «σκοτεινό» τέρας της υποκριτικής, αυτό που όπως είχε πει ο θάνατος του πατέρα του «ελευθέρωσε» από μέσα του όλα τα απαγορευμένα «θέλω» του. Μόνο που αυτά τα «θέλω» έκαναν μια ολόκληρη κοινωνία να αναγουλιάσει από αηδία και να ανατριχιάσει για τα όσα πέρασαν ανήλικα αγόρια στα χέρια του. Αγόρια με τα οποία έβγαινε, πήγαινε σε συναυλίες, σε μπαράκια και ενίοτε για ολιγοήμερες διακοπές σε νησιά που δεν θεωρούνται κοσμικά, ώστε να νιώθει πιο ελεύθερος.
Πριν από δύο χρόνια μια οικογένεια ένιωσε άβολα σε μια παραλία, όταν είδε τον Δημήτρη Λιγνάδη να αστειεύεται και να βάζει αντηλιακό σε ένα πολύ νέο παιδί.
Στον χώρο ακόμη συζητάνε την σχέση του με νεαρό ηθοποιό, ο οποίος όταν τον γνώρισε για να παίξει σε συγκεκριμένο έργο, ήταν ανήλικος και για τουλάχιστον δύο χρόνια τους έβλεπαν πολύ συχνά μαζί.
Τώρα ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν θα βλέπει κανένα διάσημο φίλο του, αλλά μόνο τον δικηγόρο του και τα πιο στενά συγγενικά του πρόσωπα, σε έναν χώρο που δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα διαβεί την είσοδό του.
Με μια έπαρση που πήγαζε από την άνοδό του, δεν έγινε ποτέ αυτόφωτος, δεν είχε ποτέ το δικό του κοινό όπως άλλοι συνάδελφοί του είχε όμως μια ελευθεριότητα στην ιδιωτική ζωή του, που σχεδόν τρόμαζε κάποιους φίλους του.
Δεν τρόμαζε μάλλον τον ίδιο, που βυθίστηκε σε ένα ερεβώδη κόσμο, με μικρά ανήλικα αγόρια, νοιώθοντας άτρωτος. Μόνο που από την Παρασκευή το μεσημέρι οι πληροφορίες λένε πως αισθάνεται πλέον τρωτός και παρά τα όσα πρεσβεύει ο συνήγορός του, μόνο ψύχραιμος δεν μπορεί να είναι.
Μάλλον επειδή ως προφυλακισμένος σε ένα κελί, κατηγορούμενος για βιασμό κατά συρροή ίσως να θυμήθηκε και πιθανόν να μετάνιωσε για τα όσα είχε εκμυστηρευτεί σε φίλους του, λίγους μήνες μετά την δολοφονική επίθεση με μαχαίρι το 2002, που κόντεψε να του κοστίσει την ζωή: «Αφέθηκα απόλυτα ελεύθερος» τους είχε πει. «Ακόμη και ο ψυχαναλυτής μου συνέστησε να αποφύγω δύο πράγματα: τον φόνο και την φυλακή».
Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά δεν απέφυγε το δεύτερο…
Πηγή: Νέος Κόσμος
ν
