Οι Πόντιες που θυσίασαν τα μωρά τους για να σώσουν ένα χωριό (vid)

Κατηγορία NEWS, Ιστορία

ΙΣΤΟΡΙΑ

Posted by Youmagazine Staff

 

Η 19η Μαΐου είναι Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ελλήνων του Πόντου από τον Μουσταφά Κεμάλ και τους Τούρκους.

Photo: Pontos News / Εικ.: Γεωργία Βορύλλα

v

Η ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου καθιερώθηκε το 1994 με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων και τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου. Ωστόσο θα πάμε πιο πίσω στο χρόνο, στη μέρα εκείνη που έχει μείνει στην ιστορία ως «η σφαγή των νηπίων της Σάντας».

Στις 6 Σεπτεμβρίου 1921 οι μητέρες εφτά νηπίων παρέδωσαν τα παιδιά τους στους άνδρες του καπετάν Ευκλείδη Κουρτίδη για να τα σκοτώσουν, ώστε από το κλάμα τους να μην προδοθεί το κρησφύγετο σε σπήλαιο της περιοχής.

Λίγα χρόνια αφότου στις ΗΠΑ ξεκίνησε να γιορτάζεται η Ημέρα της Μητέρας, το 1914, στη βάση του αιτήματος για μείωση της παιδικής θνησιμότητας, κάποιες άλλες γυναίκες στην άλλη άκρη του κόσμου βίωναν την απόλυτη φρίκη, βλέποντας τα παιδιά τους να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια τους ή θυσιάζοντάς τα.

Στην ιστορία έχει μείνει η «σφαγή των νηπίων της Σάντας»/ Στις 6 Σεπτεμβρίου 1921 οι μητέρες εφτά νηπίων τα παρέδωσαν στους άνδρες του καπετάν Ευκλείδη Κουρτίδη για να τα σκοτώσουν, ώστε από το κλάμα τους να μην προδοθεί το κρησφύγετο σε σπήλαιο της περιοχής.

Έτσι, έσωσαν ένα ολόκληρο χωριό και 700 περίπου αντάρτες που είχαν καταφύγει εκεί αφότου διέσπασαν τον κλοιό του μεράρχου Μιραλάι Σουπχί που τους είχε περικυκλώσει με τρία συντάγματα πεζικού, ένα σύνταγμα ιππικού και με περίπου 8.000 τσέτες.

Μια παρόμοια αφήγηση περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Νίκου Ασλανίδη “Μάρτυρες – 100 χρόνια μετά”. Το αβάπτιστο μωρό του Νικόλα και της Ευθυμίας Ιωαννίδη θυσιάστηκε για να σωθούν οι περίπου 25 οικογένειες του Σαλτσούχ, ενός χωριού ανατολικά της Τοκάτης.

Οι φυγάδες σκότωσαν το βρέφος για να μην τους εντοπίσουν από τις φωνές του οι τσέτες που βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής. Το τραγικό ζευγάρι εγκαταστάθηκε στη Δράμα, με την ανταλλαγή των πληθυσμών.
v

v

Και οι μανάδες της Πάφρας χρειάστηκε να πληρώσουν τον ίδιο βαρύ φόρο αίματος. Στην τοποθεσία Κιρενλούπελ («ο τόπος με τις κρανιές» στα τουρκικά), στο βουνό Γιουντάγ σε υψόμετρο 1.300 μέτρων, τον Δεκέμβριο του 1919 Έλληνες που καταδιώκονταν από το στρατό του Λίβα πασά εγκατέλειψαν κοντά σε μια λίμνη 330 παιδιά ηλικίας 2-6 χρόνων για να μπορέσουν να διαφύγουν.

Μερικές μητέρες, μάλιστα, όπως η Άννα Αναστασιάδου από το χωριό Τοπούζοο, έπνιξαν με τα ίδια τους τα χέρια τα παιδιά τους. Το ίδιο έκαναν και ορισμένοι άντρες, όπως ο Ιωάννης Ορφανίδης, που σκότωσε τα δύο του αγόρια, ηλικίας 3 και 6 χρόνων.

Όταν έπειτα από πέντε μέρες έφυγε ο τουρκικός στρατός και επέστρεψαν οι γονείς των παιδιών για να παραλάβουν όσα επέζησαν, βρήκαν μόνο τέσσερα. Τα υπόλοιπα είχαν πεθάνει είτε από το ψύχος είτε πνίγηκαν στη λίμνη, ίσως στην προσπάθειά τους να πιούν νερό.

Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Ποντιακού Ελληνισμού, τα τέσσερα διασωθέντα παιδιά ήρθαν με τους γονείς τους στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη Νέα Μπάφρα Σερρών. Πρόκειται για τους: Ελευθέριο Χατζηθεοδωρίδη του Θεόδωρου, Ελευθέριο Χατζηθεοδωρίδη του Σάββα, Δημήτριο Κωνσταντινίδη του Σάββα και Σοφία Παπαδοπούλου του Ιωάννου.

Οι ιστορικές πληροφορίες προέρχονται από το site www.pontosnews.gr.

Ακολουθεί η μικρού μήκους ταινία «Τη Πόντου οι αντάρτες». Η ταινία αναφέρεται στα έτη 1917-1922, όταν οι Έλληνες του Πόντου για την υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειάς τους, ανέβηκαν στα βουνά. Εκεί συγκρότησαν αντάρτικες ομάδες για να γλυτώσουν τις οικογένειες και το σπιτικό τους από τις βιαιοπραγίες, τις διώξεις και τις μεθόδους εξόντωσης των Τούρκων. Μεθόδους που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.

Σκηνοθεσία κ.Λεωνίδας Περντετζής Τα κείμενα υπέγραψε ο κ. Κυριάκος Σαχανίδης (συγγραφέας της Ποντιακής Διαλέκτου). Μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Κοσμίδης.
ν

ΤΗ ΠΟΝΤΟΥ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ | Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου – 19 Μάη | Σύλλογος Ποντίων Αγ. Βαρβάρας (Ο ΦΑΡΟΣ)
ν

ν

 


Translate this post