Τα φαντάσματα πεθαίνουν μετά από 100 χρόνια ζωής
ΠΑΡΑΦΥΣΙΚΟ | Ενημ. 06/11/2024, 08:51
Posted by Youmagazine Staff
Ένας ερευνητής του παραφυσικού ισχυρίζεται ότι τα φαντάσματα έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής και πεθαίνουν μετά από εκατό χρόνια.
Μπορεί ένα φάντασμα να πεθάνει; Image: Supplied
v
ΝΑΙ, ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ πεθαίνουν ακριβώς όπως κι εμείς. Αυτό ισχυρίζεται ο Άγγλος συγγραφέας και ερευνητής του παραφυσικού Μπράιαν Στέρλινγκ-Βέτε.
Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι οι ευφυείς παραφυσικές οντότητες δεν είναι αθάνατες, αλλά έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής.
Πεθαίνοντας ένας άνθρωπος πηγαίνει στο αστρικό πεδίο, όπου ζει σαν φάντασμα. Κυρίως με τον όρο αυτόν εννοούμε τα «πρόσγεια πνεύματα», τα οποία, εξαιτίας της υλιστικής ζωής τους όσο βρίσκονταν στη Γη, περιφέρονται στα χαμηλά στρώματα του αστρικού πεδίου, επιδιώκοντας να ξαναζήσουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα τις ηδονές και τις απολαύσεις που τους πρόσφερε ο υλικός βίος.
Κανείς, όμως, δεν είναι αθάνατος. Μετά την παρέλευση ορισμένου χρονικού διαστήματος, ο νεκρός διαλύεται σε μόρια.
Αυτό συμφωνεί και με την παράδοση των αρχαίων Αιγυπτίων που πίστευαν ότι μετά τον φυσικό θάνατο, ακολουθεί ο «δεύτερος θάνατος». Μόνο όσων η καρδιά ήταν ελαφρύτερη από ένα φτερό, την ώρα της κρίσης των νεκρών από τον Άνουβι, επιβίωναν από τον δεύτερο θάνατο.
ν
Αριστερά, ο Άνουβις, με κεφάλι τσακαλιού, προΐσταται της κρίσης των νεκρών στην Αίθουσα της Αλήθειας. Η καρδιά του νεκρού μπαίνει στο ένα τάσι της ζυγαριάς, που στο άλλο τάσι έχει ένα φτερό της Μάατ, θεάς της ισορροπίας και της αρμονίας. Σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι είναι πιο βαριά, τον νεκρό παραλαμβάνει ο Αμούτ, ένα τέρας με κεφάλι κροκόδειλου και σώμα ρινόκερου. Δεξιά, ο Θωθ, ο γραφέας των θεών, καταγράφει το αποτέλεσμα. Παράσταση από την Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών. Image: Supplied
ν
Ο Μπράιαν Στέρλινγκ-Βέτε αφιέρωσε πολύ χρόνο αναλύοντας δεδομένα από τόπους στους οποίους είχε καταγραφεί η εμφάνιση φαντασμάτων και βρήκε ότι μετά από ένα χρονικό διάστημα οι φασματικές παρουσίες παύουν να ενοχλούν τους ζωντανούς.
Ο ίδιος επισκέφθηκε πολλούς στοιχειωμένους τόπους, όπου έχουν καταγραφεί θεάσεις διάσημων φαντασμάτων σε όλο τον κόσμο, και διαπίστωσε ότι τα φαντάσματα παύουν να εμφανίζονται μετά από εκατό ή περισσότερα χρόνια.
Όπως είπε: «Όταν εξετάστηκαν όλα τα δεδομένα, ήταν πολύ σοκαριστική η διαπίστωση ότι πολλά από τα κάποτε διάσημα φαντάσματα μας θα μπορούσαν να έχουν πεθάνει».
«Ωστόσο ήταν προφανές ότι διάσημα φαντάσματα σε τοποθεσίες που κάποτε ήταν στοιχειωμένες εμφανίζονταν όλο και λιγότερο συχνά, και μερικά δεν είχαν ιδωθεί εδώ και πολλά χρόνια».
«[Η έρευνά μας] δείχνει ότι τα φαντάσματα φαίνεται να έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, όπως και οι ζωντανοί άνθρωποι».
«Άλλωστε, ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής μάς λέει ότι η ενέργεια τείνει να διασπείρεται και να υποβαθμίζεται με την πάροδο του χρόνου. Θα υποστήριζα ότι τα ευρήματά μας δείχνουν ότι τα φαντάσματα συμμορφώνονται με τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής καθώς φαίνεται να ξεμένουν από ενέργεια».
Δεδομένου ότι η επιστήμη δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξη φαντασμάτων, οποιαδήποτε έρευνα αυτής της φύσης δεν πρέπει να θεωρείται οριστική. Παρ’ όλα αυτά εγείρει μερικά ενδιαφέροντα ερωτήματα.
Αν υπάρχουν φαντάσματα, θα μπορούσαν πραγματικά να έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής;
Και αν πεθαίνουν για «δεύτερη φορά», με τι είδους σώμα επιβιώνουν όσοι πεθαίνουν στη Γη; Και όταν λέμε δεύτερο θάνατο εννοούμε κάποια οριστική διάλυση της ύπαρξης ή την αρχή μιας νέας ενσάρκωσης στη Γη;
Η αναζήτηση απαντήσεων συνεχίζεται.
ν