Μια ακόμη θεωρία που προσπαθεί να λύσει το μυστήριο των Πυραμίδων

ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ  | Ενημ. 1 Σεπτ. 2022, 04:50

Posted by Youmagazine Staff

 

Μια νέα επιστημονική θεωρία προσπαθεί να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο κατασκευάστηκαν οι πυραμίδες της Γκίζας.

Οι πυραμίδες της Γκίζας. Image: Wikimedia Commons

v

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΚΑΝΕΙΣ τις διάσημες πυραμίδες της Γκίζας όπως είναι σήμερα –ακίνητα, αδιαπέραστα φρούρια που περιβάλλονται από ανεμοδαρμένη άμμο και μια τεράστια μητρόπολη– είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την εποχή και τον τρόπο με τον οποίο χτίστηκαν.

Μέχρι τώρα έχουν βρεθεί 118 «αιγυπτιακές» πυραμίδες, από τις οποίες οι 80 χτίστηκαν στο Βασίλειο του Κους, που βρίσκεται στο σημερινό Σουδάν. Οι παλαιότερες γνωστές πυραμίδες βρίσκονται στη Σακκάρα, βορειοδυτικά της Μέμφιδας. Η παλαιότερη από αυτές είναι η κλιμακωτή πυραμίδα του φαραώ Ζοζέρ που χτίστηκε το 2670 π.Χ. κατά τη διάρκεια της Τρίτης Δυναστείας.

Οι πιο διάσημες αιγυπτιακές πυραμίδες είναι αυτές που βρέθηκαν στη Γκίζα, στα περίχωρα του Καΐρου, οι οποίες είναι ευθυγραμμισμένες με τους τρεις αστέρες της Ζώνης του Ωρίωνα. Η πυραμίδα του Χέοπα είναι η μεγαλύτερη απ’ όλες και το μόνο από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου που υπάρχει ακόμα, παρά το γεγονός ότι κατασκευάστηκε το 2570 π.Χ.

Μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστο το πώς κατασκευάστηκαν οι πυραμίδες της Γκίζας, δεδομένου ότι κάθε πυραμίδα αποτελείται από 2,3 εκατομμύρια μεγάλιθους από τους οποίους o πιο μικρός ζυγίζει 2,5 με 3 τόνους, ενώ οι μεγαλύτεροι λίθοι από γρανίτη, όπως αυτοί που βρίσκονται πάνω από τον Θάλαμο του Βασιλιά, ζυγίζουν από 25 έως 80 τόνους ο καθένας.

Συνολικά, λοιπόν, χρησιμοποιήθηκαν 2.300.000 λίθοι από ασβεστόλιθο και γρανίτη που ζυγίζουν 6,5 εκατομμύρια τόνους.

Το πώς ακριβώς κατάφεραν οι Αιγύπτιοι να χτίσουν τόσο τεράστιες κατασκευές χωρίς το όφελος της σύγχρονης τεχνολογίας αποτελεί εδώ και καιρό θέμα έντονων συζητήσεων, με τους αρχαιολόγους να διαφωνούν σε πολλά θεμελιώδη σημεία για το πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί ένα τέτοιο κατόρθωμα.
ν

Η κλιμακωτή πυραμίδα του φαραώ Ζοζέρ είναι η αρχαιότερη του κόσμου. Image: Wikimedia Commons
v

Η μεγαλύτερη πυραμίδα είναι αυτή του Χέοπος. Κατασκευάστηκε το 2570 π.Χ. κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Δυναστείας και έχει ύψος 139 μέτρα. Image: Wikimedia Commons
ν

Μέχρι τώρα πιστευόταν ότι οι Αιγύπτιοι μετέφεραν τους τεράστιους βαρείς λίθους πάνω σε ράμπες με κορμούς δέντρων και κατόπιν τους έσυραν πάνω σε λόφους άμμου, στη θέση των πυραμίδων, την οποία άμμο σταδιακά αφαιρούσαν από κάτω. Δηλαδή έχτιζαν τις πυραμίδες από πάνω προς τα κάτω.

Μια άλλη θεωρία λέει ότι η Μεγάλη Πυραμίδα θα μπορούσε να έχει κατασκευαστεί από τα μέσα προς τα έξω, με τη βοήθεια μιας κυκλικής σήραγγας.

Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι για τη Μεγάλη πυραμίδα δούλεψαν 100.000 άνθρωποι για 20 χρόνια!

Τώρα μια νέα θεωρία, που στηρίζεται στην εξέταση του εδάφους πέριξ του οροπεδίου της Γκίζας, λέει ότι στην αρχαιότητα κυλούσε εκεί κοντά ένας παραπόταμος του Νείλου, που χρησίμευσε ως πλωτός αγωγός για τη μεταφορά των τεράστιων λίθων που χρησιμοποιήθηκαν στην ανέγερση.

«Για να οικοδομήσουν τις πυραμίδες, τους τάφους και τους ναούς του οροπεδίου, φαίνεται τώρα ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μηχανικοί εκμεταλλεύτηκαν τον Νείλο και τις ετήσιες πλημμύρες του, χρησιμοποιώντας ένα έξυπνο σύστημα καναλιών και λεκανών που σχημάτιζαν ένα υδάτινο σύμπλεγμα στους πρόποδες του οροπεδίου της Γκίζας». Αυτό γράφουν ο γεωγράφος Hader Sheisha του Πανεπιστημίου Aix-Marseille της Γαλλίας και οι συνεργάτες του στη μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο PNAS.

Εξάγοντας κόκκους γύρης από πέντε τρύπες που έκαναν στη σημερινή πεδιάδα της Γκίζας, ανατολικά του συμπλέγματος των πυραμίδων, η ομάδα των επιστημόνων εντόπισε μια πληθώρα αρχαίων φυτών που μοιάζουν με το γρασίδι που περιστοιχίζει τις όχθες του ποταμού Νείλου, καθώς και ελώδη φυτά σαν αυτά που αναπτύσσονται στις όχθες των λιμνών.
ν

Οι θέσεις των οπών (κόκκινες κουκκίδες) στην πεδιάδα της Γκίζας. (Sheisha et al., PNAS, 2022)
ν

Μετά όμως από τη βασιλεία του φαραώ Τουταγχαμών, ο οποίος βασίλευσε περίπου από το 1332 έως το 1323 π.Χ., το νερό στον παραπόταμο αυτόν του Νείλου άρχισε να μειώνεται σταδιακά μέχρι που στέρεψε εντελώς.

Έργα των Ατλάντων;

Μια άλλη θεωρία, πιο συναρπαστική, με αφορμή τον Τίμαιο του Πλάτωνα, υποστηρίζει ότι οι πυραμίδες είναι παλαιότερης χρονολογίας και είναι απομεινάρια του λεγόμενου Ατλάντειου ή Ατλαντικού πολιτισμού.

Δηλαδή αρχαίοι λαοί, όπως οι Σουμέριοι, οι Έλληνες και οι Αιγύπτιοι είναι τα τελευταία απομεινάρια των Ατλάντων – ενός πολιτισμού που καταστράφηκε 9.000 χρόνια πριν από την εποχή του Πλάτωνα.

Η δική μας εποχή αρχίζει ουσιαστικά με την εμφάνιση και εξάπλωση των Ρωμαίων.

Το «Άτλαντες» δεν αναφέρεται τόσο σε έναν συγκεκριμένο λαό ή έθνος, αλλά μάλλον σε μια περίοδο της ανθρωπότητας, η οποία σήμερα έχει εξαλειφθεί από τη συλλογική μνήμη.

Αν ανατρέξουμε σε πολύ παλιά κείμενα, στην Οδύσσεια του Ομήρου (ιπτάμενα πλοία των Φαιάκων που καθοδηγούνται με τη σκέψη), ή στα αρχαία ινδικά και σανσκριτικά κείμενα (Βέδες) που μιλούν για τα βιμάνα (vimāna), δηλαδή εναέρια αυτοκινούμενα οχήματα, αντιλαμβανόμαστε ότι οι Άτλαντες είχαν βρει το μυστικό της αντιβαρύτητας και μπορούσαν έτσι να μετακινούν τους ογκόλιθους που συναντάμε στα μεγαλιθικά κτίσματα.

Έτσι μετέφεραν ογκόλιθους που ζυγίζουν 50 τόνους ο καθένας στο Μάτσου Πίτσου, σε ύψος 2.430 μέτρων, ή στο Κούσκο του Περού όπου σώζεται τείχος των Ίνκα με λίθους βάρους 128 και 200 τόνων.
ν

Ένα βιμάνα (Pushpaka vimana) που μοιάζει με ολόκληρη πολιτεία αιωρείται στον ουρανό. Πηγή: Wikimedia Commons
ν

Εκτός της αντιβαρύτητας, οι Άτλαντες είχαν ανακαλύψει ένα είδος κοσμικής ενέργειας την οποία χρησιμοποιούσαν για να κινούν τα αερόπλοιά τους. Οι πυραμίδες, λόγω σχήματος, συνέλεγαν αυτού του είδους την κοσμική ενέργεια και κατόπιν την διαμοίραζαν στα ιπτάμενα οχήματα της εποχής (βιμάνα).

Ας μην ξεχνάμε ότι αρχικά οι πυραμίδες ήταν καλυμμένες με πέτρες επικάλυψης οι οποίες δημιουργούσαν μία λεία και επίπεδη επιφάνεια.

Επίσης επειδή οι κορυφές των πυραμίδων είναι επίπεδες, είναι πολύ πιθανόν να φιλοξενούσαν κρυστάλλους ως συλλέκτες της κοσμικής ενέργειας.
ν

Σε αυτήν την ιερογλυφική επιγραφή διακρίνονται ένα «ελικόπτερο» και πιο δεξιά τρία άλλα οχήματα σε κάθετη διάταξη. Πηγή: Wikimedia Commons
ν

Στην περίφημη επιγραφή που βρίσκεται ναό του Σέτι Α΄ στην Άβυδο διακρίνεται ένα «ελικόπτερο» πάνω από εννέα κοντές κάθετες ράβδους. Οι αρχαιολόγοι μεταφράζουν το ανάγλυφο ως «Αυτός που απωθεί τους εννέα [εχθρούς της Αιγύπτου]». Οι ημερομηνίες της βασιλείας του Σέτι είναι ασαφείς και διάφοροι ιστορικοί προτείνουν διαφορετικές ημερομηνίες, με το 1294 π.Χ. έως το 1279 π.Χ. και το 1290 π.Χ. έως το 1279 π.Χ, να είναι τα πιθανότερα έτη της βασιλείας του.

Η μυστηριώδης δύναμη Laghima

Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητα, υπάρχουν μύθοι και θρύλοι που μιλούν για απίστευτες ιπτάμενες μηχανές με τις οποίες οι αρχαίοι άνθρωποι κάλυπταν μεγάλες αποστάσεις στον αέρα: ας θυμηθούμε τα ιπτάμενα χαλιά της Αραβίας, τον τροχό του Ιεζεκιήλ (Παλαιά Διαθήκη), την ικανότητα του Σολομώντα να μετακινείται αστραπιαία από το ένα μέρος στο άλλο, το ιπτάμενο βέλος με το οποίο ταξίδευε ο Άβαρις, ο ιερέας του υπερβόρειου Απόλλωνα, αλλά και τα ιπτάμενα άρματα που αναφέρονται στα αρχαία ινδικά και κινεζικά κείμενα.

Σύμφωνα με μια παράδοση, η δύναμη που κινούσε τα βιμάνα αναφέρεται ως «λάγκιμα» (laghima) και περιγράφεται ως «η άγνωστη δύναμη του εγώ που υπάρχει στη φυσιολογική σύνθεση του ανθρώπου, μια φυγόκεντρη δύναμη ισχυρή αρκετά για να εξουδετερώσει όλη τη βαρυτική έλξη».

Σύμφωνα με τους Ινδουιστές Γιόγκι, η μυστηριώδης δύναμη «λάγκιμα» είναι αυτή που επιτρέπει στους ανθρώπους να αιωρούνται.

Τέλος, το ινδικό έπος Ramayana περιέχει μια εξαιρετικά λεπτομερή περιγραφή ενός ταξιδιού στο φεγγάρι με ένα Vimana (ή “Astra”), το οποίο στη συνέχεια ενεπλάκη σε μάχη με ένα “Asvin” (ή Ατλάντειο αερόπλοιο).
ν

 

---